Βιογραφία

• Ζωή
• Ο Auguste Comte και ο θετικισμός
• Ο Comte και η θρησκεία
• Ο δεύτερος θετικισμός

Ο Auguste Comte ήταν Γάλλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος: θεωρείται γενικά ο πατέρας του θετικισμού, καθώς ήταν ο εμπνευστής αυτού του φιλοσοφικού ρεύματος. Ήταν αυτός που επινόησε τον όρο κοινωνική φυσική ".

Ζωή

Ο Auguste Comte -το πλήρες όνομα του οποίου είναι Isidore Marie Auguste François Xavier Comte- γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1798 στο Μονπελιέ (Γαλλία) σε μια καθολική οικογένεια εχθρική προς την επαναστατική κυβέρνηση και την κυριαρχία του Ναπολέοντα. Σε ηλικία δεκαέξι ετών εισήλθε στην Ecole polytecnique του Παρισιού και το 1817 είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τον φιλόσοφο Saint-Simon, έναν σοσιαλιστή στοχαστή, του οποίου ηγραμματέας: είναι η αρχή μιας συνεργασίας που θα διαρκέσει επτά χρόνια.

Αφού δημοσίευσε το 1822 το Το σχέδιο για το επιστημονικό έργο που απαιτείται για την αναδιοργάνωση της κοινωνίας "Ο Auguste Comte γνωρίζει μια κοπέλα που ονομάζεται Caroline Massin: μια πόρνη, νόθα κόρη επαρχιακών ηθοποιών, που διατηρεί ένα αναγνωστήριο. Οι δυο τους παντρεύονται τον Φεβρουάριο του 1825, αλλά από την αρχή ο γάμος είναι δύσκολος.

Ξεκινώντας το 1826, ο Comte πραγματοποίησε ένα μάθημα φιλοσοφίας Ωστόσο, αναγκάστηκε να το διακόψει λίγο καιρό αργότερα λόγω μιας ψυχολογικής δυσφορίας που τον οδήγησε στην κατάθλιψη, η οποία προκλήθηκε ουσιαστικά από τις προδοσίες της συζύγου του: ένα πρόβλημα που θα τον καταδίωκε σε όλη του τη ζωή και το οποίο σε περισσότερες από μία περιπτώσεις θα οδηγούσε σε κατάθλιψη. Auguste Comte να αποπειραθούν να αυτοκτονήσουν.

Ο Auguste Comte και ο θετικισμός

Το 1830 εκδόθηκε ο πρώτος από τους έξι τόμους που αποτελούν το "Μάθημα Θετικής Φιλοσοφίας": από το πρώτο κιόλας βιβλίο, το έργο γνώρισε μεγάλη επιτυχία, η οποία, ωστόσο, δεν είχε ως αποτέλεσμα την ακαδημαϊκή αναγνώριση του συγγραφέα. Το έργο είναι αφιερωμένο στην κατασκευή της κοινωνιολογία μια κοινωνική φυσική που χωρίζεται σε ένα στατικό και ένα δυναμικό κλάδο.

Η πρώτη βασίζεται στην έννοια της τάξης, επειδή έχει ως αντικείμενο τις μόνιμες δομές στην κοινωνία- η δεύτερη, από την άλλη πλευρά, βασίζεται στην έννοια της προόδου, επειδή έχει ως αντικείμενο τους μετασχηματισμούς στην πορεία του χρόνου.

Το 1844, ο Auguste Comte πρότεινε Η συζήτηση για το θετικό πνεύμα "μια από τις καλύτερες συνθέσεις της σκέψης του, με αφορμή ένα δημοφιλές μάθημα αστρονομίας: ωστόσο, την ίδια χρονιά έχασε τη θέση του ως εξεταστής, γεγονός που αποτέλεσε κακό πλήγμα για τον ίδιο οικονομικά. Έκτοτε, ο Comte κατάφερε να επιβιώσει εν μέσω μεγάλων δυσκολιών μόνο εκμεταλλευόμενος τις επιχορηγήσεις που του παρείχαν οι μαθητές και οι φίλοι του.

Ο Comte και η θρησκεία

Εν τω μεταξύ, έχοντας αφήσει πίσω του τον θυελλώδη γάμο του, γνωρίζει τη νεαρή αδελφή ενός μαθητή του, ονόματι Κλοθίλδη ντε Βο: σύντομα την ερωτεύεται, αλλά το πάθος αυτό δεν βρίσκει ανταπόκριση, κυρίως επειδή η κοπέλα, άρρωστη από φυματίωση, αρνείται την πρόταση γάμου του και πεθαίνει μέσα σε λίγους μήνες.

