Biografie van Riccardo Scamarcio

 Biografie van Riccardo Scamarcio

Glenn Norton

Biografie - Een spoor achterlaten

  • Riccardo Scamarcio in 2010

Riccardo Dario Scamarcio Hij werd geboren in Trani (Apulië) op 13 november 1979. Als zoon van een schilder ging hij voor de zoveelste keer van de middelbare school af, wat de woede van zijn familie opwekte. Toen hij nog maar 16 was, verhuisde hij op aanraden van een vriend naar Rome om acteerlessen te volgen in het Centro Sperimentale, waar hij les kreeg van Mirella Bordoni, Mino Bellei, Marco Baliani en vooral Nicolai Karpov.Riccardo Scamarcio heeft theaterervaring en maakte zijn artistieke debuut in de tv-serie 'Compagni di scuola' (2001), met in de cast Brando De Sica, Cristiana Capotondi en Laura Chiatti.

Later werd hij geregisseerd door Damiano Damiani in de tv-film 'Ama il tuo nemico 2'; zijn debuut op het witte doek kwam er dankzij regisseur Marco Tullio Giordana, die hem koos voor de film 'La meglio gioventù' in 2003. Hij speelde een rol in Lucio Pellegrini's 'Ora o mai più' (2003), waarna hij werd uitgekozen door Luca Lucini voor de voorstelling die hem zou vereren tot cultacteur voortieners: Scamarcio is de 19-jarige misdadiger in 'Tre metri sopra il cielo' (2004), samen met Katy Louise Saunders, gebaseerd op de succesvolle gelijknamige roman van Federico Moccia.

Dankzij deze film had hij niet alleen een buitengewoon succes bij het publiek, maar werd hij ook bevestigd als een van de meest veelbelovende acteurs van zijn generatie, wat hem de Golden Globe opleverde als beste nieuwe acteur.

Hij zit in de cast van Mario Martone's 'L'odore del sangue' (2004) en is vervolgens een van de drie hoofdrolspelers (samen met Gabriella Pession en Francesca Inaudi) in de romantische komedie 'L'uomo perfetto' (2005).

Op de set van 'Texas' (2005, van Fausto Paravidino) speelde hij met Valeria Golino, een internationaal bekende Italiaanse actrice (14 jaar ouder) met wie hij ook in het leven een band kreeg. Voor 'Texas' kreeg hij ook een nominatie voor de Nastri d'Argento als beste bijrol.

Scamarcio werd vervolgens gekozen door Michele Placido om de gevaarlijke crimineel met de bijnaam 'il Nero' te spelen in zijn 'Romanzo criminale' (2005). Hij keerde terug naar zijn tv-werk naast Martina Stella in het scenario 'La freccia nera' (2006). Samen met Monica Bellucci speelde hij een van de meest erotische scènes in Giovanni Veronesi's 'Manuale d'amore 2 - Capitolo successivi' (2007)."Mio fratello è figlio unico" (gebaseerd op de roman "Il fasciocomunista" van Antonio Pennacchi) en "Go Go Tales" (van Abel Ferrara) van Daniele Luchetti.

Zie ook: Selena Gomez: biografie, carrière, films, privéleven en liedjes

Hij werd een sekssymbool Mede dankzij de reclamecampagnes die hem als getuigenis zagen, hernam hij de rol van Step in het vervolg 'Ho voglia di te' (2007), geregisseerd door Luis Prieto en opnieuw gebaseerd op de roman van Federico Moccia.

In 2008 keerde hij terug op het witte doek met de thrillerfilm 'Colpo d'occhio', geregisseerd door Sergio Rubini; deze film werd in 2009 gevolgd door vele titels: 'Italianen' (van Giovanni Veronesi), 'Il grande sogno' (van Michele Placido), 'Verso l'eden' (van Costa-Gavras), 'La prima linea' (van Renato De Maria).

Riccardo Scamarcio in 2010

Gepland voor 2010 zijn 'Mine vaganti' (2010, door Ferzan Ozpetek), 'La solitudine dei numeri primi' (2010, door Saverio Costanzo, gebaseerd op de bestseller van Paolo Giordano).

