Βιογραφία - Dream voice

• Ερωτική ζωή, σύζυγοι και παιδιά
• Μουσική καριέρα
• Ο Andrea Bocelli στη δεκαετία του 2000
• Τα έτη 2010
• Βασική δισκογραφία του Andrea Bocelli

Είναι αναμφίβολα η πιο αγαπητή ιταλική φωνή στον κόσμο τα τελευταία 15 χρόνια, ιδίως διεθνώς, όπου ο κόσμος ανταγωνίζεται για να αγοράσει τους δίσκους του και όπου όλοι εκτιμούν, όπως ο ίδιος παραδέχεται, τα πραγματικά και γνήσια ιταλικά προϊόντα. Και τι θα μπορούσε να είναι πιο ιταλικό από μια φωνή που καλλιεργείται στο μελόδραμα και ενίοτε δανείζεται στην ποπ μουσική;

Ο Andrea Bocelli γεννήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 1958 στο Lajatico (Πίζα) και μεγάλωσε στο αγρόκτημα της οικογένειάς του στην ύπαιθρο της Τοσκάνης. Στην ηλικία των έξι ετών, πάλευε ήδη με τη δύσκολη μελέτη του πιάνου, στο οποίο ωστόσο τα μικρά του χέρια γλιστρούσαν πρόθυμα και με ευχέρεια. Δεν αρκέστηκε σε αυτό, αλλά άρχισε να παίζει επίσης φλάουτο και σαξόφωνο, αναζητώντας μια όλο και βαθύτερη έκφραση της μουσικής.

Ο μικρός Αντρέα δεν υποψιαζόταν ακόμη ότι αυτή η έκφραση θα προερχόταν αργότερα από τη φωνή, το πιο οικείο και προσωπικό όργανο.

Όταν αρχίζει να τραγουδάει, η "απήχησή" του γίνεται αμέσως αντιληπτή, και οι ιστορίες των συγγενών του, που εκστασιάζονται μπροστά στις αυτοσχέδιες, αλλά σύντομα περιζήτητες οικογενειακές παραστάσεις του, είναι αρκετές.

Αφού τελείωσε το λύκειο, γράφτηκε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πίζας από όπου και αποφοίτησε, φροντίζοντας πάντα να μην ξεχνά τις σπουδές του στο τραγούδι. Μάλιστα, ήταν τόσο σοβαρή η αφοσίωσή του που κατέληξε να πάρει μαθήματα από ένα ιερό τέρας του 20ου αιώνα, αυτόν τον Φράνκο Κορέλι που είναι το είδωλο του τενόρου για πολλούς λάτρεις της όπερας. Ωστόσο, το να ζεις από τη μουσική στις μέρες μας είναι σχεδόν αδύνατο και ο Μποτσέλι δενΕπίσης, μερικές φορές απεχθάνεται να δοκιμάσει το χέρι του στο πιο πεζό πιάνο-μπαρ.

Ερωτική ζωή, σύζυγοι και παιδιά

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου γνώρισε την Enrica Cenzatti, η οποία έγινε σύζυγός του το 1992 και του χάρισε δύο παιδιά: τον Amos και τον Matteo, που γεννήθηκαν το 1995 και το 1997 αντίστοιχα. Η ερωτική ιστορία μεταξύ των δύο έληξε δυστυχώς με χωρισμό το 2002.

Στις 21 Μαρτίου 2012, έγινε πατέρας για τρίτη φορά: η Βιρτζίνια γεννήθηκε από τη σχέση του με τη νέα του σύντροφο Veronica Berti. Στις 21 Μαρτίου 2014, παντρεύτηκε τη Veronica σε έναν γάμο που τελέστηκε στο ιερό του Montenero, στο Λιβόρνο.

Μουσική καριέρα

Επιστρέφοντας στη μουσική, το "επίσημο" ξεκίνημα της καριέρας του στο τραγούδι είναι τυχαίο. Εμφανίζεται σε μια ακρόαση που έκανε ο ήδη διάσημος Zucchero το 1992 για να κάνει μια ακρόαση για το "Miserere", που σχεδιάστηκε για τον Luciano Pavarotti και θα ερμηνευτεί ακριβώς με τον φανταστικό τενόρο από τη Μόντενα. Και εδώ συμβαίνει η "coup de teatre". Ο Pavarotti, μάλιστα, ακούγοντας την ηχογράφηση, θα σχολιάσει: "Ευχαριστώ για τηνυπέροχο τραγούδι, αλλά ας το τραγουδήσει ο Αντρέα. Κανείς δεν είναι καταλληλότερος από αυτόν".

