Βιογραφία

Η Loretta Goggi γεννήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 1950 στη Ρώμη σε μια οικογένεια με καταγωγή από το Circello. Έχοντας προσεγγίσει τη μουσική και το τραγούδι από παιδί, έγινε αντιληπτή από τον Silvio Gigli και το 1959 έλαβε μέρος και κέρδισε το "Disco magico", έναν ραδιοφωνικό διαγωνισμό με τη Nilla Pizzi, τον οποίο παρουσίαζε ο Corrado Mantoni και παρουσίαζε ο Dino Verde. Την ίδια χρονιά έκανε το ντεμπούτο της ως ηθοποιός στην τηλεοπτική σειρά "Sotto processo",σε σκηνοθεσία του Anton Giulio Majano, πριν ηχογραφήσει ένα τραγούδι γραμμένο από τον Nico Fidenco για την ιταλική εκδοχή της γαλλικής ταινίας "Sangue alla testa".

Τη δεκαετία του 1960 Loretta Goggi Το 1962 ήταν η σειρά του "Μια αμερικανική τραγωδία" του Majano, ενώ το 1963 ήταν η σειρά του "Έγκλημα και τιμωρία" του Majano και του "Ο Ροβινσώνας δεν πρέπει να πεθάνει" του Vittorio Brignole και του "Demetrio Pianelli" του Sandro Bolchi.Vittorio Cottafavi, και στο "Scaramouche" και στο "Tonight Mark Twain Speaks", του Daniele D'Anza.

Πρωταγωνίστησε μαζί με τον Santo Versace και τον Arturo Testa στο "C'era una volta la fiaba", ένα παιδικό σενάριο του Beppe Recchia, από τα μέσα της δεκαετίας του 1960, Loretta Goggi αφιερώθηκε επίσης στη μεταγλώττιση, δανείζοντας τη φωνή του σε ηθοποιούς όπως η Silvia Dionisio, η Ornella Muti, η Kim Darby, η Katharine Ross, η Agostina Belli και η Mita Medici, αλλά και στο καναρίνι Tweety στο διάσημο καρτούν της Warner Bros.

Το 1968 έπαιξε έναν από τους πιο διάσημους ρόλους του, στο σενάριο του Majano " Το μαύρο βέλος " βασισμένο στο βιβλίο του Robert Louis Stevenson, στο οποίο είχε την ευκαιρία να παίξει δίπλα στους Aldo Reggiani και Arnoldo Foà. Ενώ αποφοίτησε από το Liceo Linguistico Internazionale της Ρώμης, χάρη επίσης σε διάφορες υποτροφίες, η Loretta προσέγγισε επίσης φωτορεπορτάζ και ήταν ακόμη και disc jockey στο Radio Vaticana.

Το 1970, στην εκπομπή ποικίλης ύλης που παρουσίαζε το κουαρτέτο της Τσέτρα "Il Jolly", άρχισε επίσης να αποκαλύπτεται ως μιμήτρια- λίγο αργότερα, παρουσίασε την εκπομπή "Estate insieme" με τον Ρέντζο Αρμπόρε, όπου έπαιξε στο "Ballo boomerang" με την αδελφή της Ντανιέλα Γκόγκι. Αφού πλαισίωσε τον Τζιανκάρλο Τζανίνι στο σενάριο του Ματζάνο "E le stelle stanno a guardare", ήταν παρτενέρ του Πίπο Μπαούντο στη ραδιοφωνική εκπομπή"Caccia alla voce" και στην κυριακάτικη τηλεοπτική εκπομπή "La freccia d'oro".

