Biografie - De magie van cinema

Pierfrancesco Favino werd op 24 augustus 1969 in Rome geboren. Hij studeerde af aan de 'Silvio D'Amico' Nationale Academie voor Dramatische Kunst, volgde de specialisatiecursus onder leiding van Luca Ronconi en verschillende acteerseminars en nam deel aan talloze theaterproducties. Hij is een van de oprichters van het Acteurscentrum in Rome.

Onder de films die hem in de schijnwerpers zetten waren: 'L'ultimo bacio' (2000) van Gabriele Muccino, 'Dazeroadieci' (2001) van Luciano Ligabue, 'Emma sono io' (2002) van Francesco Falaschi, 'El Alamein' (2002) van Enzo Monteleone, wat hem een nominatie opleverde voor de David di Donatello prijs 2003 als beste bijrol.

In 2003 verfilmde hij 'Passato Prossimo' van Maria Sole Tognazzi en in 2004 zat hij in de cast van 'Le chiavi di casa' van Gianni Amelio, gepresenteerd in competitie op het 61e filmfestival van Venetië en waarvoor hij een nominatie kreeg voor de Nastro d'argento als beste bijrol.

Daarna volgden: "Romanzo Criminale" (2005, van Michele Placido) (bekroond met de David di Donatello als beste bijrol en de Nastro d'Argento als beste hoofdrolspeler), "La Sconosciuta" (2006) van Giuseppe Tornatore, "Una notte al museo" (2007) met Ben Stiller en "Saturno Contro", van Ferzan Ozpetek, waarmee hij tijdens het Filmfestival van Venetië2007, de Diamanti al Cinema award als beste hoofdrolspeler.

In 2008 keerde hij terug naar de theaters met Disney's 'The Chronicles of Narnia: Prince Caspian', Spike Lee's 'Miracle at St. Anna' en Maria Sole Tognazzi's 'The Man Who Loves'. In 2009 nam hij deel aan Ron Howard's 'Angels and Demons' (met Tom Hanks, gebaseerd op de bestseller van Dan Brown).

Hij heeft ook deelgenomen aan verschillende televisieproducties: van bijzonder belang is zijn vertolking van Gino Bartali in de fictie gewijd aan de grote Toscaanse wielrenner (2006) van Alberto Negrin, "Liberi di giocare" (2007) van Francesco Miccichè, waarvoor hij de prijs voor beste acteur won op het Roma FictionFest 2007 en "Pane e Libertà" (2009) van Alberto Negrin.

Latere werken zijn 'ACAB - All Cops Are Bastards' (2012, door Stefano Sollima), 'Romanzo di una strage' (door Marco Tullio Giordana, 2012), 'World War Z' (2013, door Marc Forster, met Brad Pitt), 'Rush' (2013, door Ron Howard).

Sinds 2003 Pierfrancesco Favino is romantisch verbonden met de actrice Anna Ferzetti bij wie hij twee dochters had.

In 2014 speelde hij de rol van advocaat Giorgio Ambrosoli, een maffiaslachtoffer, in de tv-miniserie " Wat er ook gebeurt: Giorgio Ambrosoli, een waargebeurd verhaal ".

In de daaropvolgende jaren speelde ze in de films 'Suburra' (2015, van Stefano Sollima), 'Le confessioni' (2016, van Roberto Andò), 'Moglie e marito' (2017, van Simone Godano, met Kasia Smutniak In 2019 speelt hij Tommaso Buscetta in de film 'Il traditore' van Marco Bellocchio.

In 2020 speelde hij de hoofdrol in de biografische film 'Hammamet' van Gianni Amelio, waarin hij op meesterlijke wijze de hoofdpersoon Bettino Craxi speelde. In hetzelfde jaar won hij de prestigieuze Coppa Volpi voor de film 'Padrenostro': de prijs werd tijdens het filmfestival van Venetië uitgereikt aan de Beste acteur .