Biografie

• Riccardo Fogli en Poeh
• Solocarrière
• De jaren 1980
• De jaren 1990, 2000 en daarna

Riccardo Fogli werd geboren op 21 oktober 1947 in Pontedera, Toscane. Hij maakte zijn debuut in de muziekwereld als bassist en frontman van de Slenders Tijdens een tournee door Noord-Italië trad hij op met de Slenders in de 'Piper' in Milaan, waar zijn zang en spel bijzonder gewaardeerd werden door een groep onder leiding van Mauro Bertoli en Valerio Negrini: de Poeh .

De laatste vragen Riccardo Fogli Fogli accepteert, terwijl de Slenders in ruil een financiële bijdrage krijgen om een busje te betalen.

Riccardo Fogli en Poeh

Poeh's eerste album werd uitgebracht in de herfst van 1966: het heette ' Voor mensen zoals wij ' en bevat onder andere het nummer 'Nel buio', een cover van het nummer 'I looked in the mirror': Fogli's rol in deze LP is eerlijk gezegd nogal beperkt, niet in de laatste plaats omdat veel stukken al klaar waren voor zijn komst.

Vervolgens verliet Mauro Bertoli de band, die een kwartet werd: dit werd gevolgd door hitsingles gezongen door Riccardo Fogli zoals ' Kleine Katy ' en 'In Silence', terwijl in 1969 de LP 'Contrasto' uitkwam, waar de Toscaanse zangeres in feite de vocale leider was.

In 1970 was het de beurt aan 'Memorie', waarin het duidelijk was dat Riccardo de enige stem in Pooh was: er was weinig ruimte voor Valerio Negrini en Roby Facchinetti. In juni van datzelfde jaar debuteerde de Pisaanse performer echter als solist met 'Zan zan/I 10 comandmenti dell'amore', een 45-toerenplaat onder de artiestennaam Renzo in het gezelschap van Viola Valentino.

Kort daarna werd de 45-toeren ' Zoveel verlangen naar haar "Pooh's '' ziet Riccardo Fogli vergezeld door Dodi Battaglia. Riccardo zingt echter solo, " Denken ' en 'Che favola sei', maar op het album 'Opera prima' begon de rol van bijrolspeler te krap voor hem te worden: daarom koos Fogli ervoor om de band in 1973 te verlaten, bovendien midden in een tournee.

Solocarrière

Uit de Poeh Mede door suggesties van Patty Pravo, zijn toenmalige vriendin, debuteerde hij met zijn solo LP ' Hallo liefje, hoe gaat het ', die echter een zeer beperkt succes had, net zoals Poeh dankzij 'Parsifal' zelfs door Amerika toerde.

Fogli's keuze leek dus een kolossale flop te worden: dat bleek ook uit zijn deelname in 1974 aan het 'Festival di Sanremo' met het nummer 'Complici', dat onopgemerkt bleef, en hetzelfde gebeurde met 'Amico sei un gigante'. In 1975 nam de zanger uit Pontedera deel aan 'Un disco per l'estate' met de single 'Guardami', maar ook hier was de reactie van het publiek teleurstellend.

In 1976 leek er iets te veranderen dankzij 'Mondo', een 45-toerenplaat die hem in staat stelde een comeback te maken, deel te nemen aan 'Festivalbar' en de 'Disco Verde' te winnen. Dit werd gevolgd door de release van ' Riccardo Fogli "In 1977 was het de beurt aan 'Il sole, l'aria, la luce, il cielo', met nummers als 'Il giorno comincia qui' en 'Anna ti ricordi': de dichter Carla Vistarini was verantwoordelijk voor de teksten van de meeste nummers.

Het jaar daarop verscheen 'Io ti porto via', een collectie die in 1979 gevolgd werd door de single 'Che ne sai', een hit die de top van de hitlijsten bereikte. In datzelfde jaar zou 'Matteo' verschijnen, een album geproduceerd door Fogli met medewerking van Marcello Aitiani, maar het album werd stopgezet omdat het te veel afweek van het genre waaraan de artiest het publiek tot dan toe gewend was.moment.

De jaren 1980

In 1980 nam Riccardo Fogli de LP 'Alla fine di un lavoro' op, met daarop de single 'Ti amo però', terwijl het jaar daarop 'Campione' werd uitgebracht, waaruit de single 'Malinconia', winnaar van de Platinum Record, Telegatto en Vela d'Oro, werd gehaald.

In 1982 nam Fogli deel aan het 'Festival di Sanremo' met ' Alledaagse verhalen "Dit werd echter gevolgd door een nog bittere controverse, waarin beweerd werd dat het succes letterlijk gekocht was door de platenmaatschappij, wat echter geen invloed had op het succes van het lied, dat de Gouden Schijf, de Corriere TV Radio Award en de Telegatto won, en Fogli toestond om te zingen op het 'Eurovisie Songfestival'.

De jaren 1990, 2000 en daarna

In 1991 keerde hij terug naar Sanremo met 'Io ti prego di ascoltare', een nummer opgenomen in het album 'A metà del viaggio', en keerde het jaar daarop terug naar het Ariston met 'In una notte così'. Na 'In a night like this'. Vellen op vellen "In 1996 was Riccardo weer op Sanremo met 'Romanzo', dat echter niet verder kwam dan de negentiende plaats in de hitlijsten; twee jaar later was het de beurt aan de release van het album 'Ballando'.

In 2004 nam Fogli deel aan " Muziekboerderij ", een realityshow die op Raidue werd gepresenteerd door Amadeus, won en de kans kreeg om een cd uit te brengen met vertolkingen van de liedjes die tijdens het programma werden gezongen.

Het jaar daarop nam hij het eerste onuitgebrachte album van het tweede millennium op, 'Ci saranno giorni migliori', waarin de meeste nummers zijn geschreven door Gatto Panceri.

In de zomer van 2010 verscheen 'Sheets of Life and Music', de eerste biografie gewijd aan Riccardo Fogli geschreven door Fabrizio Marcheselli en Sabrina Panti; drie jaar later nam ze deel aan 'Tale e Quale Show', een talentenjacht in Raiuno gepresenteerd door Carlo Conti.

In 2015 keerde hij terug om met Pooh te spelen voor ' Reünie "tournee waarmee de groep de 50 jaar activiteit Begin 2019 nam hij als deelnemer deel aan de 14e editie van Isola dei Famosi.