Biografie - Een communistische playboy in Hollywood

• De jaren 1960
• De jaren 1970
• De jaren 1980
• Warren Beatty in de jaren 1990
• De jaren 2000 en 2010

Henry Warren Beatty (met één t), beter bekend als Warren Beatty, werd geboren in Richmond, in de staat Virginia, in de VS, op 30 maart 1937. Hij is een charmant acteur, een bekende verleider, een vertolker in succesvolle films, maar ook een filmproducent en een ruimdenkend, kritisch ingesteld en vaak non-conformistisch regisseur.

Zijn carrière komt van de grond dankzij zijn oudere zus Shirley MacLaine (echte naam Shirley MacLean Beaty), die al erg beroemd en geliefd was bij het publiek toen haar jongere broer bekend werd in zijn eerste succesvolle film ('Splendour in the Grass', met Natalie Wood). Vanaf dat moment ging het bijna bergafwaarts met de carrière van de Amerikaanse acteur, vooral dankzij zijn erkende talent.

Warren studeerde in Virginia aan de Arlington High School en ging daarna naar de Northwestern University, waar hij in 1959 afstudeerde. Toen hij aan de verwachtingen van zijn ouders had voldaan, in het kielzog van zijn oudere zus, besloot de knappe Warren, die met zijn 187 centimeter al een sterk modelfysiek had, zich in te schrijven voor de acteerschool van Stella Adler.

Ook in 1959 maakte hij zijn tv-debuut in de serie 'The Many Loves of Dobie Gillis'. In werkelijkheid liet de jonge Beatty dit script al snel links liggen en gaf hij de voorkeur aan de podia van Broadway, waar hij al werd gewaardeerd als een van de interessantste theatertalenten die er zijn. Dankzij het toneelstuk 'A Loss of Roses' kreeg hij een nominatie voor een Tony Award.

Zijn filmdebuut, dat zoals gezegd het keerpunt in zijn carrière betekende, kwam toen hij net 24 was. Het grote buitenbeentje Elia Kazan wilde hem in zijn aanklacht tegen de kleinburgerlijke seksuele ethiek, in het uitstekende 'Splendour in the Grass', naast actrice Natalie Wood.

De film, die draait om een liefdesverhaal tussen twee jonge mannen in Kansas in 1928, was een kassucces en werd een soort manifest voor de progressieve jeugd van die tijd. Bovendien begon de knappe Warren zijn carrière als 'vrouwenversierder' en de eerste vrouw die eronder leed was Natalie Wood, die scheidde van haar man Robert Wagner en een intense liefdesaffaire begon met de jongeActeur uit Virginia.

De jaren 1960

In 1961, hetzelfde jaar als 'Splendour in the Grass', werkte Warren Beatty ook mee aan de film 'Mrs. Stone's Roman Spring', met Vivien Leigh in de hoofdrol, een andere veelgeprezen film, waarin de jonge Amerikaanse acteur de rol speelde van Paolo di Leo, een charmante en meedogenloze gigolo, gebaseerd op een toneelstuk van Tennessee Williams en geregisseerd door José Quintero.

Het jaar daarop was hij weer in de bioscoop te zien met 'And the Wind Scattered the Fog', van John Frankenheimer. Aan het einde van de opnames gaf Beatty een voorbeeld van zijn karakter door te weigeren de hoofdrol te spelen in de film die Warner Bros. wilde produceren om president John Fitzgerald Kennedy te eren, die gespeeld zou worden door de getalenteerde Warren.

Na "Mickey One" in 1965, kwam Beatty op de voorgrond in "Gangster Story", uit 1967, opnieuw geregisseerd door Arthur Penn, en waarin hij duetteert met de grote actrice Faye Dunaway. Deze laatste film werd gecoproduceerd door de acteur zelf, samen met Jack Warner, die accepteerde ondanks zijn weigering vijf jaar eerder om deel te nemen aan het werk. De film markeert de overgang van de New Wavenaar New Hollywood en is belangrijk omdat het de Amerikaanse cinema in een context van ongekende artistieke en kritische tijdelijkheid plaatst. Het verhaal, in een notendop, is dat van Bonnie Parker en Clyde Barrow (Faye Dunaway en Warren Beatty), in het Amerika van de jaren 1930.

