Biografie - Een mooie nuchterheid

Margherita Buy is een elegante en verfijnde actrice. Haar artistieke en professionele leven is gegroeid door zorgvuldig en afgemeten werk, op haar tenen, ook al is haar talent ontwrichtend en trekt ze de volle aandacht van het publiek in de films waarin ze verschijnt. Margherita is geboren in Rome op 15 januari 1962 en al toen ze studeerde aan het Liceo Scientifico Azzarita in Rome, besloot ze om ook te studerenacteren.

Op achttienjarige leeftijd schreef hij zich in aan de Nationale Academie voor Dramatische Kunst en zo begon zijn reis tussen theater, film, waarin hij de meeste erkenning kreeg van critici en het publiek, en televisiedrama's zoals 'Incompreso' in 2002 en 'Amiche mie' in 2008, waaraan hij alle vier de seizoenen deelnam waarin de tv-serie werd uitgezonden.

De bioscoop is het gevolg van zijn theatrale successen, die niet alleen zijn leertijd vertegenwoordigden, maar ook de volwassenheid van zijn acteerstijl. Tijdens zijn jaren op de Academie ontmoette hij Sergio Rubini, die de regisseur zou worden in een aantal van zijn films en zijn echtgenoot tot 1993. Zijn debuut kwam na een kleine rol in de film 'Flipper'; kort daarna accepteerde hij eenBelangrijke rol in Daniele Lucchetti's film 'Domani accadrà' in 1988. De professionele relatie met Lucchetti leidde ertoe dat ze samenwerkte aan nog twee films 'La settimana della Sfinge' in 1990 waarin ze een hoofdrol had en in 'Arriva la bufera' in 1993.

Haar belangrijkste artistieke samenwerking was echter met Sergio Rubini, Ferzan Ozpetek en Giuseppe Piccioni. Met haar man debuteerde ze in 1990 in de film 'La stazione', een toneelstuk waarin ze met Rubini zelf had geacteerd en waarmee ze de David di Donatello won voor haar rol als Flavia, een meisje dat op de vlucht is voor een conflictueuze liefdesrelatie en een spoorwegbediende vindtmet wie hij zijn liefdesverdriet kon delen.

Margherita Buy scheidde van Rubini in 1993, maar bleef toch met hem samenwerken, in verschillende soorten rollen, allemaal echter als hoofdrolspelers waarbij de link met de rollen van haar ex-man sterk is: "Prestazione straordinaria" en "Tutto l'amore che c'è". Ondertussen, en in dezelfde jaren, ook met Piccioni ("Chiedi la luna" in 1991, "Condannato a nozze" in 1993, "Cuori al verde").uit 1996 en 'Fuori dal mondo' uit 1999), acteerde ze ook voor Carlo Verdone in 'Maledetto il giorno che t'ho incontrato' uit 1992, waarin ze ontdekte dat ze, zoals elke grote dramatische actrice, ook een fantastische komische actrice was, door een personage te spelen dat ruimte moest vinden tussen haar neuroses.

Verdone waardeerde haar om deze komische inslag en riep haar terug in 'Ma che colpa abbiamo noi' in 2003. Drama bleef echter een constante voor de actrice en Cristina Comencini riep haar voor 'Va' dove ti porta il cuore' in 1996, gebaseerd op de bestseller van Susanna Tamaro, die miljoenen exemplaren verkocht in Italië en wereldwijd, terwijl de film niet even succesvol was.

Comencini deed een beroep op haar in andere films zoals 2002's 'Il più bel giorno della mia vita' waarin ze een bijrol had naast Virna Lisi, en 2009's 'Lo spazio bianco' waarin Buy een moeilijke rol op zich nam waarin een moeder, zonder de hulp van haar partner, bevalt van een te vroeg geboren meisje. Maar het was met Ferzan Ozpetek dat Margherita Buy haar meest interessante rollen kon hebben.In 'Le fate ignoranti' uit 2001 speelt ze een vrouw die na de dood van haar man ontdekt dat hij biseksueel was en al lang een parallel leven had gecreëerd met een minnaar (Stefano Accorsi) en een vriendengroep waarin ook zij wordt opgenomen.

Weer met Ozpetek speelde ze de hoofdrol in 2007's "Saturn Against", waar de klassieke thema's van de regisseur over vriendschap, liefde, misverstanden tussen koppels, verdriet en elkaar vinden na verlies, werden uitgespeeld met een goede cast van acteurs. Een paar kleine rollen in films van belangrijke Italiaanse regisseurs zoals Soldini, Moretti en Tornatore ("Days and Clouds" in 2007, "Habemus Papam" in 2011, "La sconosciuta").2007) en vervolgens zijn geliefde theater markeerde en voltooide een carrière vol onderscheidingen en successen, definitief wijden zijn buitengewone vermogen om zich in te leven in dramatische en komische personages.

Margherita Buy is een stijlvolle actrice die een zeer belangrijke kwaliteit in de Italiaanse film herstelt: het evenwicht tussen acteren en soberheid, tussen professionaliteit en schoonheid. Haar schoonheid is niet opzichtig, verlegen en verborgen, maar in staat om in films te verschijnen met al haar kracht en uitstraling. Margherita Buy bewaakt haar privéleven angstvallig. Na haar huwelijk metRubini kreeg een dochtertje, Caterina, met haar huidige partner Renato De Angelis.

In 2021 keert hij terug naar de bioscoop met de film 'Tre piani', van (en met) Nanni Moretti.