Biografia - Kolory bólu

• Dzieła Fridy Kahlo

Magdalena Carmen Frida Kahlo y Calderón urodziła się 6 lipca 1907 r. w Coyoacán (Meksyk) i jest córką Wilhelma Kahlo, do którego jest bardzo czule przywiązana, prostego i przyjaznego człowieka, Żyda, miłośnika literatury i muzyki oraz malarza, który wyemigrował do Meksyku z Węgier. Nie jest bogaty i dlatego pracuje w różnych zawodach, w tym jako sprzedawca w księgarni, z mieszanymi fortunami, a następnie zostaje fotografemutalentowany i prawdopodobnie zainspirował swoją córkę Fridę do pewnego sposobu "kadrowania" obrazu.

Zaraz po przybyciu do Meksyku Wilhelm Kahlo zmienił imię na Guillermo i po pierwszym małżeństwie, po którym owdowiał, poślubił Calderon y Gonzales w 1898 roku, córkę meksykańskiej kobiety i Indianina, urodzoną w Oaxaca, starożytnym mieście Azteków. Para miała czworo dzieci, a Frieda była najbardziej żywą i zbuntowaną córką z całej czwórki.

Gdy dorosła, zmieniła swoje oryginalne imię Frieda - bardzo popularne imię w Niemczech, które pochodzi od słowa "Fried" i oznacza "pokój" - na Frida, aby zakwestionować nazistowską politykę Niemiec.

Frida Kahlo to bez wątpienia najsłynniejsza i najbardziej ceniona meksykańska malarka wszech czasów, która zasłynęła również ze swojego niefortunnego i burzliwego życia. Twierdziła, że urodziła się w 1910 roku, będąc "dzieckiem" meksykańskiej rewolucji i nowoczesnego Meksyku. Jej działalność artystyczna miała zostać ponownie doceniona po jej śmierci, szczególnie w Europie, wraz z wystawą licznych prac.wystawy.

Po urodzeniu Frida cierpi na rozszczep kręgosłupa, który jej rodzice i otoczenie mylą z poliomyelitis, ponieważ jej młodsza siostra również cierpi na tę chorobę; od okresu dojrzewania wykazuje talent artystyczny oraz niezależnego i pełnego pasji ducha, niechętnego wszelkim konwencjom społecznym. Z tego kontekstu wyłoni się temat autoportretu. Pierwszy, który maluje, jest dla jej miłościW swoich portretach bardzo często przedstawia dramatyczne aspekty swojego życia, z których największym jest poważny wypadek, któremu uległ w 1925 roku podczas podróży autobusem, w wyniku którego doznał złamania miednicy.

Skutki tego wypadku (słup rzekomo przebił jej miednicę, a z powodu obrażeń przez lata przeszła trzydzieści dwie operacje) wpłynęły na jej zdrowie do końca życia, ale nie na jej napięcie moralne. Frida z pasją poświęciła się malarstwu i pomimo fizycznego i psychicznego bólu związanego z następstwami wypadku, nadal była dziewczyną.buntownicza, nonkonformistyczna i pełna życia jak wcześniej.

Wypisana ze szpitala, była zmuszona spędzić miesiące odpoczywając w łóżku w domu z górną częścią ciała w gipsie. Ta przymusowa okoliczność skłoniła ją do przeczytania wielu książek, z których wiele dotyczyło ruchu komunistycznego, oraz do malowania.

Jej pierwszym tematem jest jej stopa, którą udaje jej się dostrzec między prześcieradłami. Aby wesprzeć tę pasję, jej rodzice dają jej łóżko z baldachimem i lustrem na suficie, aby mogła się zobaczyć i malować; to tutaj zaczyna się jej seria autoportretów. Po usunięciu gipsu Frida Kahlo odzyskuje zdolność chodzenia, pomimo silnego bólu, który będzie znosić.będzie mu towarzyszyć przez wszystkie nadchodzące lata.

Zabrał swoje obrazy do Diego Rivery, wybitnego malarza ściennego tamtych czasów, aby poddać je krytyce. Rivera jest wysokim, grubym, imponującym mężczyzną, który chodzi w starych spodniach, powłóczystej koszuli, starym kapeluszu, ma genialny, wesoły, porywczy temperament, słynie z tego, że jest wielkim zdobywcą pięknych kobiet i namiętnym komunistą. Jest pod wielkim wrażeniemPozytywnie nastawiony do nowoczesnego stylu młodej artystki, tak bardzo, że wziął ją pod swoje skrzydła i wprowadził na meksykańską scenę polityczną i kulturalną.