Μαζί με τον Φράνκο Φράνκι, φιλοξενεί το "Teatro 11", πριν συμμετάσχει ως τραγουδίστρια -το καλοκαίρι του 1971- στο "Un disco per l'estate" με το τραγούδι "Io sto vivendo senza te": λίγους μήνες αργότερα, συμμετέχει και κερδίζει το Παγκόσμιο Φεστιβάλ Λαϊκού Τραγουδιού στο Τόκιο. Ο Baudo τότε την θέλει πίσω για να φιλοξενήσει το "Canzonissima" τη σεζόν 1972/73: είναι αυτή η ευκαιρία που εκτιμάται για τηνμιμήσεις της Ornella Vanoni, της Patty Pravo, της Mina και πολλών άλλων γυναικών του θεάματος. Χάρη στην 'Canzonissima', Loretta Goggi λανσάρισε το σλόγκαν "Mani mani" και κέρδισε τον πρώτο χρυσό δίσκο χάρη στο τραγούδι "Vieni via con me (Taratapunzi-e)", που έγραψαν οι Dino Verde, Marcello Marchesi, Pippo Baudo και Enrico Simonetti.

Μετά από μια στάση στην Αγγλία για ένα σόου με τον Σάμι Ντέιβις Τζούνιορ, η Ρωμαία showgirl επέστρεψε στην Ιταλία και παρουσίασε με τον Alighiero Noschese τη "Formula due", ένα σαββατόβραδο βαριετέ, στο οποίο τραγούδησε το τραγούδι "Molla tutto". Το 1974 έδωσε το πρώτο της ζωντανό σόλο σόου στο διάσημο κλαμπ Bussola στη Βερσίλια, ενώ δύο χρόνια αργότερα, μαζί με τον Μάσιμο Ρανιέρι, ήταν η πρωταγωνίστρια του μουσικού βαριετέ "Dalfirst moment I saw you", στο οποίο παίζει, μεταξύ άλλων, τα τραγούδια "Dirtelo, non dirtelo" και "Notte matta".

Στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1970, ενώ το single "Ancora innamorati" διανεμόταν στις ΗΠΑ, την Ισπανία, τη Γερμανία και την Ελλάδα, η Loretta παρουσίαζε μαζί με την αδελφή της Daniela και τον Pippo Franco την εκπομπή "Il ribaltone", σε σκηνοθεσία του Antonello Falqui, η οποία κέρδισε το βραβείο "Silver Rose" στο Φεστιβάλ του Montreux στην Ελβετία ως το καλύτερο ευρωπαϊκό τηλεοπτικό πρόγραμμα.

Αφού βρέθηκε στο εξώφυλλο του περιοδικού ' Playboy ', με μια φωτογράφιση του Roberto Rocchi, παρουσίασε την πρώτη έκδοση του "Fantastico", μαζί με τη Heather Parisi και τον Beppe Grillo, γνωρίζοντας εξαιρετική επιτυχία και χάρη στο τραγούδι του τίτλου του κλεισίματος, "L'aria del sabato sera". Κατά τη διάρκεια της παραγωγής της παράστασης, συνάντησε Gianni Brezza Η Loretta, χορογράφος και χορεύτρια, η οποία θα γινόταν η σύντροφός της για το υπόλοιπο της ζωής της. Η Loretta εμφανίστηκε, μαζί με τον Gianni, στο φωτογραφικό ρεπορτάζ "Amore in alto mare", για το περιοδικό Bolero- στη συνέχεια, το 1981, πήρε μέρος ως διαγωνιζόμενη στο Φεστιβάλ του Sanremo, τερματίζοντας στη δεύτερη θέση με το τραγούδι Ματωμένη άνοιξη ".

Την ίδια χρονιά, μεταπήδησε από τη Raiuno στο Canale5, όπου παρουσίασε την εκπομπή Γεια σου Γκόγκι "Κυκλοφόρησε επίσης το άλμπουμ "Il mio prossimo amore" (Η επόμενη αγάπη μου) και πρωταγωνίστησε στο θέατρο στο μιούζικαλ "Stanno suonando la nostra canzone" (Παίζουν το τραγούδι μας), στο πλευρό της Gigi Proietti. Το 1982 παρουσίασε το "Gran varietà" στο Rete4, μαζί με τον Luciano Salce και τον Paolo Panelli, που μεταδιδόταν τις Κυριακές στην prime time. Επέστρεψε στη RAI και παρουσίασε το Loretta Goggi σε κουίζ "που κέρδισε το Telegatto ως το καλύτερο σόου κουίζ το 1984.

