Βιογραφία - Μάθετε το ρόλο και κάντε τον τέχνη

Η Barbara D'Urso γεννήθηκε στη Νάπολη στις 7 Μαΐου 1957. Έκανε το τηλεοπτικό της ντεμπούτο σε ηλικία μόλις 20 ετών στο TeleMilano, παρουσιάζοντας το Goal, μια καθημερινή ζωντανή εκπομπή, μαζί με τον Diego Abatantuono, τον Teo Teocoli και τον Massimo Boldi. Το 1979 παρουσίασε την εκπομπή "Che combinazione", στον αέρα του Raidue. Την πρόσεξε ο Pippo Baudo, ο οποίος το 1980 την ήθελε μαζί του στην εκπομπή "Domenica in".

Επίσης το 1980 έκανε το ντεμπούτο της ως ηθοποιός: ο Luigi Perelli την επέλεξε για τη μυθοπλασία "La casa rossa" (με την Alida Valli), που μεταδόθηκε από το Raiuno. Την επόμενη χρονιά ήταν μία από τις πρωταγωνίστριες της τηλεοπτικής σειράς "Delitto in via Teulada", ενώ για τρεις μήνες ήταν επίσης παρουσιάστρια της εκπομπής "Fresco Fresco", μιας καθημερινής προ-βραδινής ζωντανής εκπομπής για το Rai Uno.

Το 1982, παρουσίασε το "Forte Fortissimo", ένα άλλο ζωντανό pre-show στο Rai Uno. Την επόμενη χρονιά, βγήκε και πάλι στο βίντεο ως ηθοποιός στο σενάριο του Rai Uno "Skipper", ενώ ακολούθησε η γαλλική παραγωγή "Le Paria", στην οποία πρωταγωνίστησε με τον Charles Aznavour. Ο Salvatore Nocita την κάλεσε για την τηλεοπτική σειρά "Giorno dopo giorno" (1985, που μεταδόθηκε στο Rete 4). Στη συνέχεια, ήταν η σειρά της "Serata da Campioni", στο Raiuno, ενώστο Odeon TV φιλοξενεί το 'X Amore'.

Το ντεμπούτο της στον κινηματογράφο έγινε το 1984 με την ταινία "Erba Selvatica", σε σκηνοθεσία Franco Campigotto. 1986 πρωταγωνίστησε στην ταινία "Blues metropolitano" (του Salvatore Piscicelli, με τις Marina Suma και Ida Di Benedetto).

Το 1990 πρωταγωνίστησε στην ταινία "Vogliamoci troppo bene" του Francesco Salvi. Το 1995 η Barbara D'Urso πρωταγωνίστησε στον κινηματογράφο στο πλευρό του Renato Pozzetto, στην ταινία "Mollo Tutto"- στη συνέχεια συμπρωταγωνίστησε στο "Romanzo di un giovane povero", του Ettore Scola. Ακόμα στη μεγάλη οθόνη το 1999, πρωταγωνίστησε στη δραματική ταινία του Nicola De Rinaldo "Il manoscritto di Van Hecken"- στη συνέχεια συμμετείχε στοταινία 'All the Idiot's Men', από το συγκρότημα Giallappa's Band

Μεταξύ των σημαντικότερων θεατρικών έργων αυτής της περιόδου είναι το "Appuntamento d'amore" (1993, σε σκηνοθεσία Pino Passalacqua).

Στην τηλεόραση Το 1995 ήταν η οικοδέσποινα της εκπομπής "Agenzia" (στο Rete 4), ενώ την επόμενη σεζόν η Barbara D'Urso επιλέχθηκε από τον Michele Guardì για να παρουσιάσει την εκπομπή "In Famiglia" μαζί με τον Tiberio Timperi, στο Rai Due. Το 1997 ήταν η πρωταγωνίστρια της επιτυχημένης τηλεοπτικής σειράς "Dottoressa Giò", που μεταδόθηκε από το Canale 5.

Την επόμενη χρονιά, η Barbara απασχολήθηκε και πάλι στο Rete 4 ως ηθοποιός στη συνέχεια της σειράς "Dottoressa Giò 2", αλλά και ως παρουσιάστρια του "Festival della Canzone Napoletana". Το 1999, συμμετείχε στο δράμα της Rai Uno "Le ragazze di piazza di Spagna".

