Biografie

Ed Harris - wiens volledige naam Edward Allen Harris is - werd geboren op 28 november 1950 in Englewood, New Jersey, als zoon van een in Oklahoma geboren koorzanger Fred Guering. Opgegroeid in een presbyteriaans gezin uit de middenklasse, studeerde hij in 1969 af aan Tenafly High School, waar hij in het footballteam speelde; twee jaar later verhuisde hij met de rest van zijn familie naar New York.Mexico, waar hij zijn passie voor acteren ontwikkelde. Hij schreef zich in aan de Universiteit van Oklahoma om acteren te studeren en trad op in talloze lokale theaters voordat hij naar Los Angeles verhuisde, waar hij twee jaar naar het California Institute of the Arts ging.

Hij maakte zijn filmdebuut in 1978, toen hij geregisseerd werd door Michael Crichton in "Coma Profundo"; twee jaar later nam hij deel aan "Borderline", een actiefilm van Jerrold Freedman waarin Charles Bronson ook meespeelde. Zijn definitieve inwijding als acteur kwam echter pas in 1981, toen George Romero hem belde om de hoofdrol te spelen in "Knightriders - Iridders': in de praktijk een moderne kijk op het het verhaal van koning Arthur een legende van Camelot op twee wielen, met motorrijders in plaats van ridders.

Al in deze eerste jaren, Ed Harris maakt zijn eigenaardigheden als vertolker duidelijk: schimmig, melancholisch, bijna koud, een aangenaam maar niet knap gezicht naar Hollywood-normen. Een ondoorgrondelijke uitdrukking, kortom, maar niet stereotiep, waardoor Harris met het grootste gemak van de ene rol naar de andere kan overschakelen zonder aan geloofwaardigheid in te boeten. Door Romero ook opgeroepen voor 'Creepshow', waarin hij een van degasten gedood door zombies, zag hij zijn filmreputatie exploderen: hij nam deel aan 'Real Men', waarin hij de rol speelde van John Glenn, een dappere astronaut en positieve held, geregisseerd door Philip Kaufman, en aan Roger Spottiswoode's 'Under Shooting', waarin hij in plaats daarvan het gezicht speelde van een gewetenloze huurling.

In 1984 ontmoette hij op de set van 'The Seasons of the Heart' actrice Amy Madigan, met wie hij trouwde en die hem een dochter schonk (in 1993). Nadat hij in 1985 een onverdraagzame Texaan had gespeeld in 'Alamo Bay' (Louis Malle stond achter de camera), speelde hij onder andere in 'The Last Defence' van Roger Spottiswoode en 'A Priest to Kill' van Agnieszka Holland. In 1989 speelde hij in de film vanDavid Hugh Jones in 'Jacknife', naast Robert De Niro, in de rol van een Vietnam-veteraan; kort daarna kreeg hij de kans om samen te werken met James Cameron in 'Abyss' en met Phil Joanou in 'State of Grace', waar hij de rol speelde van een baas uit de georganiseerde misdaad.

In de jaren 1990 werd hij een veelzijdig acteur: in 1992 verscheen hij in "Americans" (oorspronkelijke titel: "Glengarry" Glen Ross) van James Foley, naast sterren van het kaliber Al Pacino, Alan Arkin, Kevin Spacey en Jack Lemmon. Voor Sydney Pollack speelde hij in 1993 in "The Partner", terwijl hij zich in 1994 (het jaar van "Anatomy Lessons", van Richard Benjamin) toelegde op het kleine scherm.De hoofdrol in Mick Garris' tv-serie 'The Shadow of the Scorpion'.

Ed Harris Tijdens deze jaren werkte hij mee aan enkele van de belangrijkste films van de Amerikaanse filmindustrie: in 1995, Ron Howard's 'Apollo 13' (waarvoor hij een Screen Actors Guild Award en een Golden Globe nominatie voor Beste Bijrol won); in 1996, Michael Bay's 'The Rock'; in 1997, Clint Eastwood's 'Absolute Power'; en het jaar daarop, Clint Eastwood's 'The Rock'.speelde hij de regisseur Christof in 'The Truman Show' (een rol die hem een Oscarnominatie opleverde als Beste Bijrol - hij was al genomineerd voor 'Apollo 13' - evenals een nominatie bij de British Academy Film Awards en een Golden Globe voor Beste Acteur in een Drama), terwijl hij in 2001 opnieuw werd geregisseerd door Ron Howard in 'A Beautiful Mind', een meervoudig genomineerde film.Bekroonde film die vier Oscars won. Naast Russell Crowe leent Ed zijn gezicht aan William Parcher, de grijze eminentie die de hoofdpersoon inhuurt voor een geheime missie.

In 2002 ging Harris achter de camera staan en regisseerde hij voor het eerst een film: " Pollock "De rol leverde hem een Oscarnominatie op voor Beste Acteur, en het jaar daarop werd Ed Harris genomineerd voor nog een prijs, dit keer voor Beste Bijrol, voor 'The Hours' (waarmee hij ook een IOMA-award won). Na 'Masked andanonymous', van Larry Charles, en 'They Call Me Radio', van Mike Tollinn, hij werkte samen met David Cronenberg aan 'A History of Violence', terwijl hij in 2007 werd geregisseerd door Ben Affleck in 'Gone Baby Gone'. In datzelfde jaar had hij een bijzonder intense rol in 'The Mystery of the Lost Pages'.

In 2010 speelde de acteur in 'The Way Back', van Peter Weir, en in 'Beyond the Law', van Ash Adams. In 2013 won hij de Golden Globe voor 'Game Change', als beste bijrol in een serie. In Italië wordt Ed Harris voornamelijk nagesynchroniseerd door Luca Biagini (die hem onder andere de stem leent in 'The Mystery of the Lost Pages', in 'Gone Baby Gone' en in 'The Hours') en doorRodolfo Bianchi (zijn stem in 'Game Change', 'The Human Machine' en 'Cleaner'), maar ook van Adalberto Maria Merli ('A History of Violence' en 'The Truman Show') en Massimo Wertmuller (in 'Absolute Power').