Το επεισόδιο αυτό καταλήγει να μεγεθύνει ακόμη περισσότερο τα ψυχικά προβλήματα του Comte και συμβάλλει επίσης στον επηρεασμό της σκέψης του, κατευθύνοντάς τον προς τη θρησκεία: δεν πρόκειται όμως για μια παραδοσιακή θρησκεία, όπως αποδεικνύεται από τη "Θετικιστική Κατήχηση", έκφραση μιας επιστημονικής φιλοσοφίας που εξιδανικεύει τη μορφή της Κλοθίλδης και της επιστήμης. Αντίθετα, πρόκειται για μια θρησκείαθετικιστικό, αποτέλεσμα της επανεπεξεργασίας διαφόρων ιδεατών και μυστικιστικών αντιλήψεων του ρομαντισμού, στερημένων - ωστόσο - της χριστιανικής τους προέλευσης και συνδυασμένων με ένα όραμα του Διαφωτισμού: το αποτέλεσμα είναι μια επιστημονική και εκκοσμικευμένη θρησκεία, βασισμένη σε ένα "θετικιστικό ημερολόγιο", στο οποίο μεταφέρονται τα ηθικά, λειτουργικά και δογματικά στοιχεία της Εκκλησίας, όπου, ωστόσο, οι νέοι ιερείς είναιθετικιστές διανοούμενοι, κοινωνιολόγοι και επιστήμονες.

Το διακύβευμα είναι μια αντίληψη του Υπέρτατου Όντος-Ανθρωπότητας, από την οπτική γωνία μιας θετικιστικής τριάδας που αποτελείται από το Διάστημα (το λεγόμενο Μεγάλο Μέσο ή Μεγάλο Περιβάλλον), τη Γη (το Μεγάλο Φετίχ) και την Ανθρωπότητα (το Μεγάλο Όν).

Η θρησκεία, εν ολίγοις, δεν καταπνίγεται από τον άθεο Comte, αλλά επανερμηνεύεται έτσι ώστε να λατρεύεται ο άνθρωπος και όχι μια θεότητα: όχι πλέον η λατρεία των αγίων, επομένως, αλλά των ηρώων της αστικής και επιστημονικής ιστορίας.

Επιστρέφοντας να ζήσει με τη μητέρα του, ο Ογκύστ υιοθετεί την υπηρέτρια Σοφί και στη συνέχεια επικεντρώνεται στη Γαλλική Επανάσταση του 1848, η οποία, τουλάχιστον στην αρχή, τον εξυψώνει. Σύντομα, όμως, αποφασίζει να αποστασιοποιηθεί από αυτήν, καθώς συνειδητοποιεί ότι η κοινωνία δεν είναι οργανωμένη με ομαλό και ορθολογικό τρόπο, και ασκεί κριτική στον Λουδοβίκο Ναπολέοντα (Ναπολέων Γ'), αν και υποστηρίζεται στοπροτεραιότητα.

Ο δεύτερος θετικισμός

Από τη δεκαετία του 1950 και μετά, κινήθηκε προς τον δεύτερο θετικισμό, μια νέα φάση που βασίζεται σε μια πραγματική θρησκεία της επιστήμης, η οποία πιθανώς επηρεάστηκε και από τη δυσφορία που προέκυψε από τον θάνατο της Κλοθίλδης. Υποφέροντας από εμφανείς εναλλαγές διαθέσεων, ο Γάλλος φιλόσοφος κυμάνθηκε από τον συντηρητισμό στον προοδευτισμό κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου.οι μελετητές κατανοούν αν αυτή η φάση της σκέψης του Comti θα πρέπει να θεωρηθεί ως η απλή ανάπτυξη στοιχείων που ήδη υπήρχαν στα πρώιμα έργα του, κατά μήκος μιας γραμμής αναμφισβήτητης συνοχής, ή τετριμμένα το αποτέλεσμα των αυταπατών ενός εξυψωμένου μυαλού: η πιο διαδεδομένη τάση κλίνει προς την πρώτη άποψη, λαμβάνοντας υπόψη την υπερδιέγερση και τη νεύρωση που χαρακτηρίζουν το μυαλό του Comti.το μυαλό και την ψυχή του Comte κατά την τελευταία περίοδο της ζωής του.

August Comte πέθανε στις 5 Σεπτεμβρίου 1857 στο Παρίσι, σε ηλικία πενήντα εννέα ετών, ύστερα από εσωτερική αιμορραγία που πιθανόν οφειλόταν σε όγκο στο στομάχι. Άφησε έτσι ημιτελές το τελευταίο του έργο, με τίτλο Υποκειμενικό ή καθολικό σύστημα αντιλήψεων που αρμόζει στην κανονική κατάσταση της Ανθρωπότητας "Η σορός του είναι θαμμένη στο νεκροταφείο Père-Lachaise.