Ο Λουτσιάνο Παβαρότι, όπως είναι γνωστό, θα ηχογραφήσει αργότερα ούτως ή άλλως το τραγούδι, αλλά στην ευρωπαϊκή περιοδεία του Zucchero, θα είναι ο Αντρέα Μποτσέλι αυτός που θα τον αντικαταστήσει στη σκηνή. Λίγο αργότερα, το 1993, αρχίζει και η δισκογραφική του καριέρα, η οποία επισφραγίζεται από ένα συμβόλαιο με την Κατερίνα Κασέλι, ιδιοκτήτρια της "Sugar". Η Κασέλι ποντάρει πολλά πάνω του και για να τον κάνει γνωστό σε ένα ευρύτερο κοινό, τον εγγράφει στοFestival di Sanremo, όπου πέρασε από τους προκριματικούς γύρους τραγουδώντας το "Miserere" και στη συνέχεια κέρδισε την κατηγορία Nuove Proposte.

Το 1994, προσκλήθηκε να συμμετάσχει στο Φεστιβάλ του Σανρέμο ανάμεσα στους μεγάλους με το 'Il mare calmo della sera', και έλαβε ρεκόρ βαθμολογίας. Το πρώτο του άλμπουμ (το οποίο φέρει τον τίτλο του τραγουδιού) επιβεβαιώνει τη ραγδαία αυξανόμενη δημοτικότητά του: μέσα σε λίγες εβδομάδες απέκτησε τον πρώτο του πλατινένιο δίσκο. Επέστρεψε στο Σανρέμο την επόμενη χρονιά με το 'Con te partirò', το οποίο συμπεριλήφθηκε στο άλμπουμ 'Bocelli' καιτο οποίο έγινε διπλά πλατινένιο στην Ιταλία.

Την ίδια χρονιά, κατά τη διάρκεια μιας ευρωπαϊκής περιοδείας ("Night of the Proms"), στην οποία συμμετείχαν ο Bryan Ferry, ο Al Jarreau και άλλοι σπουδαίοι, ο Bocelli τραγούδησε μπροστά σε 500.000 ανθρώπους και δεκάδες εκατομμύρια τηλεθεατές.

Η πλανητική επιτυχία είναι άμεση: το σινγκλ "Con te partirò" (και η αγγλική εκδοχή "Time to say goodbye") σπάει ρεκόρ πωλήσεων σε πολλές χώρες, ενώ τα άλμπουμ κερδίζουν βραβεία σε όλη την Ευρώπη.

Στη Γαλλία, το single παρέμεινε στην κορυφή των charts για έξι εβδομάδες, κερδίζοντας τρεις χρυσούς δίσκους- στο Βέλγιο, ήταν νούμερο ένα για 12 εβδομάδες: η μεγαλύτερη επιτυχία όλων των εποχών. Το άλμπουμ "Bocelli" στη συνέχεια απέκτησε περίπου τέσσερις πλατινένιους δίσκους στη Γερμανία (για σχεδόν 2 εκατομμύρια αντίτυπα που πωλήθηκαν), τέσσερις στις Κάτω Χώρες και δύο στην Ιταλία.

Ωστόσο, ήταν το επόμενο άλμπουμ, το "Romanza", που έφτασε σε απίστευτα ύψη διεθνούς επιτυχίας το 1996. Λίγες μόνο εβδομάδες αργότερα, το CD ήταν ήδη πλατινένιο σε όλες σχεδόν τις χώρες στις οποίες κυκλοφόρησε, και ο διεθνής Τύπος αναγνώρισε τη δημοτικότητα του Τοσκάνου τενόρου ως αντάξια του Enrico Caruso.

Αλλά με αφορμή την άνοδο του φαινομένου, ο Μποτσέλι είχε ήδη από το 1995 προσφέρει τον φόρο τιμής του στην ιταλική παράδοση του τενόρου, κυκλοφορώντας το CD "Italian Journey", εμπνευσμένο από τους μετανάστες και τους καλλιτέχνες που έκαναν την ιταλική όπερα δημοφιλή σε όλο τον κόσμο. Έτσι, το 1998, με το διεθνές ντεμπούτο του κλασικού δίσκου "Aria", βρέθηκε να κυριαρχεί στα charts της κλασικής μουσικής και να ανεβαίνειΗ ίδια τύχη είχε και το επόμενο "Dream".

Εν τω μεταξύ, παράλληλα με τις περιοδείες, οι προτάσεις για ερμηνείες σε όπερες πληθαίνουν, μια φιλοδοξία που καλλιεργούσε από παιδί και που ο τενόρος κατάφερε τελικά να πραγματοποιήσει.

Μια από τις καλύτερες δουλειές του είναι ακριβώς η ηχογράφηση της φοβερής "Τόσκα" του Τζιάκομο Πουτσίνι, ένα αριστούργημα που ο ντροπαλός τραγουδιστής από την Τοσκάνη ξέρει να αποδίδει με τάξη και εξαιρετική φρασεολογία.

Andrea Bocelli

Ο Andrea Bocelli στη δεκαετία του 2000

Το 2004 κυκλοφόρησε το άλμπουμ με τον απλό τίτλο "Andrea", με κομμάτια γραμμένα, μεταξύ άλλων, από τους Maurizio Costanzo, Lucio Dalla και Enrique Iglesias.

