Biografie - Het wonder van woorden

Hij werd geboren op 12 juli 1904 in Parral (Chili), niet ver van de hoofdstad Santiago. Zijn echte naam is Neftali Ricardo Reyes Basoalto.

Zijn vader was weduwe en in 1906 verhuisde hij naar Temuco, waar hij trouwde met Trinidad Candia.

De toekomstige dichter begon zich al snel te interesseren voor literatuur; zijn vader was tegen, maar hij werd aangemoedigd door Gabriela Mistral, een toekomstige Nobelprijswinnares, die zijn lerares zou zijn tijdens zijn schooltijd.

Zijn eerste officiële werk als schrijver was het artikel 'Entusiasmo y perseverancia' (Enthousiasme en doorzettingsvermogen) en werd op slechts 13-jarige leeftijd gepubliceerd in de lokale krant 'La Manana'. In 1920 begon hij het pseudoniem Pablo Neruda te gebruiken voor zijn publicaties, dat later wettelijk erkend zou worden.

Neruda was pas 19 jaar oud in 1923 toen hij zijn eerste boek publiceerde: 'Crepuscolario'. Het jaar daarop had hij al veel succes met 'Twenty Love Poems and a Desperate Song'.

Vanaf 1925 was hij redacteur van het tijdschrift 'Caballo de bastos'. In 1927 begon hij aan een diplomatieke carrière: hij werd eerst benoemd tot consul in Rangoon, daarna in Colombo (Ceylon).

Pablo Neruda

In 1930 trouwde hij in Batavia met een Nederlandse. In 1933 was hij consul in Buenos Aires, waar hij Federico Garcia Lorca ontmoette. Het jaar daarop was hij in Madrid, waar hij bevriend raakte met Rafael Alberti. Bij het uitbreken van de Burgeroorlog (1936) koos hij de kant van de Republiek en werd hij ontslagen uit zijn consulaire functie. Hij ging toen naar Parijs, waar hij consul werd voor de emigratie van Chileense Republikeinse vluchtelingen.

In 1940 werd Neruda benoemd tot consul voor Mexico, waar hij Matilde Urrutia ontmoette, voor wie hij 'De Kapiteinsverzen' schreef. In 1945 werd hij gekozen tot senator en sloot hij zich aan bij de communistische partij.

In 1949, na een onderduikperiode om aan de anticommunistische regering van Gabriel González Videla te ontsnappen, ontvluchtte hij Chili en reisde door de Sovjet-Unie, Polen en Hongarije.

Tussen 1951 en 1952 reisde hij ook door Italië, waar hij kort daarna terugkeerde en zich vestigde op Capri. Tussen 1955 en 1960 reisde hij door Europa, Azië en Latijns-Amerika.

In 1966 was zijn persoon het onderwerp van een hevige controverse tussen Cubaanse intellectuelen over zijn reis naar de Verenigde Staten.

Pablo Neruda ontving de Nobelprijs voor Literatuur in 1971 en stierf in Santiago op 23 september 1973.

Tot zijn belangrijkste werken behoren 'Residency on Earth', 'The Captain's Verses', 'One Hundred Love Sonnets', 'General Song', 'Elementary Odes', 'Extravagario', 'The Grapes and the Wind', het drama 'Splendour and Death of Joaquin Murieta' en de memoires 'I Confess That I Lived'.