Biografie - Al principio del cammin di lingua italiana

Het leven van Dante Alighieri is nauw verbonden met de gebeurtenissen in het Florentijnse politieke leven. Ten tijde van zijn geboorte stond Florence op het punt om de machtigste stad van Midden-Italië te worden. In 1250 had een stadsregering bestaande uit burgers en ambachtslieden een einde gemaakt aan de suprematie van de adel en twee jaar later werden de eerste gouden florijnen geslagen, die zouden uitgroeien tot deHet conflict tussen de Welfen, trouw aan het wereldlijk gezag van de pausen, en de Ghibellijnen, verdedigers van de politieke suprematie van de keizers, werd steeds meer een oorlog tussen edelen en bourgeoisie, vergelijkbaar met de suprematieoorlogen tussen naburige of rivaliserende steden. Tegen de tijd dat Dante geboren werd, na de verdrijving van de Welfen, was de stad al meer dan vijf jaar in handen van de Ghibellijnen.In 1266 kwam Florence weer in handen van de Welfen en werden de Ghibellijnen op hun beurt verdreven. Op dat moment splitste de partij van de Welfen zich in twee facties: blanken en zwarten.

Dante Alighieri werd geboren in Florence op 29 mei 1265 (de datum ligt vermoedelijk tussen mei en juni) in een familie van lagere adel. Volgens de Vita Nuova zag hij Beatrice (Bice di Folco Portinari) voor het eerst in 1274, op wie hij onmiddellijk smoorverliefd werd. Dante was ongeveer tien jaar oud toen zijn moeder Gabriella stierf, de " mooie moeder "In 1283 stierf ook zijn vader Alighiero di Bellincione, een koopman, en Dante werd op 17-jarige leeftijd het hoofd van de familie.

De jonge Alighieri volgde de filosofische en theologische leer van de Franciscaanse (Santa Croce) en Dominicaanse (Santa Maria Novella) scholen. In deze periode sloot hij vriendschap en begon hij een briefwisseling met de jonge dichters die zichzelf 'stilnovisti' noemden. In de Rijmen vindt men het gehele poëtische werk van Dante, vanaf de jaren van zijn Florentijnse jeugd, gedurende zijn hele carrièreHet is in deze context dat we sporen kunnen vinden van de bewuste onthechting die volgde op het eerste ontwerp van 'Inferno' en 'Purgatorio' en die Dante zou hebben geleid in de richting van valse filosofische opvattingen, verleidingen van het vlees en vulgaire genoegens.

Op 20-jarige leeftijd trouwde hij met Gemma Di Manetto Donati, die tot een secundaire tak van een grote adellijke familie behoorde. Bij haar kreeg hij vier kinderen, Jacopo, Pietro, Giovanni en Antonia.

In 1292, twee jaar na de dood van Beatrice, begon hij met het schrijven van de 'Vita Nuova'. Dante wijdde zich dus al op zeer jonge leeftijd volledig aan de dichtkunst, terwijl hij filosofie en theologie studeerde, met name Aristoteles en St. Thomas. Hij was gefascineerd door de politieke strijd die kenmerkend was voor die periode en bouwde zijn hele werk op rond de figuur van de keizer, de mythe van een onmogelijke eenheid. Maar in1293, als gevolg van een decreet dat de adel uitsluit van het Florentijnse politieke leven, wordt de jonge Dante gedwongen zich te beperken tot het nastreven van zijn intellectuele interesses.

In 1295 werd in een verordening bepaald dat edelen hun burgerrechten terug moesten krijgen, mits ze lid waren van een gilde. Dante schreef zich in bij dat van de artsen en apothekers, hetzelfde als de bibliothecarissen, met de vermelding 'dichter'. Toen de strijd tussen de Witte en Zwarte Welfen heviger werd, koos Dante de kant van de partij van de Welfen die de onafhankelijkheid van de stad wilden verdedigen door zich te verzetten tegen dehegemoniale neigingen van Bonifatius VIII Caetani, paus van december 1294 tot 1303.