In 2013 was hij voor het eerst producent met 'Miele', het regiedebuut van Valeria Golino. Tijdens de vierde avond van het Sanremo Festival 2014 duetteert hij met Francesco Sarcina met het nummer 'Diavolo in me', een eerbetoon aan Zucchero. Op 26 april 2014 werd hij gekozen als vierde speciale jurylid tijdens de 5e avond van Vrienden van Maria De Filippi.

Ook in 2014 speelde Scamarcio in Pupi Avati's film 'Un ragazzo d'oro'. Het jaar daarop speelde hij samen met Jasmine Trinca in de film 'Nessuno si salva da solo', van Sergio Castellitto. Hij zat ook in de cast van de film 'Maraviglioso Boccaccio', geïnspireerd op Giovanni Boccaccio's Decameron. Weer in 2015 speelde hij in de film 'Io che amo solo te', gebaseerd op de gelijknamige roman van Luca.Bianchini.

In 2016 ontving hij het ereburgerschap van Polignano a Mare, waar hij al enkele jaren woont. In 2016 speelde hij in "La cena di Natale" (Kerstdiner), het vervolg op de film "Io che amo solo te" (Ik hou alleen van jou), opnieuw geregisseerd door Marco Ponti. In 2017 keerde hij terug naar een internationale productie, door deel te nemen aan het vervolg op "John Wick" (John Wick - Chapter 2, met Keanu Reeves in de hoofdrol), in de rol van een Camorra-baas. In 2018, na het einde vanNa het verbreken van zijn relatie met Valeria Golino, is zijn nieuwe partner Angharad Wood, een Britse entertainment agent. In 2020 werd er een dochtertje geboren bij het koppel, Emily Scamarcio .

In 2021 speelt hij met Margherita Kopen e Nanni Moretti in " Drie verdiepingen ', waarin Moretti terugkeert naar het regisseren na zeven jaar sinds zijn laatste werk.

Zie ook: Dido, biografie van Dido Armstrong (zangeres)

Glenn Norton

Glenn Norton is een ervaren schrijver en een gepassioneerd kenner van alles wat met biografie, beroemdheden, kunst, film, economie, literatuur, mode, muziek, politiek, religie, wetenschap, sport, geschiedenis, televisie, beroemde mensen, mythen en sterren te maken heeft . Met een eclectisch scala aan interesses en een onverzadigbare nieuwsgierigheid begon Glenn aan zijn schrijfreis om zijn kennis en inzichten te delen met een breed publiek.Glenn studeerde journalistiek en communicatie en ontwikkelde een scherp oog voor detail en een talent voor boeiende verhalen. Zijn schrijfstijl staat bekend om zijn informatieve maar boeiende toon, waarbij hij moeiteloos de levens van invloedrijke figuren tot leven brengt en zich verdiept in verschillende intrigerende onderwerpen. Met zijn goed onderzochte artikelen wil Glenn lezers vermaken, onderwijzen en inspireren om het rijke tapijt van menselijke prestaties en culturele fenomenen te verkennen.Als een zelfbenoemde cinefiel en literatuurliefhebber heeft Glenn een griezelig vermogen om de impact van kunst op de samenleving te analyseren en te contextualiseren. Hij onderzoekt de wisselwerking tussen creativiteit, politiek en maatschappelijke normen en ontcijfert hoe deze elementen ons collectieve bewustzijn vormen. Zijn kritische analyse van films, boeken en andere artistieke uitingen biedt de lezer een frisse kijk en nodigt uit om dieper na te denken over de wereld van de kunst.Glenn's boeiende schrijfstijl reikt verder dan degebied van cultuur en actualiteit. Met een grote interesse in economie, verdiept Glenn zich in de innerlijke werking van financiële systemen en sociaal-economische trends. Zijn artikelen splitsen complexe concepten op in verteerbare stukken, waardoor lezers de krachten die onze wereldeconomie vormen, kunnen ontcijferen.Met een brede honger naar kennis, maken de diverse expertisegebieden van Glenn zijn blog een one-stop-bestemming voor iedereen die op zoek is naar goed afgeronde inzichten in een groot aantal onderwerpen. Of het nu gaat om het verkennen van de levens van iconische beroemdheden, het ontrafelen van de mysteries van oude mythen, of het ontleden van de impact van wetenschap op ons dagelijks leven, Glenn Norton is uw go-to-schrijver, die u door het uitgestrekte landschap van menselijke geschiedenis, cultuur en prestaties leidt. .