Biografia

• Życie
• Auguste Comte i pozytywizm
• Comte i religia
• Drugi pozytywizm

Auguste Comte był francuskim filozofem i socjologiem: powszechnie uważa się go za ojca pozytywizmu, ponieważ był inicjatorem tego nurtu filozoficznego. To on ukuł termin fizyka społeczna ".

Życie

Auguste Comte - którego pełne nazwisko brzmi Isidore Marie Auguste François Xavier Comte - urodził się 19 stycznia 1798 r. w Montpellier (Francja) w katolickiej rodzinie wrogo nastawionej do rządu rewolucyjnego i rządów Napoleona. W wieku szesnastu lat wstąpił do Ecole polytecnique w Paryżu, a w 1817 r. miał okazję poznać filozofa Saint-Simona, socjalistycznego myśliciela, któregosekretarka: to początek współpracy, która potrwa siedem lat.

Po opublikowaniu w 1822 roku Plan pracy naukowej potrzebnej do reorganizacji społeczeństwa "Auguste Comte spotyka dziewczynę o imieniu Caroline Massin: prostytutkę, nieślubną córkę prowincjonalnych aktorów, która prowadzi czytelnię. Oboje pobierają się w lutym 1825 roku, ale od samego początku małżeństwo jest niespokojne.

Począwszy od 1826 roku, Comte zorganizował kurs filozofii Jakiś czas później był jednak zmuszony ją przerwać z powodu dyskomfortu psychicznego, który doprowadził go do depresji, spowodowanej głównie zdradami żony: problem, który prześladował go przez całe życie i który niejednokrotnie doprowadzał go do depresji. Auguste Comte do próby samobójczej.

Auguste Comte i pozytywizm

W 1830 r. ukazał się pierwszy z sześciu tomów składających się na "Kurs filozofii pozytywnej": już od pierwszej książki dzieło odniosło wielki sukces, który jednak nie zaowocował żadnym akademickim uznaniem dla autora.Praca poświęcona jest konstrukcji socjologia fizyka społeczna, która dzieli się na gałąź statyczną i dynamiczną.

Pierwszy z nich opiera się na pojęciu porządku, ponieważ jego przedmiotem są trwałe struktury w społeczeństwie; drugi natomiast opiera się na pojęciu postępu, ponieważ jego przedmiotem są przemiany w czasie.

W 1844 roku Auguste Comte zaproponował Dyskurs pozytywnego ducha "jedna z najlepszych syntez jego myśli, przy okazji popularnego kursu astronomii: jednak w tym samym roku stracił stanowisko egzaminatora, co było dla niego poważnym ciosem finansowym. Od tego momentu Comte zdołał przetrwać wśród wielkich trudności tylko dzięki wykorzystaniu dotacji przyznanych mu przez jego uczniów i przyjaciół.

Comte i religia

W międzyczasie, zostawiwszy za sobą burzliwe małżeństwo, poznaje młodą siostrę jednego ze swoich uczniów, Clothilde de Vaux: wkrótce zakochuje się w niej, ale jest to namiętność, która nie jest odwzajemniona, między innymi dlatego, że dziewczyna, chora na gruźlicę, odrzuca jego propozycję małżeństwa i umiera w ciągu kilku miesięcy.

Epizod ten jeszcze bardziej powiększa problemy psychiczne Comte'a, a także przyczynia się do wpłynięcia na jego myślenie, kierując go w stronę religii: ale nie jest to tradycyjna religia, jak pokazuje "Katechizm pozytywistyczny", będący wyrazem filozofii scjentystycznej, która idealizuje postać Clothilde i naukę. Jest to natomiast religiapozytywistyczną, będącą wynikiem przeróbki różnych idealnych i mistycznych koncepcji romantyzmu, pozbawionych jednak ich chrześcijańskiego rodowodu i połączonych z oświeceniową wizją: rezultatem jest scjentystyczna i sekularystyczna religia, oparta na "pozytywistycznym kalendarzu", do którego transponowane są etyczne, liturgiczne i doktrynalne elementy Kościoła, w którym jednak nowi kapłani sąpozytywistycznych intelektualistów, socjologów i naukowców.

Stawką jest koncepcja Najwyższego Bytu-Człowieczeństwa z perspektywy pozytywistycznej triady, która składa się z Przestrzeni (tak zwanego Wielkiego Medium lub Wielkiego Środowiska), Ziemi (Wielkiego Fetyszu) i Ludzkości (Wielkiej Istoty).

Krótko mówiąc, religia nie jest tłumiona przez ateistę Comte'a, ale jest reinterpretowana tak, że to człowiek, a nie bóstwo, jest czczony: nie jest to już kult świętych, ale bohaterów historii cywilnej i naukowej.

Po powrocie do matki, Auguste adoptuje pokojówkę Sophie, a następnie skupia się na rewolucji francuskiej 1848 r., która, przynajmniej na początku, go wywyższa. Wkrótce jednak postanawia się od niej zdystansować, ponieważ zdaje sobie sprawę, że społeczeństwo nie jest zorganizowane w uporządkowany i racjonalny sposób, i jest krytyczny wobec Ludwika Napoleona (Napoleona III), chociaż jest wspierany wpierwszeństwo.

Drugi pozytywizm

Począwszy od lat pięćdziesiątych XX wieku przeszedł do drugiego pozytywizmu, nowej fazy opartej na prawdziwej religii nauki, na którą prawdopodobnie wpłynął również dyskomfort wynikający ze śmierci Clothilde. Cierpiący na oczywiste wahania nastrojów francuski filozof wahał się w tym okresie od konserwatyzmu do progresywizmu.Naukowcy nie wiedzą, czy tę fazę myśli Comtiego należy uznać za proste rozwinięcie elementów obecnych już w jego wczesnych dziełach, wzdłuż linii niekwestionowanej spójności, czy też trywialnie za wynik urojeń wywyższonego umysłu: najbardziej rozpowszechniona tendencja skłania się ku pierwszemu poglądowi, biorąc pod uwagę nadmierne podniecenie i nerwicę, które charakteryzują Comtiego.Umysł i dusza Comte'a w ostatnim okresie jego życia.

August Comte Zmarł 5 września 1857 roku w Paryżu, w wieku pięćdziesięciu dziewięciu lat, w wyniku krwotoku wewnętrznego spowodowanego prawdopodobnie guzem żołądka. Pozostawił w ten sposób niedokończone swoje ostatnie dzieło, zatytułowane Subiektywny lub uniwersalny system pojęć właściwy dla normalnego stanu ludzkości "Jego ciało jest pochowane na cmentarzu Père-Lachaise.