Frida została aktywistką Partii Komunistycznej, biorąc udział w wielu demonstracjach, a w międzyczasie zakochała się w mężczyźnie, który stał się jej zawodowym i życiowym "przewodnikiem"; w 1929 roku poślubiła Diego Riverę - dla niego było to trzecie małżeństwo - mimo że wiedziała o ciągłych zdradach, których doświadczy. Ona ze swojej strony odpłaciła mu w ten sam sposób, nawet biseksualnymi doświadczeniami.

W tamtych latach Rivera otrzymał zlecenie na wykonanie szeregu prac w USA, takich jak ściana wewnątrz Rockefeller Center w Nowym Jorku czy freski dla Międzynarodowych Targów w Chicago. Po zamieszaniu wywołanym przez fresk w Rockefeller Center, na którym robotnik jest rażąco przedstawiony z twarzą Lenina, jego zlecenia zostały cofnięte. W tym samym okresie wKiedy para przebywa w Nowym Jorku, Frida zachodzi w ciążę: pod koniec ciąży poroniła z powodu niedostosowania jej ciała do noszenia ciąży. To wydarzenie tak bardzo ją zdenerwowało, że postanawia wrócić do Meksyku z mężem.

Oboje zdecydowali się zamieszkać w dwóch oddzielnych domach połączonych mostem, aby każde z nich miało swoją "artystyczną" przestrzeń. Rozwiedli się w 1939 roku z powodu zdrady Rivery z siostrą Fridy.

Nie minęło wiele czasu, a oboje znów stali się sobie bliscy; ponownie pobrali się w 1940 roku w San Francisco. Od niego przyswoiła sobie celowo "naiwny" styl, który doprowadził Fridę do malowania małych autoportretów inspirowanych sztuką ludową i prekolumbijskim folklorem. Jej celem było jednoznaczne potwierdzenie swojej meksykańskiej tożsamości poprzez uciekanie się do tematów zaczerpniętych z rodzimych cywilizacji.

Największym nieszczęściem artystki jest to, że nie miała dzieci. O namiętnym (i w tamtym czasie kontrowersyjnym) romansie Fridy Kahlo z Diego Riverą świadczy osobisty pamiętnik. Kroniki mówią, że miała licznych kochanków, obojga płci, z wybitnymi postaciami, które nie pozostały niezauważone, takimi jak rosyjski rewolucjonista Lew Trocki i poeta André Breton.Blisko przyjaźniła się iprawdopodobnie kochanka Tiny Modotti, wojującej komunistki i fotografki w Meksyku lat 20. XX wieku.

Życie i twórczość meksykańskiej malarki Fridy Kahlo wywiera wielką artystyczną fascynację i emocjonalny wpływ. Dla niektórych ta odważna artystka będzie pamiętana przez wieki jako największa malarka XX wieku.

Poświęcono jej trzy duże wystawy w 1938 r. w Nowym Jorku, w 1939 r. w Paryżu i w 1953 r. w Mexico City. Rok po tej ostatniej wystawie, 13 lipca 1954 r., Frida Kahlo zmarła w swoim rodzinnym mieście. Jej dom w Coyoacán, "Błękitny Dom", odwiedzany przez tysiące ludzi, pozostał nienaruszony, tak jak chciał tego Diego Rivera, który pozostawił go Meksykowi. Jest to domCudowny, prosty i piękny, z kolorowymi ścianami, światłem i słońcem, pełen życia i wewnętrznej siły, tak jak jego właściciel.

21 czerwca 2001 roku w Stanach Zjednoczonych wydano znaczek z podobizną Fridy Kahlo (wybraną z autoportretu wykonanego w 1933 roku), pierwszy znaczek przedstawiający Latynoskę.

Dzieła Fridy Kahlo

Spośród licznych prac meksykańskiego artysty wybraliśmy kilka najważniejszych, zagłębiając się w ich historię z komentarzami i krótkimi analizami. Poniżej znajduje się lista:

• Rama (autoportret) (1938)
• Dwoje nagich w lesie (1939)
• Dwie Fridy (1939)
• Sen (The Bed) (1940)
• The Broken Column (1944)
• Moses (lub Solar Core) (1945)
• Wounded Deer (1946)
• Autoportret (1948)
• Miłosny uścisk wszechświata, ziemia (Meksyk), ja, Diego i pan Xólot (1949)