Biografie

• Maurizio Costanzo in de jaren 1960 en 1970
• De jaren 1980
• De jaren 2010 en 2020

Televisievermogen bij uitstek Zeg Maurizio Costanzo en je denkt aan een heer die de kwintessens is van alles wat het minst telegeniek is, maar ook aan de man die erin geslaagd is een beetje de bovendorpel van het mediasysteem te worden. Opgegroeid met journalistiek in zijn bloed, zoon van een bediende bij het ministerie van Transport en een huisvrouw, geboren op 28 augustus 1938 in Pescara (en niet in Rome, zoals velen denken) na een paar jaarvan subsidieverplichtingen, zette hij op achttienjarige leeftijd zijn eerste voet in de redactie van de krant. Avondland Het jaar daarop was hij redacteur bij Mercantiele Koerier en vanaf 1960 werd hij, letterlijk op hol geslagen, hoofd van de Romeinse redactie van het weekblad Grace .

Maurizio Costanzo

Maurizio Costanzo in de jaren 1960 en 1970

In 1962 stapte hij over van het traditionele papieren universum van kranten en tijdschriften naar de nieuwe media, d.w.z. radio en televisie. Hier toonde hij als auteur een kwaliteit die velen later zijn gaan waarderen: eclecticisme (Maurizio Costanzo schreef ook de tekst van het beroemde liedje van Mina 'Se telefonando').

In 1963 trouwde hij met Lori Sammartini, veertien jaar ouder dan hij, maar met Costanzo, zoals we weten, heeft het woord huwelijk een vluchtige betekenis. Tien jaar later was hij al aan zijn tweede huwelijk bezig met journaliste Flaminia Morandi (die haar man Alberto Michelini voor hem verliet) en in hetzelfde jaar werd Camilla geboren, een scenarioschrijfster voor RAI, in 1975 gevolgd door Saverio, een socioloog en RAI documentairemaker. Een periodeDit viel samen met de echte geboorte van de Costanzo ster. Groot succes kwam in 1976 met 'Bontà loro', dat beschouwd wordt als de eerste talkshow op de Italiaanse televisie. Daarna volgden 'Acquario', 'Grand Italia', 'Fascination' en 'Buona Domenica'.

Costanzo is op zijn eigen manier een van de protagonisten van de Italiaanse journalistiek in de jaren zeventig. In 1978 stapte hij terug naar de gedrukte media, zijn levenslange passie, en accepteerde hij het redacteurschap van La Domenica del Corriere Maar Costanzo, een man met plannen als altijd, wil een eigen schepsel, hij wil de naam van een tijdschrift dat hem als oprichter ziet op zijn knoopsgat spelden. Niet eens tijd om te genieten van de privileges van de stoel bij Domenica, wanneer hij het jaar daarop het volgende opricht en leidt Het oog Het lijkt er echter op dat hij, onfeilbaar communicator wanneer het rode licht van de camera brandt, minder voeling heeft met de meer kronkelige wereld van de gedrukte pagina: de krant heeft niet veel geluk en gaat al snel ten onder.

In mei 1981 werd de P2 vrijmetselaarsloge, geleid door Licio Gelli, ontdekt: de journalist stond op de ledenlijst. Schandaal en schande volgden zoals gewoonlijk, maar de reputatie van de journalist werd niet vergeten.In de kronieken van die tijd stond een defensieve Maurizio Costanzo te verkondigen dat hij niets met de affaire te maken had. Hij zou later vertellen dat hij ambtshalve op de lijst was gezet en dat hij, ongetwijfeld enigszins naïef, alleen had geaccepteerd om zijn professionele toekomst veilig te stellen.

Na de klap te hebben opgevangen, vervolgt de sluwe journalist zijn weg.

De jaren 1980

Halverwege de jaren tachtig richtte hij het productiebedrijf 'Fortuna Audiovisivi' op, de belangrijkste bouwsteen van zijn 'machtssysteem'. In 1986 was hij kandidaat op de lijsten van de Radicale Partij. Een vreemde keuze, aangezien dit de partij is met historisch gezien de minste macht in de geschiedenis van het land. Maar Costanzo is een man van duizend verrassingen en een man die weet hoe hij moet redeneren en onpartijdig moet handelen, in tegenstelling totOnder zijn tegenslagen is er ook een verontrustende episode: op 14 mei 1993 ontplofte er in Rome een autobom toen de auto van Maurizio Costanzo voorbijreed, die op televisie kanker had durven wensen aan de bazen die verantwoordelijk waren voor de moorden op de magistraten Falcone en Borsellino.

