Biografie - Cabaret in het begin

Oreste Lionello werd op 18 april 1927 geboren in Rhodos (Griekenland). Als theateracteur met een roeping voor cabaret zijn er maar weinig mensen die zijn stem met die van iemand anders kunnen verwarren; in het ergste geval kun je je vergissen en hem verwarren met Woody Allen! Ja, want zijn Italiaanse stem is jarenlang geleend aan de beroemde en ironische Amerikaanse acteur en regisseur.

Lionello debuteerde in 1954 in het komisch-muzikale gezelschap van Radio Roma; in deze groep onderscheidde hij zich als een briljant auteur en performer. Hij ging de showbusiness in als theateracteur en gaf na de Tweede Wereldoorlog leven aan het Italiaanse cabaret, een genre waaraan hij zijn leven lang verbonden zou blijven. Er ging niet veel tijd voorbij en hij maakte zijn tv-debuut met de kinderfilmserie 'Il marziano Filippo'.

Al in die tijd begon zijn ervaring als stemacteur. Naast de eerder genoemde Woody Allen leende Oreste Lionello zijn stem aan andere grootheden op het witte doek, zoals Groucho Marx, Jerry Lewis, Charlie Chaplin, Peter Sellers, Gene Wilder, Dudley Moore, Peter Falk, Roman Polanski, John Belushi en Marty Feldman. Op tv zullen sommigen zich hem ook herinneren als de stem van Robin Williams in de serie"Mork & Mindy" en in tekenfilms als Sylvester Cat, Lupis Wolf, Mickey Mouse, Donald Duck en Winnie Pooh.

Tot 1971 werkte hij als stemacteur voor het CDC. In 1972 richtte hij CVD op, waarvan hij sinds 1990 voorzitter is.

In 1965 was hij een van de acteurs in 'Le avventure di Laura Storm', een misdaadthrillerserie met Lauretta Masiero in de hoofdrol. Daarna nam hij deel aan enkele afleveringen van 'Le inchieste del commissario Maigret' (tv-serie met Gino Cervi) in 1966 en 'I racconti di Padre Brown' (met Renato Rascel) in 1970.

Televisie draagt zeker bij aan zijn bekendheid, maar zijn voornaamste passie is zijn werk als komiek en cabaretier bij het gezelschap Bagaglino. Lionello's succes is te danken aan zijn subtiele en surrealistische humor, gebaseerd op toespelingen en dubbele bodems. Hij is lid van het gezelschap Bagaglino sinds het begin (het variétégezelschap werd in 1965 in Rome opgericht door Pier Francesco Pingitore enMario Castellacci): tot de bekendste shows behoren "Dove sta Zazà?" (1973), "Mazzabubù" (1975), "Palcoscenico" (1980) en "Biberon" (1987). Met deze laatste show inaugureerde Bagaglino een vernieuwde stijl van variété, verrijkt met politieke satire, die werd voortgezet met talrijke programma's in de jaren 1990.

Hij is theater-, radio- en tv-regisseur en auteur van honderden programma's.

De films waarin hij meedeed zijn echt talrijk, we zullen er slechts enkele noemen: "Allegro squadrone" (1954, van Paolo Moffa), "È arrivata la parigina" (1958, van Camillo Mastrocinque), "Le pillole di Ercole" (1960, van Luciano Salce), "Totò, Fabrizi e i giovani d'oggi" (1960, van Mario Mattoli). Als stemacteur: Charlie Chaplin in "The Great Dictator" (1940), Mr. Deltoid in Stanley's "A Clockwork Orange" (1940).Kubrick, Dick Van Dyke in 'Mary Poppins'.

Hun kinderen Luca, Cristiana en Alessia Lionello traden allemaal in hun vaders voetsporen in hun nasynchronisatiecarrière.

Na een lang ziekbed overleed Oreste Lionello op 19 februari 2009 in Rome.