Biografia Nicoli Pietrangeli
Spis treści
Biografia - Włoski tenis i jego historia
Nicola Pietrangeli urodził się w Tunisie 11 września 1933 r. jako syn włoskiego ojca i rosyjskiej matki. Niewielu Włochów, nawet tych należących do najnowszego pokolenia, nie zna nazwiska tego prestiżowego włoskiego mistrza tenisa.
Świetny kurator stylu, gracz backcourtowy, zabójczy w podaniach, silny w backhandzie, nieco mniej w forehandzie, niezwykły w swoim uderzeniu, Pietrangeli należy do tej kategorii mistrzów, którzy wygrywają dużo, ale nie tyle, na ile zasługują.
Zobacz też: Fabio Capello, biografiaRozegrał 164 mecze Pucharu Davisa (z 120 zwycięstwami), nigdy nie udało mu się go wygrać, z wyjątkiem 1976 roku w Santiago de Chile jako kapitan kwartetu utworzonego przez Adriano Panattę, Corrado Barazzuttiego, Paolo Bertolucciego i Antonio Zugarellego.
W 1959 i 1960 r. Nicola Pietrangeli wygrał Roland Garros i został powszechnie uznany za mistrza świata na kortach ziemnych. Tytuł ten został potwierdzony zwycięstwem w Internazionali d'Italia w 1961 r. W zawodach tych wystąpił jeszcze 22 razy.
Pietrangeli był największym włoskim tenisistą w historii, z czterema finałami na Foro Italico i dwoma sukcesami na Roland Garros.
Nawet na Wimbledonie jego lista pozostaje najlepsza: osiemnaście występów.
W światowych rankingach Nicola Pietrangeli osiągnął trzecią pozycję w 1959 i 1960 roku.
Obdarzony niezwykłą sylwetką Pietrangeli nie był niewolnikiem treningów, a raczej kultywował - nawet u szczytu swojej kariery - wielką pasję do piłki nożnej.
Zobacz też: Biografia Isabelli Ferrari