بیوگرافی

• جوانان
• ونسان ون گوگ و سفرش به فرانسه
• امپرسیونیسم
• مذهب
• نقاش فقر
• سلامت نامطلوب
• برخی آزمایشات
• پروونس و کارهای بزرگ
• سلامت روان
• لا مرگ
• قابل توجه آثار وینسنت ون گوگ

ون گوگ در 30 مارس 1853 در گروت زوندرت (هلند) به دنیا آمد. نام کامل وی ونسان ویلم ون گوگ است.او یکی از مشهورترین نقاشان در کل تاریخ هنر است. آثار او به لطف سبک غیرقابل انکار قابل تشخیص هستند. ون گوگ هنرمند حساس افراطی است. داستان او نیز به خاطر زندگی اش که بسیار عذاب بود مشهور است. به عنوان مثال، قسمت گوش بریده شده بسیار معروف است. ما بسیاری از نقاشی های او را در بسیاری از مقالات عمیق گفته، توصیف و تحلیل کرده ایم: فهرست را در انتهای این متن ببینید. در اینجا ما در مورد زندگی ونسان ون گوگ صحبت می کنیم و می گوییم.

جوانی او

پسر یک کشیش پروتستان، در حالی که هنوز در زوندرت زندگی می کرد، وینسنت اولین نقاشی های خود را می کشد. . در عوض، او مدرسه را در Zevenbergen شروع می کند. فرانسه، انگلیسی، آلمانی را بیاموزید و برای اولین بار نقاشی را شروع کنید.

پس از اتمام تحصیلات خود به عنوان منشی در شعبه خانه هنری پاریس Goupil e Cie و بعداً در دفاتر لاهه مشغول به کار شد.(جایی که به طور مکرر از موزه های محلی بازدید می کرد)، لندن و پاریس. در ماه مه 1875 او به طور قطعی به پاریس منتقل شد.

ونسان ون گوگ جوان

ونسان ون گوگ و سفرش به فرانسه

حرکت به شهر فرانسه، جایی که برادرش قبلاً در آن زندگی می کند. تئو ون گوگ ، آغاز دوره فرانسه را نشان می‌دهد که تنها با سفری کوتاه به آنتورپ در پایان همان سال قطع شد. بیشتر وقت خود را با برادرش می گذراند و آن دو، از آن لحظه به بعد، مکاتبه ای را آغاز می کنند که یک عمر طول می کشد و هنوز بهترین راه برای مطالعه نظرات، احساسات و وضعیت ذهنی وینسنت است.

امپرسیونیسم

این هنرمند در طول اقامت خود در پاریس، نقاشی امپرسیونیستی را کشف می کند و علاقه خود را به هنر و چاپ ژاپنی عمیق می کند. نمونه هایی از این دو نسخه از سه نسخه پرتره پر تانگوی است.

او نقاشان بسیاری از جمله تولوز لوترک و پل گوگن را می شناسد که به ویژه از آنها قدردانی می کند. رابطه آنها بسیار متلاطم خواهد بود، حتی نتایج چشمگیری خواهد داشت، همانطور که در قسمت معروف بریدن گوش گواه است (در واقع فرض بر این است که وینسنت با تیغ به گوگن حمله کرد. حمله شکست خورد، به دلیل یک حمله عصبی. ، لوب گوش چپ را می برد).

ون گوگ: سلف پرتره با گوش پانسمان شده

مذهب

در همین حال، اجرای وینسنت در Goupil & Cie رو به وخامت می گذارد در حالی که، در همان زمان، تعهد او به مطالعات کتاب مقدس به سطح وسواسی می رسد. پس از استعفا از Goupil در اوایل بهار، او به Ramsgate، انگلستان رفت و در آنجا در یک مدرسه شبانه روزی کوچک استخدام شد. بعداً در سال، وینسنت با کشیش تی اسلید جونز، کشیش متدیست، موقعیت آموزشی و همیار جدیدی را به عهده گرفت. در 29 اکتبر ونسان ون گوگ اولین خطبه یکشنبه خود را ایراد می کند. با افزایش شور مذهبی وینسنت، سلامت جسمی و روانی او بدتر می شود.

نقاش فقر

1880 نقطه عطفی در زندگی ون گوگ است. او نیات مذهبی خود را رها می کند و منحصراً خود را وقف نقاشی معدنچیان و بافندگان فقیر می کند. تئو شروع به حمایت مالی از او می کند، وضعیتی که تا پایان زندگی وینسنت ادامه خواهد داشت. بعداً در سال تحصیلی رسمی در آناتومی و پرسپکتیو در آکادمی بروکسل انجام داد.

سلامتی مخاطره آمیز

او با کلاسینا ماریا هورنیک (معروف به "سین")، فاحشه ای ملاقات می کند که در میان چیزهای دیگر به خاطر نگهداری از یک دختر پنج ساله و باردار فرزند دیگری است. در حالی که او در کنار تعدادی از آشنایان جدید به تحصیل و نقاشی می پردازد، وضعیت سلامتی او دوباره رو به افزایش است.رو به وخامت بود، به طوری که مجبور شد به دلیل سوزاک در بیمارستان بستری شود. پس از ترخیص، او آزمایش های تصویری را آغاز می کند و پس از بیش از یک سال گذراندن با هم، به رابطه خود با سین پایان می دهد. بعداً در سال، وینسنت به همراه والدینش به نوئنن نقل مکان کرد، یک استودیوی کوچک برای کار راه اندازی کرد و به حمایت تئو ون گوگ ادامه داد.

