Biografie - Wiskunde... voor de lol

John Nash is de grote wiskundige die beroemd werd dankzij de film 'A beautiful mind' (2002, Ron Howard), geïnspireerd op zijn gekwelde leven, gekenmerkt door genialiteit maar ook door het drama van schizofrenie.

Zijn vader, die dezelfde naam droeg, was een geboren Texaan en had een ongelukkige jeugd die alleen werd goedgemaakt door zijn studie elektrotechniek, waardoor hij ging werken voor de Appalacian Power Company in Bluefield, Virginia. Zijn moeder, Margaret Virginia Martin, begon na haar huwelijk aan een carrière als lerares Engels en soms Latijn.

John Forbes Nash Jr werd geboren op 13 juni 1928 en al als kind openbaarde hij een eenzaam en bizar karakter. Zijn aanwezigheid op school gaf ook veel problemen. Sommige verslagen van degenen die hem kenden beschrijven hem als een kleine en eigenaardige jongen, eenzaam en introvert. Hij leek ook meer interesse te hebben in boeken dan in het delen van speeltijd met anderen.kinderen.

De sfeer in het gezin was echter in principe sereen, met ouders die zeker niet nalieten om genegenheid te tonen. Na een paar jaar werd er ook een dochtertje geboren, Martha. En het was dankzij haar zusje dat John Nash een beetje meer kon integreren met andere leeftijdsgenoten en er zelfs in slaagde om betrokken te raken bij de gebruikelijke kinderspelletjes. Maar terwijl de anderen de neiging hadden om te spelensamen is, blijft John vaak liever alleen en klooit hij wat met vliegtuigen of auto's.

Zijn vader behandelt hem als een volwassene en voorziet hem voortdurend van wetenschappelijke boeken en allerlei soorten intellectuele stimulatie.

De schoolsituatie is, tenminste in het begin, niet rooskleurig. De leraren merken zijn genialiteit en zijn buitengewone talenten niet op. Integendeel, het gebrek aan 'sociale vaardigheden', soms ook relationele tekortkomingen genoemd, leiden ertoe dat John wordt geïdentificeerd als achterblijver bij het gemiddelde. Waarschijnlijker is dat hij zich gewoon verveelde op school.

Op de middelbare school diende zijn intellectuele superioriteit ten opzichte van zijn medeleerlingen hem vooral om aanzien en respect te krijgen. Hij kreeg een prestigieuze beurs dankzij een scheikundewerkstuk waar zijn vader de hand in had. Vervolgens ging hij naar Pittsburgh, naar Carnegie Mellon, om precies scheikunde te studeren. Naarmate de tijd verstreek, nam zijn interesse in wiskunde toeOp dit gebied toont hij uitzonderlijke vaardigheden, vooral in het oplossen van complexe problemen. Met vrienden gedraagt hij zich steeds excentrieker. In feite is hij niet in staat vriendschappen te sluiten met zowel vrouwen als mannen.

Hij deed mee aan de Putman Mathematical Competition, een felbegeerde prijs, maar won niet: dit zou een bittere teleurstelling zijn, waar hij nog jaren over zou praten. Hij toonde zich echter al snel een eersteklas wiskundige, zozeer zelfs dat hij aanbiedingen kreeg van Harvard en Princeton om een doctoraat in de wiskunde na te streven.

Hij koos voor Princeton waar hij onder andere grootheden uit de wetenschap zoals Einstein en Von Neumann leerde kennen.

John Nash had al vroeg hoge aspiraties in de wiskunde. Tijdens zijn onderwijsjaren aan Princeton toonde hij vooral een breed scala aan interesses in zuivere wiskunde: van topologie tot algebraïsche meetkunde, van speltheorie tot logica.

Hij was er nooit in geïnteresseerd om zich aan een theorie te wijden, deze te ontwikkelen, relaties op te bouwen met andere specialisten en mogelijk een school op te richten. In plaats daarvan wilde hij een probleem oplossen met zijn eigen sterke punten en conceptuele hulpmiddelen, op zoek naar de meest originele benadering van de vraag die mogelijk was.

