Biografia - Pieśni Jah

Robert Nesta Marley urodził się 6 lutego 1945 roku w wiosce Rodhen Hall, w dystrykcie St.Ann, na północnym wybrzeżu Jamajki. Był owocem związku Normana Marleya, kapitana brytyjskiej armii, i Cedelli Booker, Jamajki. "Mój ojciec był biały, moja matka czarna, ja jestem pośrodku, jestem nikim" - brzmiała jego ulubiona odpowiedź, gdy pytano go, czy czuje się jak prorok, czy jak Jamajczyk.wyzwoliciel - "wszystko, co mam, to Jah. Więc nie mówię w imieniu wyzwolenia białych lub czarnych, ale w imieniu Stwórcy".

Niektórzy krytycy, w tym Stephen Davis, autor biografii, argumentowali, że przez wiele lat Marley żył jako sierota i to właśnie ten stan jest kluczem do zrozumienia niezwykłej poetyckiej wrażliwości (w wywiadach piosenkarz zawsze otwarcie mówił o negatywnym charakterze swojego dzieciństwa).

"Nigdy nie miałem ojca. nigdy nie wiedziałem. moja matka poświęciła się, abym mógł studiować. ale nie mam kultury. tylko inspirację. gdybym był wykształcony, byłbym również głupcem"; "mój ojciec był... jak te historie, o których czytasz, historie o niewolnikach: biały mężczyzna, który bierze czarną kobietę i ją zapładnia"; "Nigdy nie miałem ojca i matki.Nie było przywódców, tylko lojalność wobec siebie nawzajem".

Z tych słów wyłaniają się dwie fundamentalne koncepcje credo Rasta: nienawiść do Babilonu, czyli piekła na ziemi, białego zachodniego świata, opresyjnego społeczeństwa w przeciwieństwie do Etiopii, ojczyzny, która pewnego dnia powita lud Jah, Boga Rasta - oraz do kultury narzuconej przez reżim. To właśnie w getcie Trenchtown, wśród Izraelitów - jak nazywali siebie mieszkańcyslumsów utożsamiających się z dwunastoma plemionami Starego Testamentu - że młody Marley kultywuje swój bunt, nawet jeśli muzyka nie jest jeszcze wybranym instrumentem do jego przekazania.

Kiedy Marley odkrył prowokacyjny rock Elvisa Presleya, soul Sama Cooke'a i Otisa Reddinga oraz country Jima Reevesa, postanowił stworzyć własną gitarę. Improwizowany instrument pozostał wiernym przyjacielem, dopóki nie spotkał Petera Tosha, który posiadał starą, zniszczoną gitarę akustyczną. Marley, Tosh i Neville O'Riley Livingston utworzyli pierwszy zalążek "Wailers" (co oznacza"ci, którzy narzekają").

"Nazwę zaczerpnąłem z Biblii. Niemal na każdej stronie znajdują się historie lamentujących ludzi. A potem dzieci zawsze płaczą, jakby domagały się sprawiedliwości." Od tego momentu muzyka Marleya wchodzi w symbiozę z historią Jamajczyków.

Exodus Boba Marleya na czele ludu Jah rozpoczął się dzięki talentowi Chrisa Blackwella, założyciela Island Records, głównego eksportera reggae na świecie. Chodziło o przekazanie reggae Wailersów poza Jamajkę: aby to zrobić, pomyśleli o "zachodniości" brzmienia za pomocą gitar i rockowych smaków na tyle, aby nie zniekształcić przekazu,Szczególnie dla Jamajczyków reggae jest stylem, który ma prowadzić do wyzwolenia ciała i ducha; jest to muzyka nasycona, przynajmniej w koncepcji Marleya, głębokim mistycyzmem.

Korzenie reggae w rzeczywistości sięgają niewolnictwa mieszkańców Jamajki. Kiedy Krzysztof Kolumb, podczas swojej drugiej podróży do Nowego Świata, wylądował na północnym wybrzeżu St. Ann, został powitany przez Indian Arawak, spokojny lud z bogatym dziedzictwem pieśni i tańca.

Bob Marley & The Wailers kontynuowali swój sukces, najpierw z "Babylon By Bus" (nagranie koncertu w Paryżu), a następnie z "Survival". Pod koniec lat siedemdziesiątych Bob Marley And The Wailers byli najbardziej znanym zespołem na światowej scenie muzycznej i pobili rekordy sprzedaży płyt w Europie. Nowy album "Uprising" wszedł na wszystkie europejskie listy przebojów.

Stan zdrowia Boba pogarszał się jednak i podczas koncertu w Nowym Jorku prawie zemdlał. Następnego ranka, 21 września 1980 r., Bob poszedł pobiegać ze Skilly Cole w Central Parku. Bob zasłabł i został zabrany z powrotem do hotelu. Kilka dni później odkryto, że Bob miał guza mózgu i według lekarzy pozostało mu nie więcej niż miesiąc życia.

Rita Marley, jego żona, chciała, aby trasa została odwołana, ale sam Bob bardzo nalegał, aby ją kontynuować. Dał więc wspaniały koncert w Pittsburghu. Ale Rita nie mogła zgodzić się z tą decyzją Boba i 23 września trasa została odwołana na dobre.

Bob został przetransportowany z Miami do Memorial Sloan-Kettring Cancer Center w Nowym Jorku. Tam lekarze zdiagnozowali raka mózgu, płuc i żołądka. Bob został przetransportowany z powrotem do Miami, gdzie został ochrzczony Berhane Selassie w Etiopskim Kościele Ortodoksyjnym (kościele chrześcijańskim) w dniu 4 listopada 1980 r. Pięć dni później, w ostatniej desperackiej próbie ratowania życia, Bob został ochrzczony Berhane Selassie.W tym samym niemieckim szpitalu Bob spędził swoje 36 urodziny. Trzy miesiące później, 11 maja 1981 roku, Bob zmarł w szpitalu w Miami.

Pogrzeb Boba Marleya na Jamajce, który odbył się 21 maja 1981 roku, można porównać do pogrzebu króla. W pogrzebie wzięły udział setki tysięcy ludzi (w tym premier i lider opozycji). Po pogrzebie ciało zostało przewiezione do miejsca jego urodzenia, gdzie do dziś spoczywa w mauzoleum, które stało się prawdziwym miejscem pochówku.pielgrzymka dla ludzi z całego świata.