Biografie - Betoverend insinuerend

Dido Florian Cloud de Bounevialle O'Malley Armstrong werd geboren in Londen op 25 december 1971. Dido Armstrong (maar ze wordt liever gewoon Dido ), ze is de dochter van een 'literair agent' en van een moeder die ook actief is in de wereld van de letteren (het schijnt dat ze een productieve schrijfster van gedichten is). Dido is van jongs af aan bezig geweest met muziek, onder andere door serieuze studies zoals die aan de London Guildhall School of Music, zonder ooit haar passie voor pop te vergeten, een genre waar ze al op jonge leeftijd mee in aanraking kwambandjes oprichten en zich uitleven in nachtclubs.

Een belangrijke rol hierin werd gespeeld door haar broer, ook een muzikant, die op een bepaald moment in zijn artistieke ervaring het goede idee had om haar te betrekken bij de projecten in verband met zijn band, 'Faithless'. Vanaf dit moment begon de zangeres, in de band als tweede zangeres, zich elektronische muziek eigen te maken en te experimenteren met verschillende geluidsoplossingen, wat resulteerde in detwee albums 'Reverence' en 'Sunday 8pm', die erg goed werden ontvangen door het publiek.

Ondanks het feit dat de steunbetuigingen overal vandaan komen, denkt Dido aan een solocarrière, misschien om zijn idee van muziek in alle vrijheid te kunnen ontwikkelen.

Het keerpunt kwam in 1997 toen een manager bij 'Arista', gefascineerd door haar vocale kwaliteiten en het ongewone charisma van de zangeres, totaal niet agressief, diep betoverend en insinuerend, haar een contract aanbood voor een soloalbum. Gelukkig verzette haar broer zich hier niet tegen en steunde zelfs enthousiast het nieuwe project.

No angel' is de vrucht van deze lange reis, een inspanning die worstelt om begrepen te worden door de markt en meer dan een jaar nodig heeft om zich te vestigen aan beide zijden van de Atlantische Oceaan.

"Thank you" werd onderdeel van de soundtrack van de succesvolle film "Sliding doors" (met Gwyneth Paltrow in de hoofdrol); vervolgens gebruikte de tv-serie "Roswell high" "Here with me" als themalied en uiteindelijk samplede Eminem het eerste couplet van "Thank you" en creëerde er het nu beroemde "Stan" omheen, een van de parels van zijn zeer succesvolle "The Marshall Mathers LP".

Het succes kwam: hij begon een onevenredig aantal exemplaren van zijn eerste plaat te verkopen, die zelfs opnieuw werd uitgebracht als speciale editie.

Tussen optredens op producties van haar broer, heruitgaven van haar eigen nummers en grote samenwerkingen (waaronder met Britney Spears, Beats International en Santana), won Dido in 2001 een belangrijke prijs op de MTV Europe Music Awards voor Beste Nieuwe Artiest. Op dat moment wachtte het publiek (en vooral de platenmaatschappijen) op haar tweede poging, de boeman vaniedereen die succes boekt.

Sterker nog, er zijn talloze gevallen van artiesten die 'gemakkelijk' succes behaalden, maar vervolgens niet in staat bleken om dit succes vast te houden.

Dido heeft het opnieuw geprobeerd met 'Life for Rent', een verstandige mix van pop en elektronica, waarvan de single 'White flag' de eer heeft gekregen van talloze airplays op MTV en alle internationale radiostations. De lieve Engelse zangeres heeft zo haar mars naar steeds groter en steviger succes voortgezet door verschillende genres te mengen (van folk tot rock, van hiphop tot dance), in een sierlijke mixen onmiskenbaar.

Haar derde album heet 'Safe Trip Home' en komt vijf jaar na het vorige uit, in 2008. Er worden wereldwijd een miljoen exemplaren van verkocht, maar het blijft ver verwijderd van het succes van 'Life for Rent' (13 miljoen verkochte exemplaren). De cadans waarmee ze nieuwe muziek produceert wordt steeds kariger, zo brengt Dido 'Girl Who Got Away' uit in 2013 en 'Still on My Mind' in 2019, maar deDe verkoop en oplage dalen steeds meer.