Biografie - De kunst van de afscheiding

• Werken van Klimt

De verfijnde, allusieve, sensuele tekeningen en schilderijen van Gustav Klimt, vol culturele referenties, zijn dichte, suggestieve werken die de sfeer van het Wenen van de 'Belle Epoque', het Wenen van Freud, Gustav Mahler en Schönberg, inkapselen en overbrengen. Een suggestieve en onvergetelijke echo die blijft hangen bij het zien van één enkel fragment van het werk van deze sublieme kunstenaar.

Als zoon van Ernst Klimt, een goudsmid en graveur, en Anna Fiuster, een Weense met een bescheiden sociale achtergrond, werd Gustav geboren op 14 juli 1862 in Buamgarten, in de buurt van Wenen. Op veertienjarige leeftijd ging hij naar de Kunstnijverheidsschool in de hoofdstad, waar hij de verschillende technieken die gebruikt werden in de meer klassieke kunst, zoals fresco en mozaïek, kon bestuderen, maar ook in contact kwam met demeest innovatieve fermenten van het moment.

Hij werd vergezeld door zijn broer Ernst, die met hem samenwerkte tot zijn dood in 1892, het jaar waarin het Ministerie van Cultuur en Onderwijs Klimt en Franz Matsch (ook zijn medestudent) opdracht gaf om enkele zalen van de Universiteit van Wenen te decoreren.

Hij begon zijn carrière als kunstenaar officieel met het maken van picturale decoraties voor verschillende openbare gebouwen en werd al snel de erfgenaam van Hans Makart (1840-1884). De decoratie voor de Grote Zaal van de Universiteit van Wenen, met als thema Filosofie, Geneeskunde en Recht (Faculteitskader) uitgevoerd door Klimt tussen 1900 en 1903, leidde tot felle kritiek van de Weense autoriteiten, die bezwaar maakten tegen de erotische inhoud en de ongekende compositorische aanpak van de schilderijen. Ook het grote decoratieve fries van Max Klinger voor de Beethoven-monumentenkamer in 1902 werd als obsceen beschouwd. Deze schandalen betekenden het einde van Klimts carrière.ambtenaar van Klimt.

Maar Gustav Klimt liet zich nooit intimideren: al in 1897 richtte hij in een vlaag van rebellie de Weense Secession-beweging op, waarmee de kunstenaar zijn eigen positie definitief tot wasdom bracht, gekenmerkt door rebellie tegen officiële canons en een generatieopstand die de kunst wilde bevrijden van de hulde aan conventies.

Zoals Klimt zelf schreef, in een brief aan het 'Kunstlerhaus' (het 'Kunstenaarshuis' waartoe de Weense kunstenaarsverenigingsstructuur en de officiële organisatie van tentoonstellingen behoorden), was zijn doel om " het Weense artistieke leven in een vitale relatie brengen met de ontwikkeling van buitenlandse kunst en tentoonstellingen aanbieden met een puur artistiek karakter, vrij van markteisen "De term 'Secessie' is ontleend aan de Romeinse geschiedenis en verwijst naar de strijdmethode die de plebejers gebruikten om gelijke rechten te krijgen tegen de patriciërs, de 'secessio plebis'. Het werd een modieuze term voor de opstand van jonge kunstenaars tegen het conservatisme van de vorige generatie.

Klimt ontwikkelde, gebruikmakend van de decoratieve vernieuwingen van de 'Art Nouveau', een stroming die vooral verbonden was met de toegepaste kunst, waarvan hij de grootste vertegenwoordiger werd op het gebied van schilderkunst, een rijke en complexe stijl die vaak geïnspireerd was op de compositie van Byzantijnse mozaïeken, die hij bestudeerde in Ravenna. Op een meer theoretisch niveau was het echter een kwestie van het openstellen van de grenzen voor de tijdgeest diewerd meestal geïdentificeerd met symbolistische kunst, getint met een sterke erotische connotatie.

Wars van de avant-gardistische stromingen in de schilderkunst van die tijd en in contact met de meest innovatieve aspecten van de 20e-eeuwse architectuur en design, was Klimt een aanhanger van jonge kunstenaars, waaronder Oskar Kokoschka en Egon Schiele (die respectievelijk op de Kunstschau van 1908 en de Kunstschau van 1909 aan de Weners werden gepresenteerd).

Gustav Klimt stierf op 6 februari 1918 aan een apoplectische aanval. Tot zijn bekendste werken behoren 'De Kus', een schilderij in olieverf op doek dat in Wenen werd tentoongesteld - en 'De Omhelzing', gemaakt tussen 1905 en 1909.

Werken van Klimt

Hieronder vind je diepgaande links naar enkele belangrijke of beroemde werken van de Oostenrijkse kunstenaar:

• Fabel (1883)
• Idylle (1884)
• Het interieur van het oude Burgtheater (1888)
• Portret van Sonja Knips (1889)
• Liefde (1895)
• Muziek I (1895)
• De sculptuur (1896)
• De tragedie (1897)
• Pallas Athena (1898)
• Nuda Veritas (1899)
• Filosofie (decoratief paneel) (1899-1907)
• De Berkenhoeve (1900)
• Judith I (1901)
• Goudvis (1902)
• Portret van Emilie Flöge (1902)
• Beukenhout I (1902)
• Beethoven-fries (1902)
• Hope I en Hope II (1903, 1907)
• De kus (1907-1908)
• De drie tijdperken van de vrouw (1905)
• Portret van Adele Bloch-Bauer (1907)
• De levensboom (1905-1909)