Το 2000, συμπρωταγωνίστησε, παίζοντας έναν ασυνήθιστο (τουλάχιστον για την τηλεόραση) δραματικό ρόλο, στο "Donne di mafia", στο Raidue. Το 2001, έπαιξε και πάλι έναν δραματικό ρόλο στο "Una donna scomoda", που μεταδόθηκε από το Raidue. Την επόμενη χρονιά, δοκίμασε να πρωταγωνιστήσει στην κωμική σειρά του Canale 5 "Ugo", δίπλα στον Marco Columbro- συμμετείχε επίσης στη σειρά "Lo zio d'America", δίπλα στον Christian De Sica.

Μεταξύ 1999 και 2001, συμμετείχε στο θέατρο ως πρωταγωνίστρια στο πλευρό του Enrico Montesano, στο μιούζικαλ "...E menomale che c'è Maria", του Pietro Garinei.

Το καλοκαίρι του 2002, πρωταγωνίστησε στη "Λυσιστράτη", σε σκηνοθεσία Walter Manfrè. Το 2003, παρουσίασε την τρίτη έκδοση του επιτυχημένου ριάλιτι σόου "Big Brother" του Canale 5. Επέστρεψε στον κινηματογράφο με την ταινία "Per Giusto Omicidio" (σκηνοθεσία Diego Febbraro), ενώ στην τηλεόραση πρωταγωνίστησε στα πλατό των σειρών "Orgoglio" (Rai Uno) και "Rocco" (Canale 5).

Της ανατέθηκε επίσης η επόμενη (τέταρτη και πέμπτη) έκδοση του "Big Brother". Το 2005, παρουσίασε ένα νέο ριάλιτι σόου, το "La Fattoria".

Στη συνέχεια επέστρεψε στη μυθοπλασία ως πρωταγωνιστής του "Ricomincio da me" (σε σκηνοθεσία Rossella Izzo, με τους Stefania Sandrelli, Ricky Tognazzi, Arnaldo Foè).

Τον Σεπτέμβριο του 2006, παρουσίασε την prime-time εκπομπή του Canale 5 "Reality Circus" και τον Μάρτιο του 2007 την εκπομπή "Uno, Due, Tre, Stalla".

Επέστρεψε στο θέατρο το 2007 με το έργο "Il Letto ovale" (Το οβάλ κρεβάτι), σε σκηνοθεσία Gino Landi, με τους John Chapman και Ray Cooney.

Το 2008, μαζί με τον δημοσιογράφο Claudio Brachino, παρουσίασε την καθημερινή εκπομπή "Mattinocinque". Το 2009 εγκατέλειψε την πρωινή εκπομπή για να παρουσιάσει την απογευματινή εκπομπή "Pomeriggio Cinque". Είναι επίσης παρουσιάστρια της εκπομπής "Lo show dei record", μιας τηλεοπτικής εκπομπής αφιερωμένης στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες.

Το 2009, της ανατέθηκε η κυριακάτικη εκπομπή "Domenica Cinque" με μεγάλο καστ.

Η ερωτική ζωή της Μπάρμπαρα Ντ' Ούρσο έχει γίνει πολλές φορές πρωτοσέλιδο στο πέρασμα των χρόνων. Είχε σχέση με τον τραγουδιστή Μέμο Ρεμίτζι (19 χρόνια μεγαλύτερό της), φλερτ με τον Μιγκέλ Μπόσε και με τον Βάσκο Ρόσι (ο οποίος λέγεται ότι της έχει αφιερώσει μερικά τραγούδια, μεταξύ των οποίων το "Brava" και το "Incredibly Romantic"). Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '80, γνώρισε τον επιχειρηματία και παραγωγό Μάουρο Μπεράρντι, από τομε τον οποίο απέκτησε δύο γιους, τον Gianmauro και τον Emanuele: το ζευγάρι χώρισε το 1993. Το 2000 σύντροφός της ήταν ο χορογράφος Michele Carfora (12 χρόνια νεότερος): οι δυο τους παντρεύτηκαν το 2002 και στη συνέχεια χώρισαν το 2006. Το 2008 είχε σχέση με τον πρώην ποδοσφαιριστή (και πρώην σύζυγο της Simona Ventura) Stefano Bettarini.

Στα μελλοντικά της σχέδια περιλαμβάνεται η συμμετοχή της στο μιούζικαλ "Mamma Mia", στον πρωταγωνιστικό ρόλο που έπαιξε η Meryl Streep στη μεγάλη οθόνη.