Βιογραφία - Εντυπώσεις στο μυαλό

• Μερικά σημαντικά έργα του Manet

Ο Εντουάρ Μανέ γεννήθηκε στο Παρίσι στις 23 Ιανουαρίου 1832. Η οικογένειά του ήταν εύπορη: ο πατέρας του ήταν ο δικαστής Αύγουστος Μανέ και η μητέρα του κόρη διπλωμάτη.

Από νεαρή ηλικία, ο Ėdouard είχε πάθος για την τέχνη και ήθελε να ακολουθήσει καριέρα στην τέχνη, αλλά δεν του το επέτρεψε ο πατέρας του, ο οποίος τον έγραψε στο Collège Saint Rolin το 1839.

Οι σχολικές επιδόσεις του νεαρού ήταν, ωστόσο, φτωχές, οπότε ο πατέρας επέλεξε για τον γιο του μια καριέρα στο ναυτικό. Ο νεαρός Μανέ, ωστόσο, δεν πέρασε τις εξετάσεις για την εισαγωγή του στη Ναυτική Ακαδημία και, ως εκ τούτου, επιβιβάστηκε ως βοηθός καταστρώματος στο πλοίο "Le Havre et Guadalupe".

Μετά από αυτή την εμπειρία, επέστρεψε στο Παρίσι και κατάφερε να πείσει τον πατέρα του να ακολουθήσει καριέρα στην τέχνη. Ο Αύγουστος Μανέ προσπάθησε μάταια να εγγράψει τον γιο του στην École des Beaux-Arts, αλλά ο νεαρός Ėdouard προτίμησε να σπουδάσει τέχνη στον διάσημο Γάλλο ζωγράφο πορτραίτων Thomas Couture το 1850. Ο Μανέ άνοιξε ένα καλλιτεχνικό εργαστήριο με τον Albert de Balleroy κατά τη διάρκεια αυτών των ετών και είχε μια σχέσηερωτική σχέση με τη Suzanne Leenhoff, τη δασκάλα του πιάνου. Μετά από έξι χρόνια, ο Ėdouard εγκαταλείπει τη δασκάλα του, καθώς δεν ταιριάζει με το πολύ κοινότυπο και ακαδημαϊκό στυλ της.

Ο Γάλλος καλλιτέχνης ταξίδεψε εκτενώς, επισκεπτόμενος την Ολλανδία, την Ιταλία, την Αυστρία και τη Γερμανία, αναλύοντας και μελετώντας την τονική τεχνοτροπία που χρησιμοποιούσαν στα έργα τους ο Τζορτζιόνε, ο Γκόγια, ο Βελάσκεθ, ο Τιτσιάνο και οι Ολλανδοί ζωγράφοι του 17ου αιώνα. Το ζωγραφικό του ύφος επηρεάστηκε επίσης σημαντικά από τη γνώση του για τις ιαπωνικές χαρακτικές.

Από το 1856, σπούδασε στην Ακαδημία, ακολουθώντας τα μαθήματα του Λεόν Μποννά. Στην Ακαδημία, ο Μανέ γνώρισε επίσης διάσημους καλλιτέχνες και πολλούς διανοούμενους. Χάρη στη γαλλίδα ζωγράφο Μπερτ Μορισό, μπήκε στον κύκλο των ιμπρεσιονιστών ζωγράφων, κάνοντας παρέα με τους Εντγκάρ Ντεγκά, Καμίλ Πισαρό, Κλοντ Μονέ, Αλφρέντ Σισλέ, Πιερ-Ογκύστ Ρενουάρ και Πολ Σεζάν. Το 1858, έγινε φίλος με τον ποιητήCharles Baudelaire. Το 1862, με το θάνατο του πατέρα του, έλαβε μια μεγάλη κληρονομιά που του επέτρεψε να ζήσει καλά και να αφιερώσει τη ζωή του στην τέχνη. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, δημιούργησε ένα από τα πιο διάσημα έργα του, το "Le déjeuner sur l'herbe", το οποίο προκάλεσε πολλές αντιδράσεις επειδή θεωρήθηκε σκανδαλώδες.

