Βιογραφία - Μια όμορφη νηφαλιότητα

Η Margherita Buy είναι μια κομψή και εκλεπτυσμένη ηθοποιός. Η καλλιτεχνική και επαγγελματική της ζωή έχει αναπτυχθεί μέσα από προσεκτική και μετρημένη δουλειά, στις μύτες των ποδιών, παρόλο που το ταλέντο της είναι ανατρεπτικό και αιχμαλωτίζει την πλήρη προσοχή του κοινού στις ταινίες στις οποίες εμφανίζεται. Η Margherita γεννήθηκε στη Ρώμη στις 15 Ιανουαρίου 1962 και ήδη όταν σπούδαζε στο Liceo Scientifico Azzarita στη Ρώμη, αποφάσισε να σπουδάσει καιενεργεί.

Σε ηλικία δεκαοκτώ ετών γράφτηκε στην Εθνική Ακαδημία Δραματικής Τέχνης και έτσι ξεκίνησε το ταξίδι του ανάμεσα στο θέατρο, τον κινηματογράφο, όπου κέρδισε τη μεγαλύτερη αναγνώριση από τους κριτικούς και το κοινό, και τα τηλεοπτικά δράματα όπως το "Incompreso" το 2002 και το "Amiche mie" το 2008, στα οποία συμμετείχε και στις τέσσερις σεζόν που μεταδόθηκε η τηλεοπτική σειρά.

Ο κινηματογράφος είναι η συνέπεια των θεατρικών του επιτυχιών, οι οποίες δεν αντιπροσώπευαν μόνο τη μαθητεία του αλλά και την ωριμότητα του υποκριτικού του στυλ. Κατά τη διάρκεια των χρόνων του στην Ακαδημία, γνώρισε τον Σέρτζιο Ρουμπίνι, ο οποίος θα γινόταν ο σκηνοθέτης σε μερικές από τις ταινίες του και σύζυγός του μέχρι το 1993. Το ντεμπούτο του ήρθε μετά από έναν μικρό ρόλο στην ταινία "Flipper"- λίγο αργότερα δέχτηκε μιασημαντικό ρόλο στην ταινία του Daniele Lucchetti "Domani accadrà" το 1988. Με τον Lucchetti, η επαγγελματική σχέση την οδήγησε να συνεργαστεί σε δύο ακόμη ταινίες "La settimana della Sfinge" το 1990 στην οποία είχε πρωταγωνιστικό ρόλο και στην "Arriva la bufera" το 1993.

Η σημαντικότερη καλλιτεχνική της συνεργασία, ωστόσο, ήταν με τον Σέρτζιο Ρουμπίνι, τον Φερζάν Οζπέτεκ και τον Τζουζέπε Πικιόνι. Με τον σύζυγό της έκανε το ντεμπούτο της το 1990 στην ταινία "La stazione", ένα έργο στο οποίο είχε παίξει με τον ίδιο τον Ρουμπίνι και το οποίο της χάρισε το David di Donatello για την ερμηνεία της ως Φλάβια, μια κοπέλα που φεύγει από μια συγκρουσιακή ερωτική σχέση και βρίσκει έναν σιδηροδρομικό υπάλληλο.με την οποία θα μπορούσε να μοιραστεί τους πόνους της αγάπης του.

Η Margherita Buy χώρισε από τον Rubini το 1993, αλλά συνέχισε να συνεργάζεται μαζί του ούτως ή άλλως, παίζοντας σε διαφορετικού είδους ρόλους, σε όλους όμως ως πρωταγωνίστριες, όπου η σύνδεση με τους ρόλους που έπαιζε ο πρώην σύζυγός της είναι ισχυρή: "Prestazione straordinaria" και "Tutto l'amore che c'è". Στο μεταξύ, και τα ίδια χρόνια, καθώς και με τον Piccioni ("Chiedi la luna" το 1991, "Condannato a nozze" το 1993, "Cuori al verde"του 1996 και "Fuori dal mondo" του 1999), έπαιξε επίσης για τον Carlo Verdone στο "Maledetto il giorno che t'ho incontrato" του 1992, στο οποίο ανακάλυψε ότι, όπως κάθε μεγάλη δραματική ηθοποιός, ήταν επίσης μια φανταστική κωμική ηθοποιός, υποδυόμενη έναν χαρακτήρα που έπρεπε να βρει χώρο ανάμεσα στις νευρώσεις της.

