Biografie

• De jaren 1980
• De jaren 1990
• Miguel Bosé's terugkeer naar internationaal succes
• De jaren 2000
• De jaren 2010
• Autobiografie

Miguel Bosé, wiens echte naam Luis Miguel González Dominguín werd geboren op 3 april 1956 in Panama, als zoon van Luis Miguel Dominguín, een Spaanse stierenvechter, en van Lucia Bosé beroemde Italiaanse actrice.

Gedoopt door een uitzonderlijke peetvader, Luchino Visconti, werd hij opgevoed door zeven vrouwen en groeide hij op in een familie die veel omging met prominenten, waaronder de schrijver Ernest Hemingway en de schilder Pablo Picasso.

Miguel Bosé in 2021

Hij debuteerde als zanger in Italië in 1978 met het nummer 'Anna', en het jaar daarop nam hij zijn eerste plaat op, getiteld 'Chicas!', met daarop ' Superman "Ondertussen was hij ook veelgevraagd in de bioscoop: na 'The Heroes', in 1973, en 'Vera, un cuento cruel', in 1974, speelde hij in de tweede helft van de jaren zeventig in 'La orca', 'Giovannino', 'Garofano rosso', 'Retrato de familia', 'Suspiria', 'Oedipus orca', 'La gabbia', 'California', 'Sentados al borde de la manan con los pies'.colgando' en 'La borgata dei sogni'.

Tussen het einde van de jaren 1970 en het begin van de jaren 1980 verwierf hij dan ook aanzienlijke bekendheid in Italië; in 1980 won hij 'Festivalbar' dankzij 'Olympic Games', een lied dat hij samen met Toto Cutugno schreef en dat opgedragen was aan de Olympische Spelen, terwijl hij twee jaar later opnieuw de kermesse won met 'Bravi ragazzi', een goedmoedig generatiehymne.

De jaren 1980

In 1983 bracht hij 'Milano-Madrid' uit, een album waarvan de hoes werd ontworpen door niemand minder dan Andy Warhol, en waarvan de single 'Non siamo soli' afkomstig was. In 1985 keerde hij terug naar het acteren in 'El ballero del dragòn', en twee jaar later zat hij in de cast van 'En penumbra'.

Ook in 1987 nam hij 'XXX' op, een album met uitsluitend Engelstalige nummers, waaronder 'Lay down on me', de eerste geëxtraheerde single, die hij in 1988 presenteerde op het 'Festival di Sanremo', dat hij samen met Gabriella Carlucci presenteerde.

De jaren 1990

De volgende schijf komt uit 1990 en heet '. Los chicos no lloran "volledig in het Spaans gezongen. In hetzelfde jaar Miguel Bosé presenteert de openingsavond van Telecinco, een nieuw Spaans televisiekanaal, terwijl hij op het Italiaanse kleine scherm een van de hoofdrolspelers is in 'Il segreto del Sahara', een drama dat wordt uitgezonden op RAI.

Hij verscheen ook samen met Alberto Sordi en Laura Antonelli in 'L'avaro', een transpositie voor het kleine scherm van Molière's beroemde toneelstuk.

Miguel Bosé's terugkeer naar internationaal succes

Na een hoofdrol in 'Lo más natural' en in 'Stiletto Heels', in 1993 Miguel Bosé zit hij in de cast van 'La nuit sacrée' en 'Mazeppa', terwijl hij op muzikaal gebied zorgt voor het album 'Bajo el signo de Caìn', waarvan de Italiaanse versie het jaar daarop verschijnt: onder de tracks is de single ' Als u niet terugkeert ', waardoor hij meer dan tien jaar na de laatste keer opnieuw 'Festivalbar' kon winnen.

" Onder het teken van Kaïn "(dit is de titel van de plaat voor de Italiaanse markt) vertegenwoordigt Bosè's grote comeback op de nationale en internationale scène, gezien de versie 'Under the sign of Cain' bedoeld voor de UK: in de UK zijn de verkopen echter niet zo goed.

Tussen 1994 en 1995 speelde Miguel Bosè in 'Queen Margot', 'Enciende mi pasiòn', 'Detràs del dinero' en 'Too bad it's a girl', terwijl hij in 1996 verscheen in 'Amor digital', 'Libertarias' en 'Oui'.

De jaren 2000

In 2002 werd hij door Italia 1 uitgekozen om de muziektalentenjacht ' Operatie Triomf ', waarin hij wordt geflankeerd door Maddalena Corvaglia en Rossana Casale: het programma krijgt geen goede kijkcijfers, maar heeft de verdienste Lidia Schillaci en Federico Russo te lanceren.

In 2004 nam Miguel Bosè 'Velvetina' op, een experimenteel werk dat pas het jaar daarop werd uitgebracht.

In 2007, op de 30e verjaardag van zijn carrière neemt een album op dat duetten bevat met talrijke internationale muzieksterren: het album, getiteld ' Papito ', met onder andere Ricky Martin, Paulina Rubio, Laura Pausini, Mina, Mina, en Shakira en Julieta Venegas.

Er zijn drie versies van het werk, twee singles en een dubbelaar, voor een totaal van dertig nummers: 'Papito' verkoopt in totaal meer dan anderhalf miljoen exemplaren, mede dankzij de singles 'Nena', gezongen met Paulina Rubio, en vooral 'Si tù no vuelves', gezongen met Shakira, wat de Spaanse versie is van 'Se tu non torni'.

Ook in 2007, Miguel Bosé keert na dertien jaar terug naar ons land om live te zingen, en bracht het jaar daarop 'Papitour' uit, een dubbel-cd en dvd die live zijn opgenomen.

In 2008 verscheen 'Lo esencial', een verzameling met een aantal van zijn bekendste nummers en een aantal stukken die hij opnam in de jaren 1970 en 1980, alleen in het Spaans.

De jaren 2010

In 2012 bracht Miguel Bosè 'Papitwo' uit, een album met onuitgebrachte nummers met tal van duetten, waaronder die met Jovanotti en Tiziano Ferro, terwijl hij op televisie een van de coaches was van de tweede editie van de muziektalentenjacht 'La Voz Mexico'.

In 2013 was hij artistiek leider van het Blauwe Team in de 12e editie van " Vrienden Maria De Filippi's ", een talentenjacht uitgezonden op Canale 5, leidde tot succes Nicolò Noto, een danser die deel uitmaakt van haar team. Ze hervatte de rol in 2014, opnieuw voor het Blauwe Team, maar verliet de post in het daaropvolgende seizoen.

Autobiografie

In 2021 publiceerde hij een autobiografisch boek getiteld " De zoon van kapitein Trueno "waarin hij onthult dat zijn ouders monsters waren. De Italiaanse versie kwam het jaar daarop in de boekwinkels: De zoon van kapitein Thunder - Herinneringen aan een buitengewoon leven.

De Spaanse omslag van Miguel Bosé's biografische boek