Στη συνέχεια, εναλλάσσεται μεταξύ ζωντανών και στούντιο άλμπουμ, κάνοντας επίσης αρκετές καλές δοκιμές στον τομέα της κλασικής μουσικής, μέχρι τη συλλογή χριστουγεννιάτικων μελωδιών στο "My Christmas" το 2009.

Τα έτη 2010

Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, έλαβε πολυάριθμα βραβεία τόσο στην Ιταλία όσο και στο εξωτερικό. Το 2010, εισήχθη στο παγκοσμίου φήμης "Hollywood Walk of Fame" για την προσφορά του στο θέατρο. Το 2012, έλαβε το βραβείο "Premio America" από το Ίδρυμα Ιταλία-ΗΠΑ και το "Campano d'oro", ένα περίεργο βραβείο που του απονεμήθηκε επειδή είναι ο πιο διάσημος απόφοιτος του Pisan στον κόσμο.

Το 2013 έλαβε το ανθρωπιστικό βραβείο Lions- την επόμενη χρονιά τιμήθηκε με το "Premio Masi", το διεθνές βραβείο Civiltà del Vino. Το 2015 ο Andrea Bocelli έλαβε το τριετές βραβείο "Τέχνη, Επιστήμη και Ειρήνη". Το 2016 του απονεμήθηκε το πτυχίο "Honoris causa" στη σύγχρονη φιλολογία από το Πανεπιστήμιο της Macerata.

Μετά από 14 χρόνια από το προηγούμενο άλμπουμ, το 2018 κυκλοφορεί ένας νέος δίσκος με τίτλο "Yes". Υπάρχουν πολλοί αστέρες που συνεργάζονται με τον Andrea Bocelli. Αναφέρουμε μερικούς: ο Ιταλός Tiziano Ferro και οι διεθνείς Ed Sheeran, Dua Lipa, Josh Groban- υπάρχει επίσης η σοπράνο Aida Garifulina.

Βασική δισκογραφία του Andrea Bocelli

• (1994) Η ήρεμη θάλασσα του απογεύματος
• (1995) Ιταλικό ταξίδι
• (1995) Bocelli
• (1996) Butterfly (Kate) (με τη Zenîma) - ακυκλοφόρητο (συμπαραγωγή Bmg και Sugar)
• (1996) Ρομάντσο
• (1997) Μια νύχτα στην Τοσκάνη
• (1998) Aria, The Opera Album
• (1999) Sacred Arias
• (1999) Όνειρο
• (2000) Sacred airs
• (2000) Puccini: La Boheme - (Frittoli, Bocelli) - Zubin Mehta - Israel Philharmonic Orchestra & Chorus
• (2000) Πράσινο
• (2000) Συναυλία στο Άγαλμα της Ελευθερίας
• (2001) Ουρανοί της Τοσκάνης
• (2001) Giuseppe Verdi - Requiem - (Fleming, Borodina, Bocelli, D'Arcangelo) - Valery Gergiev - Ορχήστρα και Χορωδία του Θεάτρου Kirov - 2 CDs
• (2002) Αίσθημα
• (2002) The Homecoming
• (2003) Puccini: Tosca (Bocelli, Cedolins) - Zubin Metha - Ορχήστρα και Χορωδία του Maggio Musicale Fiorentino
• (2004) Verdi: Il Trovatore - (Bocelli, Villarroel, Guelfi, Colombara) - Steven Mercurio - Ορχήστρα και Χορωδία του Teatro Comunale di Bologna
• (2004) Andrea
• (2005) Massenet: Werther - (Bocelli, Gertseva, De Carolis, Lèger, Giuseppini) - Yves Abel - Ορχήστρα και Χορωδία του Teatro Comunale di Bologna
• (2006) Αγάπη
• (2007) Mascagni: Cavalleria rusticana - (Andrea Bocelli, Paoletta Marrocu, Stefano Antonucci) - Steven Mercurio - Ορχήστρα και Χορωδία του Massimo Bellini της Κατάνια - Warner Music 2 CDs
• (2007) Ruggero Leoncavallo - Pagliacci - (Andrea Bocelli, Ana Maria Martinez, Stefano Antonucci, Francesco Piccoli) - Steven Mercurio - Ορχήστρα και Χορωδία του Massimo Bellini της Κατάνιας - Warner Music 2 CDs
• (2007) Vivere - Τα καλύτερα του Andrea Bocelli
• (2008) Vivere. Live in Tuscany (Audio CD + DVD video)
• (2008) Georges Bizet - Carmen - (Marina Domaschenko, Andrea Bocelli, Bryn Terfel, Eva Mei) - Διεύθυνση: Myung-Whun Chung - WEA 2 CD 2008
• (2008) Incanto (CD ήχου + DVD βίντεο)
• (2009) Τα Χριστούγεννα μου
• (2018) Ναι