بیوگرافی • سرسخت

پیرانجلو برتولی خواننده و ترانه سرای امیلیایی در 5 نوامبر 1942 در ساسولو، در استان مودنا به دنیا آمد. از یک نقص جدی رنج می برد که او را مجبور به نشستن در او تا پایان عمرش روی صندلی چرخدار نشست و در سال 1976 با دور 33 "Eppure blowing" اولین ضبط خود را انجام داد. در سال 1977 او "مرکز رودخانه" را منتشر کرد و سال بعد مجموعه ای از ترانه ها را به گویش "S'at ven in ment" منتشر کرد. در سال 1979، برتولی با "A hard face" اولین مانیفست شاعرانه خود را ساخت، اما "لحظه های Certi" در سال 1981 بود که او را به چارت ها رساند، همچنین به لطف موفقیت رادیویی "Pescatore"، آهنگی که در آن خوانده شد. دوئت با Fiorella Nuisance.

در سال 1986 او ده سال فعالیت خود را با "Studio & Live" جشن گرفت، یک آلبوم دو گلچین که نیمی در استودیو و نیمی در کنسرت ضبط شد. در سال 1987 پروژه آلبوم "Canzoni d'autore" متولد شد، ادای احترام به ترانه سرایان قدیمی و جدید صحنه ایتالیا. "Tra me e me" در سال 1988 و "صندلی برقی" در سال 1989 به طور نمادین یک دوره هنری را همراه با تبلیغات تلویزیونی "Lega per l'emancipazione dell'handicappato" که برتولی به عنوان بازیگر در آن شرکت می کند، پایان می دهند. برنده تله‌گاتو لبخندها و آهنگ‌های تلویزیونی شد.

1990 می بیند که او آلبوم "Oracoli" را منتشر می کند، که در نوع خود لحظه ای از عزیمت را تشکیل می دهد و تک آهنگ آن "Chiaama piano" به صورت دوئت با فابیو کونکاتو خوانده می شود. 1991 برای برتولی با یکتصمیم شجاعانه: شرکت در جشنواره سان رمو (او سپس دوباره در سال 1992 بازگشت)، رویدادی که از بسیاری جهات بسیار دور از خط ایدئولوژیک و هنری است که همیشه فعالیت خواننده و ترانه سرا را هدایت می کند، برخلاف اعتلای مترقی جنبه‌های لذت‌گرایانه که موسیقی تجاری به طور فزاینده‌ای در حال استخدام بود.

اما در این مناسبت، هدف برتولی بسیار مشخص است: این که در محبوب ترین صحنه آهنگ ایتالیایی یک قطعه غیرمعمول و پیشنهادی، "Disamparados (Spunta la luna dal monte)" را بشناسد و آن را با هم به نمایش بگذارد. گروه ساردینیا تازندا، با نگاهی به بازیابی سنت‌های فولکلوریک و قومی در زمانی که این نوع گفتمان هنری هنوز به طور پیش پا افتاده مد نشده بود. تقریباً شگفت انگیز است که یک قرارگیری چاپلوس در جدول رده بندی نهایی و موفقیت بزرگ در جدول رده بندی از راه می رسد. "Spunta la luna dal monte" عنوان آلبومی است که بهترین‌های تولید اخیر این نوازنده از ساسولو را جمع‌آوری می‌کند و یکی از پرفروش‌ترین آلبوم‌های موسیقی ایتالیایی است، به طوری که گواهی پلاتین دریافت کرد.

از دیگر موفقیت های او می توان به "Sera di Gallipoli" و "Per dirti t'amo" (1976)، "Maddalena" (1984) و "Una strada" (1989) اشاره کرد.

خواننده و ترانه سرای امیلیایی همچنین در راه اندازی هموطن خود، لوچیانو لیگابو، که اغلب او را در کنسرت هایش به یاد می آورد، مشارکت می کند.

کمی قبل از مرگش (7 اکتبر 2002)، پیرانجلو برتولی در بیمارستان عمومی شهر خود بستری شد و در آنجا دوره ای تحت درمان قرار گرفت. او با همسرش برونا ازدواج کرد، زنی خارق‌العاده که همیشه از او حمایت و راهنمایی می‌کرد، او دارای سه فرزند به نام‌های امیلیانو، پترا (که برتولی آهنگی به نام او به تولدش تقدیم کرده بود) و آلبرتو نیز یک خواننده بود.

بسیار وابسته به سرزمین خود بود (برادرش رستوران معروفی را در سستولا در Apennines اداره می کند) او اغلب در ابتکارات همبستگی و خیریه شرکت داشت (او همچنین برای زندانیان زندان سنت آنا در مودنا آواز خوانده بود. و در شهر استه ژوئن گذشته در جشنواره آهنگ گویشی با اجرای قطعات مختلف در مودنا شرکت کرده بود. از نزدیکترین دوستان او پدر سباستیانو برناردینی، کاپوچین نزدیک به خوانندگان ملی بود.

از آخرین حضور او، حضور در بهار برای برنامه Rete 4 "La Domenica del Villaggio" به همراه کاترینا کاسلی، همچنین از ساسولو. با دیگر هنرمندان شهر که به پایتخت کاشی و سرامیک شهرت داشت، کتاب و کارنامه ای نیز منتشر کرده بود. او به مردی سرسخت و بداخلاق شهرت داشت، در عوض او فقط یک خواننده حساس بود که کمی قربانی شدن و سخت گیری انتخاب های وجودی را قبول نداشت. مبارز و ستیزه جو، ناتوان از هیچ ریاکاری،و به همین دلیل او را اغلب در نگرش های خود با عنوان یکی از معروف ترین ترانه هایش "یک چهره سخت" توصیف می کردند.