In 1987 begon de dagelijkse avondafspraak met het succesvolle programma Maurizio Costanzo Show (al op de buis sinds 1982). De trouwe co-auteur Alberto Silvestri had ook het goede idee om een situatiekomedie in Italiaanse stijl te maken, die ook de eerste was die in Italië werd verfilmd: het werd 'Orazio', waarin ook Simona Izzo, de derde metgezel van de playboy Maurizio Costanzo, de hoofdrol speelde.Datzelfde jaar gingen de twee uit elkaar en dus kreeg Costanzo het groene licht om de mooie tv-presentatrice Marta Flavi te spietsen (en drie!); zij is blijkbaar lief, hij is blijkbaar nors, ze lijken elkaar te compenseren, maar het huwelijk duurt slechts drie jaar.

Met zijn " Maurizio Costanzo Toon "dat met dertig jaar in het Teatro Parioli in Rome (waarvan Maurizio ook artistiek directeur is) elk record voor de levensduur van een tv-programma heeft gebroken. Het aantal functies of benoemingen dat hij heeft bekleed, is niet te tellen. Sinds 1999 is hij voorzitter van Mediatrade, een bedrijf van de Mediaset-groep dat zich bezighoudt met tv-drama, terwijl het nieuwste in zijn activiteiten het bedrijf is dat hij heeft opgericht metAlessandro Benetton, de 'Maurizio Costanzo Communication', aanwezig op internet en bedoeld om bedrijven te helpen bij het beheren van hun imagocommunicatie.

Om Costanzo's grote evolutie te bestuderen, moet je teruggaan naar 1989, toen hij een ontmoeting had met Maria De Filippi (ontmoet in een communicatie-adviesbureau en getrouwd in 1995), auteur van een langzame maar onverbiddelijke soort overname van de televisiemacht ten koste van haar echtgenoot, die op dit moment, naast zijn gebruikelijke talkshowtaken, sinds 1996 weer gastheer is van "Buona Domenica", waarvan hij ook de auteur is.

Veelzijdig auteur Maurizio Costanzo heeft ook voor het theater geschreven: 'Il marito adottivo', 'Con assoluta gratitudine', 'Un amore impossibile', 'Un coperto in più', 'Vecchi vuoti a rendere', 'Cielo mio marito' (deze laatste geschreven met Marcello Marchesi en Anna Mazzamauro en tot een succes gebracht door Gino Bramieri). Momenteel doceert hij 'Teorie e tecniche del linguaggio televisivo' aan de faculteit vanCommunicatie in Rome (La Sapienza) en levert bijdragen aan verschillende kranten.

In de herfst van 2009 was hij gastheer van de laatste editie van de Maurizio Costanzo Toon waarin hij twee keer per week fragmenten uit eerdere edities herhaalt. Tegelijkertijd kondigt hij zijn terugkeer aan bij RAI, na een afwezigheid van bijna dertig jaar, waar hij werkt als auteur.

De jaren 2010 en 2020

Terug op video in de afgelopen jaren op Rai 2 met Maurizio Costanzo Praat en presenteert het zaterdagavondprogramma op Rai 1. Mijn Italië met Enrico Vaime.

Sinds 2011 is hij een vaste columnist op het Romeinse radiostation Radio Manà Manà In juni 2012 werd Costanzo artistiek directeur van Echt .

Daarna presenteert hij op RTL 102.5 de eerste editie van de Radio Costanzo Show samen met Pierluigi Diaco en Jolanda Granato, elke maandag uitgezonden.

Hij keert terug naar Mediaset waar hij 40 late-night afspraken maakt met het beste van de Maurizio Costanzo show getiteld Maurizio Costanzo Show - Het verhaal .

Vanaf 12 april 2015 wordt de Maurizio Costanzo Show weer uitgezonden op Rete 4 in prime time op zondagavond met vier afleveringen. De journalist zet zijn samenwerking met de publieke omroep voort door terug te keren naar Rai Storia met Prachtig verhaal en op Rai Premium met Geheugen waar hij 's avonds laat vertelt over de geschiedenis van Rai's scriptserie.

In maart 2016 keerde hij terug als presentator van een dagelijks programma, van maandag tot donderdag, op Rai Premium met Laten we erover praten .

Begin 2017 verliet hij RTL 102.5 en sloot hij de Radio Costanzo Show af. Deze verhuisde naar Radio 105, waar hij co-host was met Carlotta Quadri.

Van 10 juni 2021 tot 22 februari 2022 is hij verantwoordelijk voor de communicatiestrategie van Roma, een voetbalclub waar hij altijd fan van is geweest.

Maurizio Costanzo overlijdt op 84-jarige leeftijd op 24 februari 2023.