Biografie - Indrukken in de geest

• Enkele belangrijke werken van Manet

Edouard Manet werd op 23 januari 1832 in Parijs geboren. Zijn familie was welgesteld: zijn vader was de rechter August Manet, zijn moeder de dochter van een diplomaat.

Al op jonge leeftijd had Ėdouard een passie voor kunst en wilde hij een carrière in de kunst nastreven, maar dat mocht niet van zijn vader, die hem in 1839 inschreef op het Collège Saint Rolin.

De schoolresultaten van de jongeman waren echter slecht en daarom koos de vader voor een carrière bij de marine voor zijn zoon. De jonge Manet slaagde echter niet voor de toelatingstests voor de marineacademie en daarom scheepte hij in als matroos aan boord van het schip 'Le Havre et Guadalupe'.

Na deze ervaring keerde hij terug naar Parijs en wist zijn vader ervan te overtuigen dat hij een carrière in de kunst moest nastreven. August Manet probeerde zijn zoon tevergeefs in te schrijven aan de École des Beaux-Arts, maar de jonge Ėdouard gaf de voorkeur aan een kunststudie bij de beroemde Franse portretschilder Thomas Couture in 1850. Manet opende in deze jaren een kunstatelier met Albert de Balleroy en had een relatieNa zes jaar verlaat Ėdouard zijn kunstlerares, omdat hij niet past bij haar te banale en academische stijl.

De Franse kunstenaar reisde veel en bezocht Nederland, Italië, Oostenrijk en Duitsland en analyseerde en bestudeerde de tonale stijl die Giorgione, Goya, Velazquez, Titiaan en de Nederlandse schilders van de 17e eeuw gebruikten in hun werken. Zijn schilderstijl werd ook sterk beïnvloed door zijn kennis van Japanse prenten.

Vanaf 1856 studeerde hij aan de Academie, waar hij les kreeg van Léon Bonnat. Op de Academie ontmoette Manet ook beroemde kunstenaars en talrijke intellectuelen. Dankzij de Franse schilderes Berthe Morisot kwam hij in de kring van impressionistische schilders terecht en raakte hij bevriend met Edgar Degas, Camille Pissarro, Claude Monet, Alfred Sisley, Pierre-Auguste Renoir en Paul Cézanne. In 1858 raakte hij bevriend met de dichterCharles Baudelaire ontving in 1862, na de dood van zijn vader, een grote erfenis die hem in staat stelde een goed leven te leiden en zijn leven aan de kunst te wijden. In deze periode maakte hij een van zijn beroemdste werken, 'Le déjeuner sur l'herbe', dat veel stof deed opwaaien omdat het als schandalig werd beschouwd.

In 1863 trouwde hij met zijn partner Suzanne Lenhoff. In 1865 voltooide hij het schilderij 'Olympia', een schilderij dat werd tentoongesteld in de Salon, wat nog meer negatieve oordelen genereerde. In hetzelfde jaar reisde hij naar Spanje, om al snel weer terug te keren naar Frankrijk. In deze jaren nam hij deel aan de discussies van de impressionisten in het Café Guerbois en in het Café de la Nouvelle Athènes, maar toonde eenOndanks zijn manifeste afstand tot de impressionistische beweging wordt hij beschouwd als degene die heeft bijgedragen aan het ontstaan ervan.

In 1869 vertrok hij naar Londen, waar hij zijn enige leerlinge, Eva Gonzales, ontmoette. In 1870 begon de Frans-Pruisische oorlog en de kunstenaar nam dienst als tweede luitenant bij de Nationale Garde. Vanaf 1873 is het gebruik van een impressionistische schilderstijl duidelijk zichtbaar in zijn artistieke werken. Een van de beroemdste werken die hij in deze jaren maakte is 'Bar aux Folies Bérgere', waarin hij gebruik maakt van eenschilderstijl die lijkt op die van de impressionistische kunstenaar Claude Monet. Daarnaast wordt er gekozen voor stedelijke onderwerpen in het schilderij. Desondanks onderscheidde Manet zich van andere impressionistische kunstenaars door het gebruik van zwarte kleur in zijn schilderijen.

Om zijn afstand tot de impressionistische beweging te tonen, nam hij nooit deel aan een van de impressionistische tentoonstellingen. In 1879 werd de kunstenaar getroffen door een ernstige ziekte, ataxie, die hem tot aan zijn dood zou vergezellen.

In 1881 begon Manet zijn eerste erkenningen van zijn land te ontvangen; hij kreeg het Legioen van Eer van de Franse Republiek en werd geëerd in de Salon. Op 6 april 1883 verzwakte hij verder door ziekte, tot het punt dat zijn linkervoet werd geamputeerd. Na een lange lijdensweg stierf Ėdouard Manet op 30 april 1883 op 51-jarige leeftijd.

Enkele belangrijke werken van Manet

• Lola de Valence (1862)
• Ontbijt op het gras (1862-1863)
• Olympia (1863)
• De adder (1866)
• De executie van keizer Maximiliaan (1867)
• Portret van Émile Zola (1868)
• Het balkon (1868-1869)
• Berthe Morisot met zwarte hoed en boeket viooltjes (1872)
• Portret van Clemenceau (1879-1880)
• De Folies-Bergère bar (1882)