In 1949, terwijl hij studeerde voor zijn doctoraat, ontwikkelde hij overwegingen die hem 45 jaar later de Nobelprijs opleverden. In die tijd stelde Nash de wiskundige principes van de speltheorie vast. Een van zijn collega's, Ordeshook, schreef: " Het concept van het Nash-evenwicht is misschien wel het belangrijkste idee in de niet-coöperatieve speltheorie. Als we de verkiezingsstrategieën van kandidaten, de oorzaken van oorlog, de manipulatie van agenda's in wetgevende lichamen of de acties van lobby's analyseren, worden voorspellingen over gebeurtenissen gereduceerd tot een zoektocht naar of beschrijving van evenwichten. Anders gezegd enEvenwichtsstrategieën zijn pogingen om het gedrag van mensen te voorspellen. "

Ondertussen begint Nash de eerste tekenen van ziekte te vertonen. Hij ontmoet ook een vrouw, vijf jaar ouder dan hij, die hem een zoon schenkt. Nash wil de moeder niet financieel helpen, erkent de zoon niet, hoewel hij zijn hele leven voor hem zal zorgen, zij het af en toe.

Hij zette zijn nogal gecompliceerde en grillige leven voort, dat hier niet in detail kan worden gevolgd. Hij ontmoette een andere vrouw, Alicia Lerde, die zijn vrouw zou worden. In deze periode bezocht hij ook de Courant, waar hij L. Nirenberg ontmoette, die hem inwijdde in bepaalde problemen van partiële differentiaalvergelijkingen. Op dit gebied verkreeg hij een buitengewoon resultaat, een van die resultaten diezou een Fields-medaille waard kunnen zijn en is gerelateerd aan een van de beroemde problemen van Hilbert.

Helaas viel er een tegel op hem. Een Italiaan, volledig onbekend en onafhankelijk, had hetzelfde probleem een paar maanden eerder ook al opgelost. Bij de uitreiking van de Nobelprijs verklaarde Nash zelf: "... De Giorgi was de eerste die de top bereikte ".

Nash begon zich bezig te houden met de tegenstrijdigheden van de kwantummechanica en bekende jaren later dat de toewijding waarmee hij zich hiermee bezig hield waarschijnlijk de oorzaak was van zijn eerste geestelijke stoornissen.

De ziekenhuisopnames beginnen en zo ook een zeer lange periode van zijn leven waarin hij afwisselt tussen momenten van helderheid, waarin hij er nog steeds in slaagt om te werken en zelfs zeer belangrijke resultaten behaalt (maar niet op het niveau van zijn eerdere), en andere momenten waarin zijn mentale toestand ernstig lijkt te zijn verslechterd. Zijn meest duidelijke stoornissen blijken uit het feit dat hij overal gecodeerde berichten ziet(ook van buitenaardsen) die alleen hij kan ontcijferen, en in het feit dat hij beweert de keizer van Antarctica te zijn of de linkervoet van God, een wereldburger en hoofd van een universele regering.

Te midden van ups en downs leidt John Nash zijn leven aan de zijde van zijn vrouw, die hem op alle mogelijke manieren en met grote offers steunt. Eindelijk, na lange beproevingen, aan het begin van de jaren negentig, lijkt er een einde te zijn gekomen aan de crises. Nash kan met meer sereniteit terugkeren naar zijn werk, waarbij hij zich steeds meer integreert in het internationale academische systeem en leert een dialoog aan te gaan en ideeën uit te wisselen metHet symbool van deze renaissance wordt in 1994 gemarkeerd door de toekenning van de Nobelprijs.

Hij stierf op 23 mei 2015, slechts enkele dagen voor zijn 87e verjaardag: John Nash en zijn vrouw Alicia kwamen om bij een auto-ongeluk in New Jersey: terwijl ze in een taxi stapten, werd het voertuig geraakt door een andere auto.