De jaren 1970

Drie jaar gaan voorbij en de Virginia-acteur keert terug naar lichtere thema's, hoe uitdagend ook, met "The Only Game in Town", 1970, een liefdesmelodrama van Robert Stevens, met een danseres gespeeld door actrice Elizabeth Taylor. Een jaar gaat voorbij en regisseur Robert Altman wil hem in "The Homies", met Julie Christie in de rol van een ruwe prostituee in een plezierhuis. Het is een doorbraakfilm,kritisch over de Amerikaanse samenleving van die tijd, gevolgd door het daaropvolgende 'The Genius of Fraud', van Richard Brooks, met actrice Goldie Hawn, ook een succes.

1975 markeerde zijn debuut als scenarioschrijver, voor de film 'Shampoo', geregisseerd door Hal Ashby, waarin hij samen met Julie Christie en Goldie Hawn speelde in een film die het kostuum van de jaren 1960 bekritiseerde, met president Nixon in het oog van de storm.

Ondertussen ontmoette Warren Beatty het jaar daarvoor Jack Nicholson, die een goede vriend van hem zou worden en samen de hoofdrol zou spelen in de bittere komedie 'Two Men and a Dowry'.

In plaats daarvan debuteert hij in 1978 als regisseur met 'Paradise Can Wait', waarin hij ook de stervoetballer van het verhaal speelt, die per ongeluk overlijdt voor de Superbowl.

De jaren 1980

De ontmoeting met Nicholson is vooral belangrijk voor de film 'Reds' uit 1981, een groot succes rond het verhaal van journalist John Reed, die Beatty het eerste beeldje van zijn carrière opleverde, een Oscar voor Beste Regisseur.

Het is onder andere een duidelijke uiting van de communistische, of linkse, sympathieën van de beroemde Amerikaanse acteur en regisseur, die bovendien nooit verborgen werden gehouden en zeker niet in een zeer gevoelig historisch tijdperk, met president Ronald Reagan als hoofdpersoon.

In 1987 speelde ze in 'Ishtar', geregisseerd door Elaine May.

Warren Beatty in de jaren 1990

Na 'Ishtar', de flop van zijn carrière en misschien wel het begin van de neergang, maakt de acteur en regisseur een comeback met een eigen flits dankzij de film 'Ishtar'. Dick Tracy ' uit 1990, waarin hij - behalve als regisseur - schittert naast de ster Madonna en met Dustin Hoffman (zijn partner in het noodlottige avontuur van 'Ishtar') en Al Pacino. Voor en tijdens de film laat Beatty zijn gevierde charme zien en heeft hij een affaire met de beroemde zangeres van Italiaanse afkomst.

In 1991, na zoveel gebroken harten, trouwde Warren Beatty met actrice Annette Bening. De twee werden verliefd op de set van de film 'Bugsy', die misschien ook wel haar laatste grote rol betekende, geregisseerd door Barry Levinson. In de film speelt Bening de rol van actrice Virginia Hill, bekend als Flamingo, op wie de hoofdpersoon verliefd wordt, tot het punt dat ze wordt vermoord door de maffia.

Twee jaar later werd zijn eerste dochter Kathlyn geboren, gevolgd door Benjamin in 1994, Isabel in 1997 en Ella Corinne in 2000. In 1994 keerde Beatty, opnieuw met zijn betere helft, terug naar de sentimentele komedie met 'Love affair', een ontroerend melodrama.

De jaren 2000 en 2010

Na "Bulworth", waarin hij terugkeerde naar de regisseursstoel voor een kritiek op de Amerikaanse politiek midden in het Clinton-Lewinsky-tijdperk, geeft de kunstenaar uit Virginia een laatste demonstratie van zijn kunnen in "Lovers in the City ... And Betrayals in the Country", uit 2001, met een aangenaam tempo en gecentreerd rond een zoet en bitter verhaal waarin een New Yorkse architect na ruim vijfentwintig jaar de allure van overspel ontdekt.Het jaar daarvoor, in 2000, ontving hij de Oscar voor levenslange prestatie .

Het zorgt voor ophef dat de acteur volgens een ongeautoriseerde biografie ongeveer 35 jaar lang één geslachtsgemeenschap per dag zou hebben.

Een curiositeit: Beatty weigerde mee te werken aan 'Barefoot in the Park', 'Butch Cassidy' en 'The Sting', allemaal films die de weg vrijmaakten voor Robert Redford .

Warren Beatty keerde in 2016 terug naar de bioscoop met de film 'The Exception to the Rule' (Rules Don't Apply), die hij schreef, regisseerde en waar hij de hoofdrol in speelde, in de rol van Howard Hughes.