Ο Verdone την εκτίμησε γι' αυτή την κωμική φλέβα και την κάλεσε ξανά στο "Ma che colpa abbiamo noi" το 2003. Το δράμα, ωστόσο, παρέμεινε σταθερή αξία για την ηθοποιό και η Cristina Comencini την κάλεσε για το "Va' dove ti porta il cuore" το 1996, βασισμένο στο μπεστ σέλερ της Susanna Tamaro, το οποίο πούλησε εκατομμύρια αντίτυπα στην Ιταλία και παγκοσμίως, ενώ η ταινία δεν είχε την ίδια επιτυχία.

Ο Κομεντσίνι την επιστράτευσε και σε άλλες ταινίες, όπως το "Il più bel giorno della mia vita" του 2002, στο οποίο είχε έναν δευτερεύοντα ρόλο στο πλευρό της Βίρνα Λίσι και το "Lo spazio bianco" του 2009, στο οποίο η Μπούι καταπιάνεται με έναν δύσκολο ρόλο, στον οποίο μια μητέρα, χωρίς τη βοήθεια του συντρόφου της, φέρνει στον κόσμο ένα πρόωρο κοριτσάκι. Όμως με τον Φερζάν Οζπέτεκ είναι που η Μαργκερίτα Μπούι καταφέρνει να έχει τους πιο ενδιαφέροντες ρόλους καιΣτην ταινία "Le fate ignoranti" του 2001 υποδύεται μια σύζυγο που ανακαλύπτει, μετά το θάνατο του συζύγου της, ότι εκείνος ήταν αμφιφυλόφιλος και είχε από καιρό δημιουργήσει μια παράλληλη ζωή με έναν εραστή (Stefano Accorsi) και μια ομάδα φίλων στην οποία θα γίνει κι εκείνη δεκτή.

Πάλι με τον Οζπέτεκ, πρωταγωνίστησε στην ταινία "Κρόνος εναντίον" του 2007, όπου τα κλασικά θέματα του σκηνοθέτη για τη φιλία, τον έρωτα, τις παρεξηγήσεις μεταξύ ζευγαριών, τη θλίψη και την αλληλοεύρεση μετά την απώλεια, παίχτηκαν με ένα καλό καστ ηθοποιών. Λίγοι μικροί ρόλοι σε ταινίες σημαντικών Ιταλών σκηνοθετών όπως οι Σολντίνι, Μορέτι και Τορνατόρε ("Μέρες και σύννεφα" το 2007, "Habemus Papam" το 2011, "La sconosciuta"2007) και στη συνέχεια το αγαπημένο του θέατρο σημάδεψε και ολοκλήρωσε μια καριέρα γεμάτη βραβεία και επιτυχίες, εγκαινιάζοντας οριστικά την εξαιρετική του ικανότητα να βυθίζεται σε δραματικούς και κωμικούς χαρακτήρες.

Η Μαργκερίτα Μπούι είναι μια αριστοκρατική ηθοποιός που αποκαθιστά μια πολύ σημαντική ποιότητα στον ιταλικό κινηματογράφο: την ισορροπία μεταξύ υποκριτικής και νηφαλιότητας, μεταξύ επαγγελματισμού και ομορφιάς. Είναι μια ομορφιά που δεν είναι επιδεικτική, ντροπαλή και κρυμμένη, αλλά ικανή, στις ταινίες, να εμφανίζεται με όλη της τη δύναμη και τη λάμψη. Η Μαργκερίτα Μπούι φυλάει ζηλότυπα την ιδιωτική της ζωή. Μετά το γάμο της με τονΗ Rubini απέκτησε ένα κοριτσάκι, την Caterina, με τον σημερινό σύντροφό της Renato De Angelis.

Το 2021 επιστρέφει στον κινηματογράφο με την ταινία "Tre piani", του (και με τον) Nanni Moretti.