برخی از آزمایشات

او آزمایش‌های خود را به گونه‌ای گسترش می‌دهد که تنوع رنگ‌های بیشتری را شامل شود و علاقه زیادی به چوب‌های ژاپنی پیدا می‌کند. او تلاش می‌کند تا برخی از آموزش‌های هنری را در Ecole des Beaux-Arts بگذراند، اما بسیاری از اصولی که به او آموزش داده می‌شود را رد می‌کند. او که مایل بود به نوعی آموزش رسمی هنری ادامه دهد، برخی از کارهای خود را به آکادمی آنتورپ ارسال کرد و در آنجا در کلاس مبتدی قرار گرفت. همانطور که انتظار می رود، وینسنت در آکادمی راحت نیست و ترک تحصیل می کند.

پروونس و آثار بزرگ

در این بین، سال 1888 فرا می رسد، سالی اساسی در زندگی ونسان ون گوگ . او در فوریه پاریس را ترک کرد و به آرل در جنوب نقل مکان کرد.در ابتدا هوای بد زمستانی مانع از کار او شد، اما زمانی که بهار رسید شروع به نقاشی مناظر گلدار پروونس کرد. سرانجام او به « خانه نقل مکان کردزرد "، خانه ای که او اجاره کرده است و امیدوار است جامعه ای از هنرمندان را در آنجا ایجاد کند. این لحظه ای است که او موفق می شود برخی از بهترین آثار خود را نقاشی کند، اما همچنین لحظه تنش های خشونت آمیز خود با گوگن است.

سلامت روان

در نیمه اول سال، سلامت روان وینسنت به طرز نگران کننده ای دچار نوسان می شود، او در برخی مواقع کاملا آرام و روشن است و در برخی مواقع از این بیماری رنج می برد. او به طور پراکنده در " خانه زرد " خود به کار ادامه می دهد، اما دفعات فزاینده حملات او را وادار می کند که با کمک تئو در بیمارستان روانی Saint Paul-de-Mausole بستری شود. در سن رمی دو پروونس.

از قضا، از آنجایی که سلامت روان وینسنت در طول سال رو به وخامت می رود، سرانجام کار او در جامعه هنری شناخته می شود نقاشی های او "شب پرستاره" بر فراز رون» و «ایریس» در ماه سپتامبر در Salon des Indépendants به نمایش گذاشته می شوند و در ماه نوامبر از او دعوت می شود تا شش اثر خود از اکتاو ماوس (1856-1919) دبیر گروه هنرمندان بلژیکی «Les XX» را به نمایش بگذارد. ".

مرگ

بعد از یک سری فراز و نشیب های باورنکردنی، اعم از جسمی و احساسی و ذهنی، و پس از تولید با انرژی باورنکردنی یک سری شاهکارهای تکان دهنده ، ون گوگ درگذشت. در ساعات اولیه 29 ژوئیه 1890،تیراندازی به خود در مزرعه ای در نزدیکی Auverse.

مراسم تشییع جنازه روز بعد برگزار می شود و تابوت او با ده ها گل آفتابگردان پوشیده شده است، گل هایی که او بسیار دوست داشت.

آثار مهم ونسان ون گوگ

در زیر لیست بزرگی از مقالات عمیق ارائه می کنیم که جزئیات برخی از نقاشی های معروف ون را تجزیه و تحلیل و بیان می کند. گوگ

• دختری سفیدپوش در چوب (1882)
• سیب زمینی خواران (1885)
• طبیعت بی جان با کتاب مقدس (1885)
• فریتلاریا امپراتوری در گلدان مسی (1887)
• پرتره پر تانگوی (1887)
• زن ایتالیایی (1887)
• Restaurant de la Sirène in Asnières (1887)
• خانه زرد (1888)
• اتاق رقص در آرل (1888)
• خود پرتره با موهای نمدی (1888)
• صندلی گوگن (1888) )
• شب پر ستاره بر فراز رون (1888)
• پل لانگلویس (1888)
• Les Alyscamps - Champs Elysees (1888، چهار نسخه)
• پرتره یوژن بوخ (1888)
• کافه در شب (1888)
• پستچی جوزف رولین (1888)
• موسمه نشسته (1888)
• پرتره میلیه (1888)
• تراس کافه در عصر، میدان دو فروم، آرل (1888)
• آفتابگردان (1888-1889)
• جلو در پناهگاه سنت -رمی (1889)
• آرلسیانا (1888 و 1890)
• شب پر ستاره (1889)
• اتاق ون گوگ در آرل (1889)
• خود -پرتره (1889)
• درختان زیتون (1889)
• La Berceuse(1889)
• ساعت آفتابی (1889-1890)
• گشت زندان (1890)
• کلیسای Auvers (1890)
• Camp de Wheat با کلاغ ها در پرواز (1890)
• کلبه های کاهگلی در کوردویل (1890)
• پرتره دکتر پل گشه (1890)