Biografie - Naald van de weegschaal in de geschiedenis van Italië

Kleinzoon van Cosimo de Oudere, zoon van Pietro de' Medici en Lucrezia Tornabuoni, Lorenzo de' Medici Hij werd geboren op 1 januari 1449 in Florence, kreeg van jongs af aan een humanistische opvoeding en toonde zich al op zijn zestiende een bekwaam politicus in de missies die hij kreeg toegewezen in Napels, Rome en Venetië.

In 1469, het jaar van de dood van zijn vader, trouwde hij met de jonkvrouw Clarice Orsini en accepteerde tegelijkertijd om heer van Florence te worden. Op politiek vlak toonde Lorenzo zich een uitstekend diplomaat en een gewiekst politicus, die een diepgaande verandering van de interne orde van de staat doorvoerde, waardoor hij een sterkere en meer wettelijke macht kreeg en de stad de rol kon toebedelen vangematigde staat van de Italiaanse politiek.

In 1472 leidde hij Florence in de oorlog van Volterra om de dominantie van de stad op het Italiaanse schiereiland te versterken. Hij verijdelde, met de hulp van de Florentijnen, de samenzwering van de Pazzi die, gesteund door de paus, hem wilden afzetten; Sixtus IV vaardigde een excommunicatie uit aan Lorenzo en vervolgens een interdict tegen de stad: kortom, er volgde oorlog.

Florence sloot zich aan bij de Republiek Venetië en het hertogdom Milaan om zich te verzetten tegen de paus en zijn bondgenoot Ferdinand van Napels, maar de situatie voor Florence was kritiek geworden. Dus ging de Magnifico op 6 december 1479 naar Napels om te proberen een niet-oorlogspact te sluiten met Ferdinand, dat hij accepteerde, zich bewust van de macht die de staat van Napels had.Sixtus IV, nu alleen, werd gedwongen toe te geven.

Deze situatie versterkte het prestige van Florence en van Lorenzo de' Medici Vanaf 1479 begon in Italië een beleid van allianties met Florence van de kant van steden als Lucca, Siena, Perugia, Bologna; en van de kant van Florence, een beleid van territoriale acquisities zoals Sarzana en Pian Caldoli. In 1482 sloot Lorenzo de Grote zich aan bij het hertogdom Milaan om zich te verzetten tegen de stad Ferrara; daarna bond hij zich aan bij de Paus tegen de Republiek Venetië. Toen de PausInnocentius VIII voerde oorlog tegen Ferdinand van Napels en besloot een bondgenootschap met deze laatste aan te gaan.

De vrede in 1486 tussen paus Innocentius VIII en Ferdinand was te danken aan Lorenzo de Schitterende. In deze historische periode bleek hij de 'naald van de weegschaal' van Italië te zijn, die met zijn buitengewone politieke en diplomatieke vaardigheid een beleid van vrede en evenwicht in heel Italië bracht. Lorenzo was niet alleen een groot bemiddelaar, maar werd ook geprezen om zijn genereuze mecenaat; hij had eindelozeculturele interesses, en was ook een dichter, zij het geen uitmuntende.

Hij schreef de Rime en de Comento, liefdessonnetten in de stijl van Dante's Vita Nuova, waarin hij verhaalde over het ontstaan van zijn liefde voor Lucrezia Donati; de Ambra waarin hij Ovidius' Metamorfosen opnam.

Hij stierf in de villa van Careggi in 1492 en liet een grote leegte achter in de rol van de naald van de weegschaal van de Italiaanse geschiedenis, die hij zo uitzonderlijk had bekleed.