Biografia - Wymiar artystyczny

Urodził się w Ortona Porto w prowincji Chieti 4 maja 1964 r. W urzędzie stanu cywilnego nazywa się Rocco Tano.

Jako nastolatek, Rocco zaciągnął się do marynarki handlowej jako ochotnik w wieku zaledwie szesnastu lat. Zakończył to doświadczenie w 1982 roku, aby udać się do Paryża i dołączyć do swojego brata Giorgio.

W stolicy Francji pomaga, pracując w rodzinnej restauracji, ale nie gardzi też pozowaniem jako model. To właśnie we Francji Rocco Siffredi zaczyna wkraczać w świat, który tak bardzo go fascynuje i który - kilka lat później - uczyni go niekwestionowanym bohaterem: świat hardcore.

Rocco Tano był w klubie X-rated, kiedy w 1985 r. poznał Gabriela Pontello, znanego aktora hardcore w latach 80. Obaj poznali się i od razu przypadli sobie do gustu: Pontello otworzył Rocco drzwi do hardcore. Jego pierwsze działania obejmowały zdjęcia do magazynów porno, które później przydały się do przedstawienia go producentowi Marcowi Dorcelowi i reżyserowi Michelowi Ricaudowi.

W ten sposób przyszło jego pierwsze przesłuchanie, gdzie, choć nie bez zażenowania, Rocco zdał test. Przydzielono mu rolę: pierwszy trudny film, w którym wziął udział, nosił tytuł "Belle d'Amour".

Sfera sentymentalna - w tym czasie jego partnerką jest Tina, piękna angielska modelka w wieku osiemnastu lat - angażuje go do tego stopnia, że postanawia porzucić plany filmowe i powrócić do kariery modela, którą próbował już wcześniej.

Poleciał do Londynu z Tiną i został zatrudniony jako model przez agencję Gawina; tutaj doskonalił swój angielski i rozpoczął fazę nauki i doskonalenia swojego stylu, dążąc do coraz większego wyrafinowania.

Po około dwóch latach, po zakończeniu romansu z Tiną i nie czując się w pełni spełnionym w dziedzinie mody, Rocco postanowił ponownie spróbować swoich sił w świecie hardcore'u. Okazję dała mu Teresa Orlowsky, niemiecka gwiazda porno.

Jego pierwszy włoski twardy film ma pozostać historycznym dziełem gatunku, również dzięki obecności (także w tytule) jego bohaterki, Moany Pozzi, która stanie się ikoną-symbolem gatunku: "Fantastica Moana" (autorstwa Carlo Reale) to tytuł filmu.

Rocco jest zdeterminowany, aby osiągnąć sukces: w 1990 roku wyjeżdża do Los Angeles, aby zapukać do drzwi agencji Jima Southa. Spotyka reżysera Johna Leslie, którego poznał już kilka lat wcześniej w Rzymie: do swojego filmu "Curse of the Catwoman" Leslie powierza Rocco Siffredi ważną rolę. Film odniesie sukces również dzięki temu, że stanowi jeden z pierwszych w historii kina.(nieliczne) filmy z jakimikolwiek pozorami fabuły, a także z udziałem profesjonalnych aktorów. Rocco tak bardzo wyróżnił się swoim występem, że w następnym roku otrzymał swoją pierwszą nagrodę "A.V.N. Award" (Adult Video News Award) w Las Vegas za film "Buttman's Workout" (reż. John Stagliano); Rocco był " Najlepszy aktor hardcore za sceny seksu trójstronnego ".

Po kilku kolejnych filmach powrócił do Włoch, zamierzając utrzymać i zwiększyć sukces, który osiągnął do tej pory. Pogłębił swoje studia aktorskie. Najważniejsze europejskie firmy producenckie zadzwoniły do Rocco Siffredi, aby zaoferować mu główne role.

Jego filmy z ostatnich lat to między innymi "Wild Attraction", "Grand Prix Australia", "Dr. Rocco Mr. Sodo" (parodia "Dziwnego przypadku doktora Jekylla i pana Hyde'a"), "Portrait Passion" (na podstawie powieści Oscara Wilde'a "Portret Doriana Graya"), "Ejacula" (reż. Max Belloccio, gdzie Rocco wciela się w postać wampira).

Następnie John Leslie wezwał go z powrotem do Stanów Zjednoczonych i powierzył mu być może najważniejszą rolę w jego karierze: tytuł filmu to "Chamaleons" i według wielu krytyków z branży jest to jedna z najpiękniejszych historii, jakie kiedykolwiek powstały.

W latach 1992-1993 zdobył cztery kolejne nagrody "A.V.N. Awards" w Las Vegas i dwie nagrody "Hot D" Or w Cannes.

W 1993 roku na rozdaniu nagród w Cannes poznał Rozsę Tassi (byłą Miss Węgier), znaną we Włoszech pod pseudonimem Rosa Caracciolo. Zagrała z nim w kilku filmach, ale stała się ważna w życiu Rocco przede wszystkim jako jego żona i matka dwójki jego dzieci.

W latach 90-tych Rocco poczuł się wystarczająco dojrzały, by rozpocząć karierę za kamerą. Pracował jako reżyser i producent, a w 1996 roku zdobył nagrodę "Hot D' Or" dla najlepszego debiutującego reżysera.

Ogromny sukces Rocco Siffrediego czyni go ikoną gatunku; trzeba powiedzieć, że znaczną część jego rozgłosu można przypisać znacznemu rozmiarowi jego penisa: 24 cm długości i 16 cm obwodu.

Następnie stworzył własną firmę produkcyjną, Rocco Siffredi Production. W 1997 roku ukazał się jeden z jego najważniejszych i najsłynniejszych filmów, "Rocco e le Storie Tese I e II", wysokobudżetowa produkcja (w rolach głównych Anita Dark, Anita Blonde, Rosa Caracciolo), z wyjątkowym udziałem grupy muzycznej Elio e le Storie Tese jako przyjemna ścieżka dźwiękowa do całego filmu.

W 1999 roku ukazała się książka w całości poświęcona historii Rocco i jego postaci ("Il mito di un uomo italiano", Patrizia D'Agostino, Rocco Siffredi).

Następnie Rocco Siffredi wystąpił w trzech filmach, które odbiegały od gatunku hard: w 1999 roku zagrał w "Romance" Catherine Breillat, filmie-skandalu, w 2001 roku w "Amorestremo" Marii Martinelli, a w 2004 roku w "Pornocrazia", również autorstwa Breillat.

Ogłosiła, że chce opuścić świat hard-core'u i po krótkim spadku popularności, powróciła na światło dzienne w lutym 2006 roku, występując w reklamie marki chipsów ziemniaczanych, w której pojawia się odważna gra słów z "chipsami ziemniaczanymi" jako przydomkiem nawiązującym do żeńskich narządów płciowych. Reklama została ocenzurowana przez Jury Samodyscypliny Reklamowej za wulgarność,Alternatywna wersja zostanie nakręcona później.

Autobiografia zatytułowana "Io, Rocco" (Mondatori) została opublikowana we wrześniu 2006 roku.

W 2015 r. Rocco Siffredi jest jednym z najbardziej oczekiwanych uczestników nowej edycji reality show "Wyspa sławnych".