In 1300 werd Dante gekozen onder de zes 'Priors' - bewakers van de uitvoerende macht, de hoogste magistraten van de regering die samen de Signoria vormden - die, om het sektarische karakter van de politieke strijd te verzachten, het moeilijke besluit namen om de felste leiders van de twee partijen te laten arresteren. In 1301, net toen Charles de Valois in Florence aankwam en de Zwarte partij de overhand kreeg(gesteund door het pausdom), wordt Dante naar Rome geroepen voor het hof van Bonifatius VIII. De politieke processen beginnen: Dante, beschuldigd van corruptie, wordt geschorst uit openbare ambten en veroordeeld tot het betalen van een zware boete. Aangezien Dante, net als zijn vrienden, zich niet verlaagt om voor de rechters te verschijnen, wordt Dante veroordeeld tot de inbeslagname van zijn bezittingen en 'de beul' als hijHij wordt zo gedwongen zijn stad te verlaten met het besef bespot te zijn door Bonifatius VIII, die hem in Rome had gehouden terwijl de zwarten de macht in Florence overnamen; Bonifatius VIII zal zich zo een prominente plaats verwerven in de kringen van de 'Inferno' van de 'Goddelijke Komedie'.

Vanaf 1304 begint voor Dante de lange ballingschap. Vanaf de dood van Beatrice tot aan de jaren van ballingschap wijdt Dante zich aan de studie van de filosofie (voor hem het geheel van de profane wetenschappen) en componeert hij liefdeslyriek waarin zowel de lofstijl als de herinnering aan Beatrice afwezig zijn. Het middelpunt van het discours is niet langer Beatrice maar ' de zachtaardige vrouw ", een allegorische beschrijving van de filosofie die Dante's innerlijke weg naar wijsheid volgt. Hij stelde de Convivio (1304-1307) op, de onvoltooide verhandeling in de volkstaal die een encyclopedische samenvatting van praktische kennis werd. Dit werk is een synthese van essays, bedoeld voor degenen die vanwege hun opleiding of sociale status geen directe toegang hebben tot deHij zal door steden en hoven zwerven al naar gelang de mogelijkheden die hem geboden worden en zal niet ophouden zijn cultuur te verdiepen door de verschillende ervaringen die hij opdoet.

In 1306 begon hij met het schrijven van de 'Goddelijke Komedie' waaraan hij de rest van zijn leven zou werken. Toen hij begon aan " om een deel voor zichzelf te zijn "Door af te zien van zijn pogingen om met zijn vrienden gedwongen terug te keren naar Florence, werd hij zich bewust van zijn eigen eenzaamheid en maakte hij zich los van de hedendaagse realiteit die volgens hem werd gedomineerd door ondeugd, onrecht, corruptie en ongelijkheid. In 1308 schreef hij een verhandeling in het Latijn over taal en stijl: 'De vulgari eloquentia', waarin hij de verschillende dialecten van de Italiaanse taal de revue liet passeren....en beweert geen " de geurige panter van de bestiaria "van de Middeleeuwen waar hij naar op zoek was, inclusief Florentijns en zijn onvolkomenheden. Hij denkt dat hij " het onverzadigbare beest in het vulgaire dat in elke stad zijn geur uitademt en in geen enkele zijn hol vindt "Hij ontwikkelde de theorie van een volkstaal die hij " roemrucht "Het is het eerste manifest voor de creatie van een nationale Italiaanse literaire taal.

In 1310, met de komst naar Italië van Hendrik VII van Luxemburg, de Romeinse keizer, hoopt Dante Alighieri op het herstel van de keizerlijke macht, wat hem in staat zou stellen terug te keren naar Florence, maar Hendrik sterft. Dante componeert 'La Monarchia', in het Latijn, waarin hij verklaart dat universele monarchie essentieel is voor het aardse geluk van de mensheid en dat de keizerlijke macht niet onderworpen mag zijn aan hetHij debatteert ook over de relatie tussen het pausdom en het keizerrijk: aan de paus geestelijke macht, aan de keizer wereldlijke macht. Rond 1315 wordt hem aangeboden terug te keren naar Florence. Zijn trots vindt de voorwaarden te vernederend: hij weigert met woorden die een getuigenis blijven van zijn menselijke waardigheid: " Dit is niet, mijn vader, de manier waarop ik terugkeer naar mijn vaderland, maar als er eerst van u en dan van anderen geen ander wordt gevonden die niet afwijkt van de eer en waardigheid van Dante, dan zal ik die met haastige stappen aanvaarden en als er dan niemand in Florence komt, dan kom ik nooit in Florence. Ook zal er geen tekort zijn aan brood ".

In 1319 werd Dante uitgenodigd in Ravenna door Guido Novello da Polenta, heer van de stad; twee jaar later stuurde hij hem als ambassadeur naar Venetië. Bij zijn terugkeer uit Venetië werd Dante getroffen door een aanval van malaria: hij stierf op 56-jarige leeftijd in de nacht van 13 op 14 september 1321 in Ravenna, waar zijn graftombe nog steeds staat.