Biografia - Tamtego lata nad morzem

Najbardziej znana jest z wielkiego sukcesu "Un estate al mare", który sprawił, że stała się znana szerokiej publiczności: w 1982 roku piosenka znalazła się na szczycie włoskich list przebojów.

Urodzona jako Giusi Romeo w Palermo 7 września 1951 roku i wychowana w rodzinie, w której muzyka operowa była niekwestionowaną królową, Giuni Russo rozpoczęła naukę śpiewu i kompozycji w bardzo młodym wieku. Przedwcześnie utalentowana, z czasem doskonaliła swoje umiejętności wokalne, aż osiągnęła plastyczną i ekspresyjną siłę głosu, która przyciągnęła uwagę i zainteresowanie wytwórni płytowych.

W 1968 roku nagrała kilka płyt 45 pod pseudonimem Giusy Romeo, a następnie w 1975 roku przyjęła pseudonim Junie Russo, posuwając się nawet do wydania albumu "Love is a woman". Od 1978 roku "Junie" została italianizowana jako "Giuni" i tak pojawiła się w 1982 roku, roku jej rozkwitu, z albumem "Energie", napisanym wspólnie z Marią Antoniettą Sisini i innym sycylijskim piosenkarzem i autorem tekstów "doc", Franco Battiato. zrozpoczął drogę w kierunku bardziej wyrafinowanej i zaangażowanej muzyki.

Twórczość Giuni Russo, od "Vox" (1983) do "Album" (1987) to swoisty muzyczny eksperymentalizm - instrumentalny i wokalny - dla włoskiej muzyki pop tamtych lat. Albumy ukazują artystę w ciągłym ruchu artystycznym. Nie brakuje hitów i pięknych piosenek: "Alghero", "Good Good bye", "Sere d'agosto", "Limonata cha cha", "Adrenalina", by wymienić tylko kilka.

W 1988 roku album "A casa di Ida Rubistein" stał się punktem zwrotnym dla Giuni Russo, która zaśpiewała znane arie i romanse Belliniego, Donizettiego i Giuseppe Verdiego w oryginalny sposób. Ten repertuar potwierdza naturalne powołanie piosenkarki do patrzenia w przyszłość, do bycia uważaną za awangardową. Świadoma swoich osobliwości śpiewu, Giuni Russo nigdy nie przestała eksperymentować i odważać się: od "Amali(1992) do "Gdybym był milszy, byłbym mniej obleśny" (1994).

Niespokojna dusza, miłośniczka opery i jazzu, Giuni Russo nigdy nie zmęczyła się poszerzaniem swojej wiedzy i próbowaniem nowych doświadczeń: studiowała starożytne teksty sakralne i współpracowała z pisarzami i poetami. W 1997 roku poświęciła się teatrowi, występując w "Verba Tango", niezwykłym spektaklu współczesnej muzyki i poezji, śpiewając wiersze Jorge Luisa Borgesa.wielkiego aktora Giorgio Albertazziego.

W 2000 r. powróciła do telewizji po długim czasie, wykonując swój przebój-symbol w programie Mediaset "La notte vola" (prowadzonym przez Lorellę Cuccarini) ożywienie świętując wspaniałą muzykę lat 80-tych.

Po wydaniu albumu na żywo "Signorina Romeo" (2002), wzięła udział w festiwalu Sanremo w 2003 roku, prezentując utwór "Morirò d'amore (Le tue parole)", po którym ukazał się album o tej samej nazwie.

Długo chorowała na raka, zmarła 14 września 2004 r., w wieku zaledwie 53 lat, w swoim domu w Mediolanie.