Βιογραφία

Ο Εντ Χάρις -το πλήρες όνομα του οποίου είναι Έντουαρντ Άλεν Χάρις- γεννήθηκε στις 28 Νοεμβρίου 1950 στο Ένγκλγουντ του Νιου Τζέρσεϊ, γιος ενός τραγουδιστή χορωδίας, του Φρεντ Γκέρινγκ, που γεννήθηκε στην Οκλαχόμα. Μεγαλωμένος σε μια μεσοαστική πρεσβυτεριανή οικογένεια, αποφοίτησε το 1969 από το Λύκειο του Τέναφλι, όπου έπαιζε στην ομάδα ποδοσφαίρου- δύο χρόνια αργότερα, μετακόμισε με την υπόλοιπη οικογένειά του στο ΝιουΜεξικό, όπου καλλιέργησε το πάθος του για την υποκριτική. Εγγράφηκε στο Πανεπιστήμιο της Οκλαχόμα για να σπουδάσει υποκριτική και έπαιξε σε πολλά τοπικά θέατρα πριν μετακομίσει στο Λος Άντζελες, όπου φοίτησε για δύο χρόνια στο Ινστιτούτο Τεχνών της Καλιφόρνιας.

Έκανε το κινηματογραφικό του ντεμπούτο το 1978, όταν σκηνοθετήθηκε από τον Μάικλ Κράιτον στην ταινία "Coma Profundo"- δύο χρόνια αργότερα, συμμετείχε στο "Borderline", μια ταινία δράσης του Τζέρολντ Φρίντμαν στην οποία πρωταγωνιστούσε και ο Τσαρλς Μπρόνσον. Η οριστική του αφιέρωση ως ηθοποιός, ωστόσο, δεν ήρθε παρά το 1981, όταν ο Τζορτζ Ρομέρο τον κάλεσε να παίξει τον πρωταγωνιστικό ρόλο στο "Knightriders - Iιππότες": στην πράξη, μια σύγχρονη εκδοχή του η ιστορία του βασιλιά Αρθούρου ένας θρύλος του Κάμελοτ σε δύο τροχούς, με μοτοσικλετιστές αντί για ιππότες.

Ήδη σε αυτά τα πρώτα χρόνια, Ed Harris καθιστά σαφείς τις δικές του ιδιαιτερότητες ως ερμηνευτή: σκιερός, μελαγχολικός, σχεδόν ψυχρός, ένα πρόσωπο ευχάριστο αλλά όχι όμορφο σύμφωνα με τα πρότυπα του Χόλιγουντ. Μια αδιαπέραστη έκφραση, εν ολίγοις, αλλά όχι στερεοτυπική, η οποία επιτρέπει στον Χάρις να μεταπηδά από τον ένα ρόλο στον άλλο με τη μεγαλύτερη ευκολία χωρίς να χάνει την αξιοπιστία του. Ανακαλείται από τον Ρομέρο και για το "Creepshow", στο οποίο υποδύεται έναν από τουςφιλοξενούμενους που σκοτώθηκαν από ζόμπι, είδε τη φήμη του στον κινηματογράφο να εκρήγνυται: συμμετείχε στο "Real Men", στο οποίο έπαιξε το ρόλο του Τζον Γκλεν, ενός γενναίου αστροναύτη και θετικού ήρωα, σε σκηνοθεσία του Φίλιπ Κάουφμαν, και στο "Under Shooting" του Ρότζερ Σπότισγουντ, στο οποίο, αντίθετα, έπαιξε το πρόσωπο ενός αδίστακτου μισθοφόρου.

Το 1984, στα γυρίσματα της ταινίας "Οι εποχές της καρδιάς", γνώρισε την ηθοποιό Έιμι Μάντιγκαν, την οποία παντρεύτηκε και η οποία του χάρισε μια κόρη (το 1993). Αφού υποδύθηκε έναν φανατικό Τεξανό το 1985 στην ταινία "Alamo Bay" (πίσω από την κάμερα ήταν ο Λουί Μαλ), πρωταγωνίστησε μεταξύ άλλων στις ταινίες "Η τελευταία άμυνα" του Ρότζερ Σπότισγουντ και "Ένας παπάς για να σκοτώσει" της Ανιέσκα Χόλαντ. Το 1989, πρωταγωνίστησε στην ταινία τουDavid Hugh Jones στο "Jacknife", δίπλα στον Robert De Niro, παίζοντας το ρόλο ενός βετεράνου του Βιετνάμ- λίγο αργότερα, είχε την ευκαιρία να συνεργαστεί με τον James Cameron στο "Abyss" και με τον Phil Joanou στο "State of Grace", όπου έπαιξε το ρόλο ενός αρχηγού του οργανωμένου εγκλήματος.