Το 1863, παντρεύτηκε τη σύντροφό του Suzanne Lenhoff. Το 1865, ολοκλήρωσε τον πίνακα "Olympia", έναν πίνακα που εκτέθηκε στο Σαλόνι, προκαλώντας ακόμη πιο αρνητικές κρίσεις. Την ίδια χρονιά, ταξίδεψε στην Ισπανία, πριν επιστρέψει σύντομα στη Γαλλία. Κατά τη διάρκεια αυτών των ετών, συμμετείχε στις συζητήσεις των ιμπρεσιονιστών στο Café Guerbois και στο Café de la Nouvelle Athènes, αλλά έδειξε μιαΠαρά την έκδηλη αποστασιοποίησή του από το κίνημα του ιμπρεσιονισμού, θεωρείται εκείνος που συνέβαλε στη γέννησή του.

Το 1869 έφυγε για το Λονδίνο, όπου γνώρισε τη μοναδική του μαθήτρια, την Εύα Γκονζάλες. Το 1870 ξεκίνησε ο γαλλοπρωσικός πόλεμος και ο καλλιτέχνης κατατάχθηκε ως ανθυπολοχαγός στην Εθνική Φρουρά. Από το 1873 και μετά, η χρήση ενός ιμπρεσιονιστικού στυλ ζωγραφικής είναι εμφανής στα καλλιτεχνικά του έργα. Ένα από τα πιο διάσημα έργα που δημιούργησε αυτά τα χρόνια είναι το "Bar aux Folies Bérgere", στο οποίο χρησιμοποιεί έναστυλ ζωγραφικής παρόμοιο με αυτό του ιμπρεσιονιστή καλλιτέχνη Κλοντ Μονέ. Επιπλέον, επιλέγονται αστικά θέματα στη ζωγραφική. Παρά ταύτα, ο Μανέ ξεχώριζε από τους άλλους ιμπρεσιονιστές καλλιτέχνες με τη χρήση του μαύρου χρώματος στους πίνακές του.

Για να δείξει την αποστασιοποίησή του από το ιμπρεσιονιστικό κίνημα, δεν συμμετείχε ποτέ σε καμία από τις εκθέσεις των ιμπρεσιονιστών. Το 1879, ο καλλιτέχνης χτυπήθηκε από μια σοβαρή ασθένεια, την κινητική αταξία, η οποία θα τον συνόδευε μέχρι το θάνατό του.

Το 1881, ο Μανέ άρχισε να λαμβάνει τις πρώτες του αναγνωρίσεις από τη χώρα του- του απονεμήθηκε η Λεγεώνα της Τιμής από τη Γαλλική Δημοκρατία και τιμήθηκε στο Σαλόνι. Στις 6 Απριλίου 1883, η ασθένεια τον αποδυνάμωσε περαιτέρω, σε σημείο που ακρωτηριάστηκε το αριστερό του πόδι. Μετά από μακρά αγωνία, ο Ėdouard Manet πέθανε στις 30 Απριλίου 1883 σε ηλικία 51 ετών.

Μερικά σημαντικά έργα του Manet

• Lola de Valence (1862)
• Πρωινό στο γρασίδι (1862-1863)
• Olympia (1863)
• Ο αγωγιάτης (1866)
• Η εκτέλεση του αυτοκράτορα Μαξιμιλιανού (1867)
• Πορτρέτο του Εμίλ Ζολά (1868)
• Το μπαλκόνι (1868-1869)
• Berthe Morisot με μαύρο καπέλο και μπουκέτο βιολέτες (1872)
• Πορτρέτο του Κλεμανσώ (1879-1880)
• Το μπαρ του Folies-Bergère (1882)