Δύο χρόνια αργότερα, έγινε η πρώτη γυναίκα που παρουσίασε το Φεστιβάλ του Σανρέμο ως σολίστ. Συνήθης παρουσιαστής στην κρατική τηλεόραση, είναι οικοδέσποινα της εκπομπής "Il bello della diretta" και του "Canzonissime", μιας εκπομπής αφιερωμένης στην 100ή επέτειο από τη γέννηση του δίσκου. Νικήτρια του Telegatto ως γυναικεία τηλεοπτική προσωπικότητα της χρονιάς χάρη στο preserale " Χθες, Goggi και αύριο "Στα τέλη της δεκαετίας του 1980, παρουσίαζε το "Via Teulada 66" στο Sundial- το 1989, ήταν υποψήφια για τη γυναικεία προσωπικότητα της χρονιάς στα τηλεοπτικά Όσκαρ.

Το 1991 η Λορέτα μετακόμισε στο Telemontecarlo, όπου παρουσίαζε το "Birthday Party", ένα βραδινό βαριετέ. Στη συνέχεια επέστρεψε στη RAI: ήταν στο τιμόνι του "Il canzoniere delle feste", στο Raidue- στο δεύτερο μισό της δεκαετίας του 1990 πρωταγωνίστησε με τον Τζόνι Ντορέλι, τόσο στο θέατρο (στην παράσταση "Bobbi sa tutto") όσο και στην τηλεόραση (στην κωμική σειρά του Channel 5 "Due per tre"). Ακόμα στη Mediaset, εργάστηκε δίπλα στον Μάικ Μποντζιόρνο.στη διεξαγωγή του "Viva Napoli", ενός μουσικού προγράμματος στο Rete4. Τη δεκαετία του 2000, αραίωσε τις τηλεοπτικές της εμφανίσεις, προτιμώντας το θέατρο: το 2004/2005 ανέβασε το "Molto rumore (senza rispetto) per nulla", σε σκηνοθεσία της Lina Wertmuller. Ηθοποιός φωνής στην ταινία κινουμένων σχεδίων "Monsters & Co.", το 2011 υπέστη ένα σοβαρό πένθος με το θάνατο του Gianni Brezza.

Επέστρεψε στην τηλεόραση το 2012 ως κριτής στην εκπομπή "Tale e quale show" της Raiuno- την ίδια περίοδο, επέστρεψε στα κινηματογραφικά πλατό για την κωμωδία "Pazze di me" του Fausto Brizzi, στο πλευρό του Francesco Mandelli.

Τον Νοέμβριο του 2013 εκδόθηκε η αυτοβιογραφία του με τίτλο "Io nascerò - La forza della mia fragilità". Το φθινόπωρο του 2014 και ξανά το 2015, επέστρεψε στον ρόλο του κριτή στο σόου ταλέντων Rai 1 "Tale e Quale Show", με οικοδεσπότη επίσης τον Carlo Conti.

Μαζί με την αδελφή του Daniela Goggi, στις 8 Δεκεμβρίου 2014, κυκλοφόρησε ένα CD, σε remix του Marco Lazzari και παραγωγή του Rolando D'Angeli, με τις μεγαλύτερες επιτυχίες τους σε χορευτικό ύφος, με τίτλο "Hermanas Goggi Remixed".

Το 2015 γύρισε τη μυθοπλασία "Come fai sbagli", σε σκηνοθεσία Riccardo Donna, η οποία μεταδόθηκε από το Rai 1 το 2016. Τον Μάρτιο του 2016 εκδόθηκε το νέο της βιβλίο "Mille donne in me".