Η δεκαετία του 1990 τον καθιέρωσε ως έναν εξαιρετικά ευέλικτο ηθοποιό: το 1992 εμφανίστηκε στην ταινία "Americans" (πρωτότυπος τίτλος: "Glengarry" Glen Ross), του James Foley, δίπλα σε αστέρες του διαμετρήματος των Al Pacino, Alan Arkin, Kevin Spacey και Jack Lemmon. Για λογαριασμό του Sydney Pollack, πρωταγωνίστησε το 1993 στην ταινία "The Partner", ενώ το 1994 (χρονιά των "Μαθημάτων ανατομίας", του Richard Benjamin) αφιερώθηκε στη μικρή οθόνη.πρωταγωνιστεί στην τηλεοπτική σειρά του Mick Garris "The Shadow of the Scorpion".

Ed Harris Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, έλαβε μέρος σε μερικές από τις σημαντικότερες ταινίες της αμερικανικής κινηματογραφικής βιομηχανίας: το 1995, το "Apollo 13" του Ρον Χάουαρντ (για το οποίο κέρδισε το Screen Actors Guild Award και μια υποψηφιότητα για Χρυσή Σφαίρα Καλύτερου Β' Ανδρικού Ρόλου), το 1996, το "The Rock" του Μάικλ Μπέι, το 1997, το "Absolute Power" του Κλιντ Ίστγουντ και την επόμενη χρονιά, το "The Rock" του Κλιντ Ίστγουντ.υποδύθηκε τον σκηνοθέτη Κριστόφ στο "The Truman Show" (ρόλος που του χάρισε υποψηφιότητα για Όσκαρ καλύτερου β' ανδρικού ρόλου - είχε ήδη προταθεί για το "Apollo 13" - καθώς και υποψηφιότητα στα βραβεία της Βρετανικής Ακαδημίας Κινηματογράφου και Χρυσή Σφαίρα καλύτερου ηθοποιού σε δραματική ταινία), ενώ το 2001 σκηνοθέτησε και πάλι ο Ρον Χάουαρντ στο "A Beautiful Mind", ένα πολυβραβευμένο φιλμ με τίτλο "A Beautiful Mind".Βραβευμένη ταινία που κέρδισε τέσσερα Όσκαρ. Δίπλα στον Russell Crowe, ο Ed δανείζει το πρόσωπό του στον William Parcher, τον γκρίζο εμιγκρέ που προσλαμβάνει τον πρωταγωνιστή για μια μυστική αποστολή.

Στη συνέχεια, το 2002, ο Harris μετακόμισε πίσω από την κάμερα, σκηνοθετώντας για πρώτη φορά μια ταινία: ήταν το " Pollock "Ο ρόλος του χάρισε μια υποψηφιότητα για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου, ενώ την επόμενη χρονιά ο Εντ Χάρις ήταν υποψήφιος για ένα ακόμη βραβείο, αυτή τη φορά για τον καλύτερο Β' Ανδρικό Ρόλο, για το "The Hours" (που του χάρισε και ένα βραβείο ΙΟΜΑ). Μετά το "Masked andanonymous", του Larry Charles, και "They Call Me Radio", του Mike Tollinn, συνεργάστηκε με τον David Cronenberg στο "A History of Violence", ενώ το 2007 σκηνοθέτησε τον Ben Affleck στο "Gone Baby Gone". Την ίδια χρονιά είχε έναν ιδιαίτερα έντονο ρόλο στο "The Mystery of the Lost Pages".

Το 2010 ο ηθοποιός πρωταγωνίστησε στο "The Way Back" του Peter Weir και στο "Beyond the Law" του Ash Adams. Το 2013 κέρδισε τη Χρυσή Σφαίρα για το "Game Change", ως καλύτερος δευτεραγωνιστής σε σειρά. Στην Ιταλία, ο Ed Harris μεταγλωττίζεται κυρίως από τον Luca Biagini (ο οποίος του δανείζει τη φωνή, μεταξύ άλλων, στο "The Mystery of the Lost Pages", στο "Gone Baby Gone" και στο "The Hours") και από τονRodolfo Bianchi (η φωνή του στα "Game Change", "The Human Machine" και "Cleaner"), αλλά και από τον Adalberto Maria Merli ("A History of Violence" και "The Truman Show") και τον Massimo Wertmuller (στο "Absolute Power").