Βιογραφία - Η κατασκευή της εξέλιξης της αριστεράς

Η Maria Rosaria Bindi γεννήθηκε στη Sinalunga, μια μικρή πόλη της επαρχίας της Σιένα, στις 12 Φεβρουαρίου 1951. Τα παιδικά της χρόνια πέρασαν ήσυχα σε μια καθολική οικογένεια που αποτελούνταν από τους γονείς της και μια μεγαλύτερη αδελφή. Αποφοίτησε από το Πανεπιστήμιο Luiss της Ρώμης στις Πολιτικές Επιστήμες και έγινε βοηθός του καθηγητή Vittorio Bachelet, ενός Ιταλού νομικού και πολιτικού. Ο Bachelet είναι μάστερ του δικαίου για τη Rosyκαθώς και η πολιτική του έμπνευση.

Στις 12 Φεβρουαρίου 1980, ημέρα των γενεθλίων του, βρίσκονταν στο Πανεπιστήμιο Sapienza της Ρώμης και ενώ συνομιλούσαν μετά από μια διάλεξη, η Μπατσελέτ πυροβολήθηκε από την Άννα Λάουρα Μπραγκέτι, εκπρόσωπο των Ερυθρών Ταξιαρχιών και μία από τις συμμετέχουσες στην απαγωγή του Άλντο Μόρο, πολιτικού πατέρα της Μπατσελέτ. Η Μπατσελέτ πέθανε ακαριαία και η επίθεση άφησε ανεξίτηλο σημάδι στη Ρόζι Μπίντι, η οποίασυνέχισε την πολιτική του δέσμευση ακόμη και μετά το τραγικό γεγονός.

Ήδη από εκείνη την εποχή, αγωνιζόταν στην Καθολική Ένωση, μετά την εμπνευσμένη αλλαγή που επέβαλε ο ίδιος ο Μπατσελέτ στην Ένωση, και από το 1984 έως το 1989 κατείχε τη θέση της Εθνικής Αντιπροέδρου- ρόλο που εγκατέλειψε για να κάνει επίσημα πολιτική καριέρα. Εκλέχθηκε, μάλιστα, ευρωβουλευτής με τους Χριστιανοδημοκράτες στην εκλογική περιφέρεια Βορειοανατολικά, όπου έλαβε 211.000Ακριβώς κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου αντιμετώπισε τη θύελλα του Tangentopoli (σκάνδαλο δωροδοκίας) που εξαφάνισε μεγάλο μέρος του κόμματός του.

Υπερασπίστηκε την αλλαγή υποστηρίζοντας το σχέδιο του Mino Martinazzoli και του Ppi, και από το 1992 έως το 1999 έκανε καριέρα βοηθώντας να χτιστεί μια γέφυρα μεταξύ του κέντρου και της ιταλικής αριστεράς. Υπό αυτή την έννοια, πρωτοστάτησε μαζί με τον Romano Prodi και τον Nino Andreatta για τη δημιουργία του Ulivo. Εκλέχθηκε το 1994 ως βουλευτής της Ιταλικής Δημοκρατίας και αντιμετώπισε μια πικρή καιχωρίς να αποκλείεται η πρώτη κυβέρνηση Μπερλουσκόνι.

Το 1996, ο συνασπισμός Ulivo κέρδισε τις εκλογές και η Rosy Bindi διορίστηκε υπουργός Υγείας. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, αντιμετώπισε μια ευρεία μεταρρύθμιση της εθνικής υπηρεσίας υγείας, όχι χωρίς αντιπαραθέσεις και επικρίσεις από την αντιπολίτευση και την ιατρική εταιρεία. Αντιμετώπισε επίσης το ζήτημα Di Bella σχετικά με τη θεραπεία για τον καρκίνο που είχε ετοιμάσει ο γιατρός από τη Modenese και πουγίνεται αντικείμενο της προσοχής του Τύπου και χιλιάδες άρρωστοι άνθρωποι.

Το 2000 παραιτήθηκε από το υπουργικό της αξίωμα, αλλά επανεξελέγη το 2001 στη Βουλή των Αντιπροσώπων στις τάξεις της αντιπολίτευσης. Στο σημείο αυτό, επικέντρωσε τις δυνάμεις της στην οικοδόμηση ενός πολιτικού φορέα, του Ulivo, που θα είχε το πρόγραμμα και το κύρος ενός πραγματικού και δομημένου κινήματος και όχι πλέον ενός απλού εκλογικού καρτέλ. Ακριβώς με αυτό το σχέδιο κατά νου συμμετείχε στην ίδρυση τουMargherita, της οποίας έγινε ένας από τους ηγέτες. Από τη θέση αυτή άρχισε να οικοδομεί διάλογο μεταξύ καθολικών και κοσμικών, προκειμένου να δημιουργήσει μια συμμαχία που θα έκανε την κεντροαριστερά νικήτρια στις επόμενες εκλογές.

Το 2006 επανεξελέγη στη Βουλή των Αντιπροσώπων και αμέσως διορίστηκε υπουργός Οικογενειακών Πολιτικών στη δεύτερη κυβέρνηση Πρόντι. Οι δραστηριότητές της επικεντρώθηκαν στη δημιουργία συνεδρίων και συναντήσεων για το θέμα αυτό, διευκολύνοντας την Πρώτη Εθνική Διάσκεψη για την Οικογένεια.

Το 2007, συμμετείχε στην ίδρυση του PD, του οποίου έγινε ηγέτης. Ανέλαβε καθοριστικό ρόλο στο διάλογο με τις μετριοπαθείς δυνάμεις του κέντρου και λόγω της προσοχής που έλαβε ο ρόλος της, κατέβηκε υποψήφια στις προκριματικές εκλογές του 2007, καταλαμβάνοντας τη δεύτερη θέση.

Το 2009 υποστήριξε τον Pier Luigi Bersani για τη γραμματεία του κόμματος και διορίστηκε αντιπρόεδρος. Από το 2008 είναι αντιπρόεδρος της Βουλής των Αντιπροσώπων και βουλευτής του Partito Democratico. Η Rosy Bindi δεν είναι παντρεμένη και δεν έχει παιδιά.