Biografie - Man in het zwart

Johnny Cash, een countrymuzieklegende met indianenbloed in zijn aderen, werd op 26 februari 1932 geboren in Kingsland (Arkansas). Als kind al kende hij de barre omstandigheden van de bewoners van het diepe Zuid-Amerika, die zich toelegden op het verbouwen en oogsten van katoen. Om zijn ouders te helpen, werkte hij als kleine jongen op de velden, maar hijHij werd verliefd op muziek door eerst in de kerk te zingen en daarna naar countryradioprogramma's te luisteren, die in die landen erg populair waren.

In 1944 trof een tragedie de familie: Jack, de 14-jarige broer, verwondde zichzelf met een cirkelzaag tijdens het zagen van palen voor een hek en stierf na een lijdensweg van acht dagen.

In 1950, nadat hij zijn school had afgemaakt, ging John bij de luchtmacht en deed een deel van zijn dienstplicht in Duitsland, waar hij een gitaar kocht die hij zichzelf leerde bespelen.

Onder auspiciën van het Memphis-label nam hij zijn eerste singles op (waaronder 'Folsom prison blues') en vervolgens, in 1957, zijn eerste soloalbum, 'Johnny Cash with his hot and blue guitar'. Het publiek vond het goed en dus maakte hij een grote sprong voorwaarts: hij belandde bij Columbia (1960) waar hij een uitstekend gospelalbum opnam,Hymns by Johnny Cash', een album met weinig commerciële aantrekkingskracht maar dat een groot succes werd.

Juist het succes en de enorme aandacht die op hem begint neer te storten, desoriënteert hem. Achter de norse air van Cash gaat een nog fragiele en onvolwassen psychologie schuil die hem ertoe zal brengen slaappillen te gebruiken om beter uit te rusten en amfetaminen om snel te herstellen. Het is in deze periode niet ongewoon dat de muzikant concerten geeft zonder stem door het voortdurende gebruik vanDit werd nog verergerd door ernstige familieproblemen, drugsverslaving en juridische problemen (in 1965 werd hij gearresteerd in El Paso voor het illegaal binnenbrengen van amfetaminepillen en in 1967 werd hij gered van een overdosis instorting) die hem naar de gevangenis leidden, waar hij in 1968 zijn bekendste album 'Johnny Cash at Folsom Prison' opnam.

Cash' veelzijdigheid in het interpreteren van ballads, gospel, blues, country en rockabilly, en de indringendheid van zijn composities geïnspireerd door het dagelijks leven en werk, maken van hem een ware link tussen traditie, moderne country en commerciële pop.

In 1969 speelde hij in een succesvol Amerikaans televisieprogramma, in 1971 speelde hij in 'A gunfight', een westernfilm met Kirk Douglas in de hoofdrol, daarna nam hij deel aan 'The gospel road', een film over de figuur van Christus, en verscheen hij in de Peter Falk-serie 'Columbo'.

De muzikale productie is ook van een hoog niveau en houdt Cash aan de top van de hitlijsten met albums als 'What is truth', 'Man in black' (wat later zijn bijnaam zou worden, gezien ook zijn gewoonte om altijd zwart te dragen) en 'Flesh and blood'.

In de jaren 80 begon hij, ondanks de waardering van collega's en fans, aan zijn verval, maar hij bleef toch in de hitlijsten, vooral met 'Johnny 99', waarin hij de liedjes van Bruce Springsteen vertolkte.

De wederopstanding kwam in 1993 met een nieuw contract bij Rick Rubins 'American Records'. De eerste plaat 'American recordings' werd triomfantelijk ontvangen, net als de volgende, 'Unchained', 'American III: Solitary man' en 'American IV: The man comes around', zijn laatste cd, die bijna gelijktijdig werd uitgebracht met een hommagealbum dat aan hem was opgedragen door collega's van alle generaties.

Hij had onlangs de eerste prijs voor Beste Video gewonnen op de MTV Video Music Awards met de clip 'Hurt'. Johnny Cash kon de awards niet bijwonen omdat hij al in het ziekenhuis in Nashville lag met maagproblemen.

Op 12 september 2003 overleed Johnny Cash op 71-jarige leeftijd in zijn huis in Nashville, Tennessee, aan complicaties van diabetes die resulteerden in een hartstilstand.