Biografie - Cultuur, raadsels en religies

Corrado Augias werd op 26 januari 1935 in Rome geboren. Begin jaren zestig nam hij deel aan de avant-gardebeweging van het Romeinse theater met het 'Teatro del 101' onder leiding van Antonio Calenda; voor het Teatro del 101 schreef hij 'Direzione Memorie' en 'Riflessi di conoscenza', uitgevoerd door Gigi Proietti. In 1984 keerde hij terug naar het theater met 'L'Onesto Jago', opgevoerd door hetstabile di Genova (regie: Marco Sciaccaluga, met Eros Pagni als Jago).

Tijdens zijn carrière als journalist verbleef Corrado Augias meerdere jaren in het buitenland: eerst in Parijs en daarna in New York; in de grote Amerikaanse metropool was hij correspondent voor het weekblad 'L'Espresso' en het dagblad 'la Repubblica'. Hij werkte ook als speciaal correspondent voor 'Panorama'. In 1968, op 6 juni, was hij in het Ambassador Hotel in Los Angeles toen RobertKennedy werd vermoord en hij bracht het nieuws live. Hij beleefde en was getuige van de ingrijpende verandering die culmineerde in de zogenaamde 'Achtenzestig'-beweging. Halverwege de jaren zeventig keerde hij weer terug naar New York om het Amerikaanse correspondentiebureau van 'Repubblica' voor te bereiden, dat op 14 januari 1976 in de kiosken zou liggen.

Augias is de auteur en presentator van televisieprogramma's voor culturele popularisering, waarvan sommige zeer succesvol zijn: onder andere 'Telefono giallo' (van 1987 tot 1992), waarvan hij een boek heeft gemaakt, een verzameling van de gevallen die in het programma worden behandeld, en het culturele programma 'Babele', dat geheel aan boeken is gewijd. Voor TMC schreef en presenteerde hij in 1994 'Domino'. Samen met Luciano Rispoli, Sandro Curzi enFederico Fazzuoli is gastheer van een reeks tv-programma's met de belangrijkste politieke leiders tijdens een verkiezingscampagne. Op Rai Tre presenteert hij al enkele seizoenen de ongeveer 30 minuten durende strip 'Le Storie - diario italiano', een dagelijks cultureel programma over een breed scala aan onderwerpen, van muziek en literatuur tot recente geschiedenis enOok op Rai Tre presenteert hij sinds 2005 regelmatig 'Enigma', een programma gewijd aan feiten en personages uit het verleden. Tot slot leidt hij de rubriek 'Le storie' binnen 'Cominciamo bene', dat 's ochtends wordt uitgezonden.

Als mysterieschrijver is Corrado Augias de auteur van een trilogie die zich afspeelt in de eerste decennia van de 20e eeuw met Giovanni Sperelli in de hoofdrol (halfbroer van Andrea, de hoofdpersoon van Gabriele D'Annunzio's 'Il piacere'); de titels waaruit de trilogie bestaat zijn 'Quel treno da Vienna' (1981), 'Il fazzoletto azzurro' (1983), 'L'ultima primavera' (1985). Zijn andere romans zijn"Sette delitti quasi perfetti" (1989), "Una ragazza per la notte" (1992), "Quella mattina di luglio" (1995) en "Tre colonne in cronaca" (1987, geschreven samen met zijn vrouw Daniela Pasti). Augias schreef ook het boek "Giornali e spie. Faccendieri internazionali, giornalisti cortti e società segrete nell'Italia della grande guerra" (1983), waarin hij een spionageaffaire reconstrueerde.vond plaats in 1917.

Hij heeft ook een aantal essays geschreven en gepubliceerd waarin hij culturele en artistieke thema's aansnijdt door in te gaan op weinig bekende details met betrekking tot de geschiedenis, gewoonten en fascinatie van een aantal van 's werelds grootste metropolen: 'De geheimen van Parijs' (1996), 'De geheimen van New York' (2000), 'De geheimen van Londen' (2003) en 'De geheimen van Rome' (2005).

In 1998 schreef hij een essay-verhaal getiteld 'De gevleugelde reiziger', dat zich richt op het leven van de Leghornse schilder Amedeo Modigliani; de titel is ontleend aan een regel uit een gedicht van Baudelaire, 'De albatros', waar Modigliani dol op was en dat hij vaak herhaalde.

In 2006 publiceerde hij, in samenwerking met de Bolognese docent Mauro Pesce, het boek 'Inchiesta su Gesù' (Onderzoek naar Jezus) waarin hij, in de vorm van een dialoog tussen de twee co-auteurs, de vele min of meer bekende aspecten van de centrale persoon en het karakter van de christelijke religie behandelde. Het boek verkocht veel exemplaren en wakkerde veel controverse aan onder de katholieke gemeenschappen, zozeer zelfs dat Peter John Ciavarella en ValerioEen jaar later schreef Bernardi nog een boek getiteld 'Een antwoord op het onderzoek naar Jezus'.

Latere titels zijn: 'Lezen. Waarom boeken ons beter, gelukkiger en vrijer maken' (2007), een gepassioneerde en goed beargumenteerde verdediging van lezen; 'Onderzoek naar het christendom. Hoe een religie is opgebouwd' (2008), waarin hij in dialoog gaat over de ontwikkeling van het christendom in de geschiedenis met Remo Cacitti, docent Oude Christelijke Literatuur en Geschiedenis van het Oude Christendom aan de Universiteit van Amsterdam.van Milaan; 'Disputa su Dio e dintorni' (2009, samen met Vito Mancuso), een boek waarop beschuldigingen van plagiaat zijn geuit tegen Edward Osborne Wilsons essay 'The Creation'; 'I segreti del Vaticano. Storie, luoghi, personaggi di un potere millenario' (2010), een boek waarin hij het probleem van het Vaticaan aanpakt aan de hand van de belangrijkste gebeurtenissen uit de lange geschiedenis van de Kerk.relatie tussen geestelijke en wereldlijke macht.

Corrado Augias

In de lange carrière van Corrado Augias in de journalistiek, literatuur en televisie is er ook ruimte voor een parenthese van politiek engagement: als kandidaat bij de Europese verkiezingen van 1994 werd hij als onafhankelijk kandidaat op de lijsten van de Democratische Partij van Links verkozen tot lid van het Europees Parlement, een functie die hij bekleedde tot 1999.

Tijdens zijn carrière ontving hij onder andere de Orde van Verdienste van de Italiaanse Republiek (2002), de titel van Ridder van het Grootkruis (2006) en het Legioen van Eer van de Franse Republiek (2007).

Van 2015 tot 2019 schreef en presenteerde hij het Rai 3-programma 'Quante storie', dat de nalatenschap overnam van De verhalen - Italiaans dagboek Het programma van 2019 gaat door: na Corrado Augias zal de journalist Giorgio Zanchini gastheer zijn.

Eind 2020 besloot hij het Legioen van Eer terug te geven ter gelegenheid van een gebeurtenis die de nagedachtenis aan Giulio Regeni zou onteren.