Ed Harris, biografia: historia, życie i filmy
Spis treści
Biografia
Ed Harris - którego pełne nazwisko brzmi Edward Allen Harris - urodził się 28 listopada 1950 roku w Englewood w stanie New Jersey, jako syn urodzonego w Oklahomie Freda Gueringa, śpiewaka chóralnego. Wychowany w rodzinie prezbiteriańskiej klasy średniej, w 1969 roku ukończył Tenafly High School, gdzie grał w drużynie piłkarskiej; dwa lata później przeprowadził się z resztą rodziny do NewZapisał się na studia aktorskie na University of Oklahoma i występował w wielu lokalnych teatrach, zanim przeniósł się do Los Angeles, gdzie przez dwa lata uczęszczał do California Institute of the Arts.
Zobacz też: Biografia George'a PeppardaZadebiutował w filmie w 1978 roku, kiedy to został wyreżyserowany przez Michaela Crichtona w "Coma Profundo"; dwa lata później wziął udział w "Borderline", filmie akcji Jerrolda Freedmana, w którym wystąpił również Charles Bronson. Jego ostateczna konsekracja jako aktora nastąpiła jednak dopiero w 1981 roku, kiedy George Romero wezwał go do zagrania głównej roli w "Knightriders - Irycerze": w praktyce nowoczesne podejście do historia króla Artura Legenda Camelotu na dwóch kołach, z motocyklistami zamiast rycerzy.
Już w tych wczesnych latach, Ed Harris Harris wyraźnie pokazuje swoją osobliwość jako wykonawcy: cienista, melancholijna, niemal zimna, przyjemna, ale nie przystojna twarz według hollywoodzkich standardów. Nieprzenikniona ekspresja, krótko mówiąc, ale nie stereotypowa, która pozwala Harrisowi z największą łatwością przełączać się z jednej roli do drugiej bez utraty wiarygodności. Przypomniany przez Romero również w "Creepshow", w którym gra jednego zZabici przez zombie goście sprawili, że jego filmowa reputacja eksplodowała: wziął udział w "Prawdziwych mężczyznach", w których wcielił się w rolę Johna Glenna, odważnego astronauty i pozytywnego bohatera, w reżyserii Philipa Kaufmana, oraz w "Pod ostrzałem" Rogera Spottiswoode'a, w którym zamiast tego zagrał twarz pozbawionego skrupułów najemnika.
Zobacz też: Biografia Mariny CwietajewejW 1984 r. na planie "Pór serca" poznał aktorkę Amy Madigan, z którą się ożenił i która urodziła mu córkę (w 1993 r.). Po zagraniu bigoteryjnego Teksańczyka w 1985 r. w "Alamo Bay" (za kamerą stanął Louis Malle), wystąpił m.in. w "Ostatniej obronie" Rogera Spottiswoode'a i "Księdzu do zabicia" Agnieszki Holland. W 1989 r. zagrał w filmieDavid Hugh Jones w filmie "Jacknife" u boku Roberta De Niro, wcielając się w rolę weterana z Wietnamu; wkrótce potem miał okazję pracować z Jamesem Cameronem w filmie "Abyss" oraz z Philem Joanou w filmie "State of Grace", gdzie wcielił się w rolę szefa zorganizowanej przestępczości.
Lata 90. ugruntowały jego pozycję jako niezwykle wszechstronnego aktora: w 1992 r. wystąpił w "Amerykanach" (tytuł oryginalny: "Glengarry" Glen Ross) Jamesa Foleya, u boku gwiazd kalibru Ala Pacino, Alana Arkina, Kevina Spaceya i Jacka Lemmona. Dla Sydneya Pollacka zagrał w 1993 r. w "Partnerze", a w 1994 r. (rok "Lekcji anatomii" Richarda Benjamina) poświęcił się małemu ekranowiwystąpił w serialu telewizyjnym Micka Garrisa "Cień skorpiona".
Ed Harris W tych latach wziął udział w kilku najważniejszych filmach amerykańskiego przemysłu filmowego: w 1995 roku w "Apollo 13" Rona Howarda (za który otrzymał nagrodę Screen Actors Guild Award i nominację do Złotego Globu dla najlepszego aktora drugoplanowego); w 1996 roku w "The Rock" Michaela Baya; w 1997 roku w "Władzy absolutnej" Clinta Eastwooda; a rok później w "The Rock" Clinta Eastwooda.zagrał reżysera Christofa w filmie "Truman Show" (rola ta przyniosła mu nominację do Oscara dla najlepszego aktora drugoplanowego - był już wcześniej nominowany za "Apollo 13" - a także nominację do nagrody Brytyjskiej Akademii Filmowej i Złotego Globu dla najlepszego aktora w dramacie), natomiast w 2001 r. ponownie wyreżyserował go Ron Howard w filmie "Piękny umysł".Obok Russella Crowe'a, Ed użycza swojej twarzy Williamowi Parcherowi, szarej eminencji, która wynajmuje głównego bohatera do tajnej misji.
Następnie, w 2002 roku, Harris stanął za kamerą, po raz pierwszy reżyserując film: był to " Pollock "Rola ta przyniosła mu nominację do Oscara dla najlepszego aktora, a rok później Ed Harris został nominowany do kolejnej nagrody, tym razem dla najlepszego aktora drugoplanowego, za film "Godziny" (który zdobył również nagrodę IOMA).Po "Masked andAnonimowy" Larry'ego Charlesa i "Mówią mi Radio" Mike'a Tollinna, współpracował z Davidem Cronenbergiem przy "Historii przemocy", a w 2007 roku wyreżyserował rolę Bena Afflecka w "Gone Baby Gone". W tym samym roku miał szczególnie intensywną rolę w "Tajemnicy zaginionych stron".
W 2010 roku aktor zagrał w "The Way Back" Petera Weira oraz w "Beyond the Law" Asha Adamsa. W 2013 roku zdobył Złoty Glob za "Game Change", jako najlepszy aktor drugoplanowy w serialu. We Włoszech Ed Harris jest dubbingowany głównie przez Lucę Biaginiego (który użycza mu głosu m.in. w "Tajemnicy zaginionych stron", w "Gone Baby Gone" i w "Godzinach") oraz przezRodolfo Bianchi (jego głos w "Game Change", "The Human Machine" i "Cleaner"), ale także Adalberto Maria Merli ("A History of Violence" i "The Truman Show") oraz Massimo Wertmuller (w "Absolute Power").