بیوگرافی

• خانواده و کودکی
• عشق به ادبیات
• داستایفسکی و تعهد سیاسی او
• تجربه نظامی و بازگشت به ادبیات
• مشهورترین آثار و آخرین سالهای زندگی او

نویسنده روسی فدور میچایلوویچ داستایوفسکی در 11 نوامبر 1821 در مسکو به دنیا آمد

خانواده و دوران کودکی

او دومین فرزند از هفت فرزند است. پدرش میخائیل آندریویچ (میخایل آندرویچ)، با اصالت لیتوانیایی ، پزشک است و شخصیتی زیاده‌روی و همچنین مستبد دارد. فضایی که او در آن فرزندانش را بزرگ می کند، مستبدانه است. در سال 1828 پدر همراه با فرزندانش در "کتاب طلایی" اشراف مسکو وارد شد.

مادرش ماریا فدوروونا نکاوا، که از خانواده ای بازرگان بود، در سال 1837 بر اثر بیماری سل درگذشت: فدور در مدرسه مهندسین نظامی در پترزبورگ ثبت نام کرد، علیرغم اینکه هیچ استعدادی برای حرفه نظامی نداشت.

در سال 1839، پدری که مشروب خواری کرده بود و با دهقانان خود بدرفتاری کرده بود، احتمالاً توسط دومی کشته شد.

مادر با شخصیت شاد و ساده خود، پسرش را به عشق موسیقی ، خواندن و نماز آموزش داده بود.

فدور داستایوفسکی

عشق به ادبیات

علایق فدور داستایوفسکی برای ادبیات . پس از اتمام مطالعات مهندسی نظامی ،با رها کردن شغلی که این عنوان به او ارائه می دهد، این بخش را رها کند. پول اندکی که او دارد، درآمد ترجمه او از فرانسوی است.

مبارزه با فقر و فقر سلامت : او شروع به نوشتن اولین کتاب خود با عنوان " مردم فقیر " می کند که در سال 1846 نور را می بیند و دارای انتقادات مهمی خواهد بود. ستایش

در همان دوره او با میخائیل پتراسوکیج، یکی از حامیان سرسخت سوسیالیسم اتوپیایی فوریه، آشنا شد، آشنایی که بر طراحی اولین اثر او تأثیر گذاشت.

در سال 1847، حملات صرع که نویسنده روسی در طول زندگی خود از آن رنج می برد، رخ داد.

داستایوفسکی و تعهد سیاسی او

فدور داستایوفسکی بارها وارد محافل انقلابی می شود: در سال 1849 او به اتهام توطئه دستگیر و در قلعه پیتر و پل زندانی می شود. اعتقاد بر این است که او بخشی از یک جامعه مخفی خرابکارانه به رهبری پتراشفسکی است. داستایوفسکی به همراه بیست متهم دیگر با تیراندازی به مجازات اعدام محکوم می شود.

او در حال حاضر در موقعیتی برای اعدام است که دستوری از امپراتور نیکلاس اول می رسد که حکم را به چهار سال کار سخت تغییر می دهد. بدین ترتیب داستایوفسکی به سیبری می رود.

تجربه سخت او را از نظر جسمی و اخلاقی زخمی کرد.

تجربه نظامی و بازگشت بهادبیات

پس از محکومیت او به عنوان سرباز مشترک به Semipalatinsk فرستاده می شود. پس از مرگ تزار نیکلاس اول رسمی خواهد شد. در اینجا او با ماریا، که قبلاً همسر یک همراه بود، ملاقات می کند. او عاشق او می شود: در سال 1857 زمانی که بیوه می ماند با او ازدواج می کند. داستایوفسکی به دلایل سلامتی در سال 1859 مرخص شد و به پترزبورگ نقل مکان کرد.

بنابراین او به زندگی ادبی بازگشت: در تابستان شروع به نوشتن دومین رمان خود، « دبل » کرد، داستان یک انشعاب روانی. اثر اجماع رمان اول را جمع آوری نمی کند.

نوامبر بعد، او فقط در یک شب، " رمان در نه حرف " را نوشت.

مشهورترین آثار و آخرین سالهای زندگی او

از معروفترین آثار او میتوان به موارد زیر اشاره کرد:

• " خاطرات زیرزمینی " (1864)
• " جنایت و مکافات " (1866)
• " بازیکن " (1866)
• " احمق " (1869)
• " شیاطین " (1871)
• " برادران کارامازوف " (1878 -1880)

در آخرین سالهای زندگی خود با فیلسوف Vladimir Solov'ëv دوست شد.

در سال 1875، پسرش Aleksej به دنیا آمد، که در 16 مه 1878 در پی حمله صرع، همان بیماری که فدور از آن رنج می برد، نابهنگام درگذشت.

در همان سال - 1878 - داستایوفسکی به عضویت آکادمی علوم روسیه در بخش زبان و ادبیات انتخاب شد.

سال بعد تشخیص داده شد که آمفیزم ریوی دارد.

به دنبال تشدید این بیماری، فئودور داستایوفسکی در 28 ژانویه 1881 در سن پترزبورگ در سن 59 سالگی درگذشت.

تدفین او در صومعه الکساندر نوسکی با جمعیت بسیار زیاد همراه بود .