Biografie

• De moeders van Diabolik: Angela en Luciana Giussani
• Diabolik, het debuut: 'The King of Terror'.
• Diabolik en de anderen
• Eva Kant, de andere helft van Diaboliks wereld
• Diabolik van de Giussani-borden

Het is onmogelijk om het verhaal van Diabolik Zonder uit te gaan van de bijzonderheid van het verhaal van de makers. Angela Giussani en Luciana Giussani zijn twee dames uit de middenklasse van Milaan, mooi en beschaafd, die plotseling beginnen aan een ongekende onderneming in hun leven.

De moeders van Diabolik: Angela en Luciana Giussani

Angela Giussani werd op 10 juni 1922 in Milaan geboren. Van de twee zussen is zij de sterkste en meest ondernemende. In tegenstelling tot de huidige gewoonte, in de jaren 1950, rijdt ze auto en heeft ze zelfs een vliegbrevet.

Ze is model, journalist en redacteur. Getrouwd met uitgever Gino Sansoni wijdt ze haar hele leven aan Diabolik en de uitgeverij Astorina, die hij leidde tot zijn dood op 10 februari 1987 in Milaan.

Luciana is zes jaar jonger, geboren op 19 april 1928 in Milaan: ze is rationeel en nuchter. Zodra ze haar middelbare schooldiploma heeft gehaald, werkt ze als bediende in een bekende stofzuigerfabriek. Al snel werkt ze echter samen met haar zus op de Diabolik-redactie en raakt ze onlosmakelijk verbonden met Angela's literaire avontuur.

Zussen Angela en Luciana Giussani

Luciana beheerde de uitgeverij na Angela's overlijden en ondertekende de pagina's van Diabolik tot zijn dood in Milaan op 31 maart 2001.

Diabolik, het debuut: 'The King of Terror'.

Het eerste nummer van Diabolik verscheen op 1 november 1962, kostte 150 lire en was getiteld De koning van terreur Het personage van Diabolik heeft meteen de eigenschappen waar hij beroemd om is: ingenieuze dief in staat tot verbazingwekkende vermommingen, ondersteund door zeer dunne maskers die hij zelf had bedacht.

In het eerste nummer is er ook zijn alter ego, Inspecteur Ginko: oprecht en professioneel.

Het eerste nummer van Diabolik

Ook vernieuwend was het formaat van het album: zakformaat. Het lijkt erop dat de zussen Giussani dit formaat kozen met de treinreizigers in gedachten, die ze elke dag onder hun raam in het centrale stationsgebied van Milaan zagen snellen.

Diabolik en de anderen

Diabolik is een dief van beroep. Hij houdt zich bezig met diefstallen van kostbaarheden en grote sommen geld. Tegenover criminele activiteiten is Diabolik trouw aan een zeer strikte erecode die vriendschap, dankbaarheid en de bescherming van de zwaksten beloont ten nadele van maffiosi en gangsters.

Van Biografie van Diabolik leren we, alsof het een prequel is, in "Diabolik, wie ben jij?" 1968. Gered van een schipbreuk wordt de jonge Diabolik opgevoed door een internationale bende onder leiding van een zekere Koning .

Diabolik, wie ben jij?

In deze context leert hij talen en criminele technieken. Hij wordt een expert op het gebied van chemie: vandaar de bekende maskers, een troef voor memorabele vermommingen.

Het zijn juist deze maskers die hem tot de vijand van King maken: wanneer hij ze hem wil afnemen, confronteert Diabolik hem, doodt hem en vlucht. Nog steeds over 'prequels' gesproken, in de aflevering De verloren jaren in bloed van 2006 leest over een seizoen waarin hij gevechtstechnieken leerde in het oosten, voordat hij uiteindelijk verhuisde naar Clerville, de stad waar hij in de saga woont.

Eva Kant, de andere helft van Diaboliks wereld

Aan Diaboliks zijde, metgezel in het leven en misdaden is Eva Kant bekend in de derde aflevering, getiteld De arrestatie van Diabolik (1963).

Blond, mooi, ze is de weduwe van Lord Anthony Kant, die onder verdachte omstandigheden stierf. Ze is koud en vastberaden, maar tegelijkertijd sensueel en verfijnd.

Diabolik met Eva Kant

De verhaallijn van deze partner is in de loop der tijd zo ver uitgediept dat Eva de hoofdpersoon is geworden van een aantal uitgaven en andere redactionele initiatieven met betrekking tot het personage. Dit soort spin-off culmineerde in het album Eva Kant - Toen Diabolik er niet was' uitgebracht in 2003.

Diabolik van de Giussani-borden

De grote bekendheid van het personage betekende dat hij niet langer uitsluitend in de stripwereld leefde. Diabolik verscheen zelfs drie keer als hoofdrolspeler op het witte doek: in 1968 in Diabolik door Mario Bava; in de documentaire Diabolik ben ik van 2019, geregisseerd door Giancarlo Soldinel; in een speelfilm uit 2021, getekend door de Manetti Bros (met in de hoofdrol Luca Marinelli ).

In 2000 werd ook een tv-serie gewijd aan de zachtaardige dief van de zusjes Giussani, ook getiteld Diabolik Op het gebied van literatuur is er een serie getiteld Romans van Diabolik en vier boeken gesigneerd door Andrea Carlo Cappi. Tot slot verscheen hij in reclamespots, in radiocartoons op RaiRadio2 en stond hij centraal in enkele videogames.