Biografie - Leer het onderdeel en verwerk het in kunst

Barbara D'Urso werd op 7 mei 1957 in Napels geboren. Ze maakte haar tv-debuut op 20-jarige leeftijd bij TeleMilano, waar ze Goal presenteerde, een dagelijks live-programma, samen met Diego Abatantuono, Teo Teocoli en Massimo Boldi. In 1979 presenteerde ze het programma 'Che combinazione', uitgezonden op Raidue. Ze werd opgemerkt door Pippo Baudo, die haar in 1980 bij hem in 'Domenica in' wilde hebben.

Ook in 1980 maakte ze haar debuut als actrice: Luigi Perelli koos haar voor de fictie 'La casa rossa' (met Alida Valli), uitgezonden op Raiuno. Het jaar daarop was ze een van de hoofdrolspelers in de tv-serie 'Delitto in via Teulada'; ook presenteerde ze drie maanden lang 'Fresco Fresco', een dagelijkse live show voor de avond op Rai Uno.

In 1982 presenteerde ze 'Forte Fortissimo', nog een live voorprogramma op Rai Uno. Het jaar daarop was ze weer op video te zien als actrice in het Rai Uno script 'Skipper', gevolgd door de Franse productie 'Le Paria', waarin ze samen met Charles Aznavour de hoofdrol speelde. Salvatore Nocita riep haar op voor de tv-serie 'Giorno dopo giorno' (1985, uitgezonden op Rete 4). Daarna was het de beurt aan 'Serata da Campioni', op Raiuno, terwijlop Odeon TV hosts 'X Amore'.

Haar filmdebuut kwam er in 1984 met 'Erba Selvatica', geregisseerd door Franco Campigotto. In 1986 speelde ze in 'Blues metropolitano' (van Salvatore Piscicelli, met Marina Suma en Ida Di Benedetto).

In 1990 speelde ze in Francesco Salvi's "Vogliamoci troppo bene". In 1995 speelde Barbara D'Urso in de bioscoop aan de zijde van Renato Pozzetto, in de film "Mollo Tutto"; vervolgens speelde ze mee in "Romanzo di un giovane povero", van Ettore Scola. Nog steeds op het witte doek in 1999, speelde ze in Nicola De Rinaldo's dramafilm "Il manoscritto di Van Hecken"; daarna nam ze deel aan defilm 'All the Idiot's Men', door Giallappa's Band

Een van de belangrijkste werken in het theater in deze periode is 'Appuntamento d'amore' (1993, geregisseerd door Pino Passalacqua).

Op televisie In 1995 was ze de presentatrice van 'Agenzia' (op Rete 4), in het daaropvolgende seizoen werd Barbara D'Urso door Michele Guardì gekozen om 'In Famiglia' te presenteren, samen met Tiberio Timperi, op Rai Due. In 1997 was ze de ster van de succesvolle televisieserie 'Dottoressa Giò', uitgezonden op Canale 5.

Het jaar daarop was Barbara opnieuw te zien op Rete 4 als actrice in de sequel 'Dottoressa Giò 2', maar ook als presentatrice van het 'Festival della Canzone Napoletana'. In 1999 nam ze deel aan het Rai Uno drama 'Le ragazze di piazza di Spagna'.

In 2000 speelde ze een ongebruikelijke (althans voor TV) dramatische rol in 'Donne di maffia', op Raidue. In 2001 speelde ze opnieuw een dramatische rol in 'Una donna scomoda', uitgezonden op Raidue. Het jaar daarop probeerde ze een hoofdrol in de Canale 5 sitcom 'Ugo', samen met Marco Columbro; ze nam ook deel aan de serie 'Lo zio d'America', samen met Christian De Sica.

Tussen 1999 en 2001 was ze betrokken bij het theater als de hoofdrolspeler naast Enrico Montesano, in de musical '...E menomale che c'è Maria', van Pietro Garinei.

In de zomer van 2002 speelde ze in 'Lysistrata', geregisseerd door Walter Manfrè. In 2003 presenteerde ze de derde editie van het succesvolle Canale 5 realityprogramma 'Big Brother'. Ze keerde terug naar de bioscoop met de film 'Per Giusto Omicidio' (geregisseerd door Diego Febbraro), terwijl ze op tv te zien was op de sets van 'Orgoglio' (Rai Uno) en 'Rocco' (Canale 5).

Ze was ook belast met de volgende (vierde en vijfde) edities van 'Big Brother'. In 2005 presenteerde ze een nieuwe realityshow, 'La Fattoria'.

Daarna keerde hij terug naar de fictie als hoofdpersoon in 'Ricomincio da me' (geregisseerd door Rossella Izzo, met Stefania Sandrelli, Ricky Tognazzi, Arnaldo Foè).

In september 2006 presenteerde hij het Canale 5 prime-time programma 'Reality Circus'. In maart 2007 presenteerde hij 'Uno, Due, Tre, Stalla'.

Hij keerde terug naar het theater in 2007 met het toneelstuk 'Il Letto ovale' (Het ovale bed), geregisseerd door Gino Landi, met John Chapman en Ray Cooney.

In 2008 presenteerde ze samen met journalist Claudio Brachino het dagelijkse programma 'Mattinocinque'. In 2009 verliet ze de ochtendshow om het middagprogramma 'Pomeriggio Cinque' te presenteren. Ze is ook de presentatrice van 'Lo show dei record', een televisieprogramma gewijd aan het Guinness Book of Records.

In 2009 werd haar het zondagsprogramma 'Domenica Cinque' met een grote cast toevertrouwd.

Barbara D'Urso's liefdesleven heeft door de jaren heen verschillende keren de krantenkoppen gehaald. Ze had een relatie met zanger Memo Remigi (19 jaar ouder dan zij), flirtte met Miguel Bosè en met Vasco Rossi (die naar verluidt een paar liedjes aan haar heeft opgedragen, waaronder 'Brava' en 'Incredibly Romantic'). In de jaren tachtig ontmoette ze ondernemer en producent Mauro Berardi, vanmet wie ze twee zonen kreeg, Gianmauro en Emanuele: het koppel scheidde in 1993. In 2000 was haar partner choreograaf Michele Carfora (12 jaar jonger): de twee trouwden in 2002 en scheidden in 2006. In 2008 had ze een affaire met ex-voetballer (en ex-man van Simona Ventura) Stefano Bettarini.

Toekomstige plannen zijn onder andere een hoofdrol in de musical 'Mamma Mia', in de hoofdrol die Meryl Streep op het witte doek speelde.