Biografie - Klasse en authenticiteit

Iva Zanicchi werd geboren in Vaglie di Ligonchio, in de provincie Reggio Emilia, op 18 januari 1940. Bij een eerste auditie eind jaren '50 kreeg ze de voorkeur boven Milva, de toekomstige 'panter' die Iva zou ontmoeten bij haar debuut op het Sanremo Festival in 1965. Zanglessen, haar deelname als deelneemster aan het televisieprogramma 'Campanile sera', gepresenteerd door Mike Bongiorno, een tournee langs danszalenromagna. allemaal in een paar jaar.

In 1963 trad ze op als deelneemster aan het Castrocaro Festival met het lied '6 ore' (6 uur). Ze haalde de finale, maar door een keelontsteking kon ze haar prachtige 'zwarte' stem niet laten horen: ze werd derde.

Dankzij haar buitengewone interpretatieve grit veroverde Iva Zanicchi de discografen van het nieuwe label Ri-fi Records in Milaan, die haar een contract gaven. Haar eerste plaat verscheen in mei 1963 en bevatte de nummers 'Zero in amore' en 'Come un tramonto', voor haar geschreven en gearrangeerd door maestro Gorni Kramer.

De eerste grote hit kwam met het nummer 'Come ti vorrei', een Italiaanse versie van 'Cry to me' (van Bert Russel). Dankzij dit nummer maakte ze haar debuut op Sanremo in 1965 met 'I tuoi anni più belli'. Maar het was twee jaar later, in 1967, dat Iva Zanicchi haar eerste Sanremo Festival overwinning behaalde met het nummer 'Non pensare a me'.

Dankzij haar prachtige stem, met zijn onmiskenbare timbre, won ze het Festival duidelijk in 1969 met een nummer dat nog steeds als haar symbool wordt beschouwd, het beroemde 'Zingara', dat Iva samen met Bobby Solo presenteerde.

Na haar deelname aan het Eurofestival in Madrid in maart van hetzelfde jaar, met het nummer 'Due grosse lacrime bianche' (Twee grote witte tranen), was ze in Parijs de ster van een show in de Olympia, die werd gevolgd door een intensieve tournee waarbij Iva Zanicchi optrad tijdens talloze concerten in Zuid-Amerika, Rusland en de Verenigde Staten. In het Plaza Hotel in New York ontmoette ze Frank Sinatra.

Tussen 1970 en 1971 kwam het keerpunt: ze besloot zich te wijden aan de liederen van de Griekse componist Mikis Theodorakis. Ze nam een van haar mooiste platen op 'Caro Theodorakis...Iva', waarvan meer dan anderhalf miljoen exemplaren werden verkocht. Maar 1970 was ook het jaar van haar derde deelname aan een van de belangrijkste Italiaanse zangwedstrijden, 'Canzonissima'. Haar grote decolletés (voor, achter en opzij)Een van de nummers die ze presenteerde was 'A Bitter River' (het titelnummer van de LP 'Dear Theodorakis...Iva'). Het succes was ongekend.

In Turijn, tijdens een optreden in een club genaamd 'Le Roi', begint een bewonderaar haar lastig te vallen, tot op het punt dat hij het podium op gaat en de zoom van haar jurk scheurt. De veiligheidsdienst grijpt in en maakt de man, gewapend met een lang mes en in een duidelijke staat van geestelijke verwarring, onschadelijk.

Tussen 1972 en 1973 nog twee grote hits, 'Coraggio e paura' en 'Mi ha stregato il viso tuo'. Ze keert terug om op te treden in 'Un disco per l'estate' maar tijdens de repetities voor de slotavond krijgt ze te horen dat er geen tijd meer is om haar lied 'I mulini della mente' in te studeren. Door te veel spanning wordt Iva ziek en naar een hotel gebracht. De repetities worden uitgesteld tot de middag maar ze besluitook af te zien van de tv-finale.

In 1974 behaalde Iva, dankzij haar derde overwinning met het lied 'Ciao cara come stai?', een uitzonderlijk record in de Italiaanse muziekscene: ze is de enige vrouw die het Sanremo Festival drie keer heeft gewonnen. Kort daarna volgde nog een groot succes: het lied 'Testarda io' werd door regisseur Luchino Visconti opgenomen in zijn film 'Gruppo di famiglia in un interno'.

In 1976 scheidde ze van haar man Tonino Ansoldi (zoon van Giobatta Ansoldi, eigenaar van de Ri-fi platenmaatschappij). Iva zou verklaren " Ik had ruzie aan het einde van mijn huwelijk en bedroog mijn man. Ik feliciteer mezelf nog steeds. Het was de eerste keer dat ik verliefd werd... ".

In 1983 verscheen ze op de Mostra della Canzone in Riva del Garda met 'Aria di luna' en het jaar daarop keerde ze terug op het podium van Sanremo met het nummer 'Chi (mi darà)'. Vanaf dat moment begon Iva Zanicchi aan een nieuw professioneel avontuur: in 1985 maakte ze haar televisiedebuut als presentatrice met het programma 'Facciamo un affare'. Slechts een jaar later kreeg ze de rol van presentatrice van een van demeest succesvolle en langstlopende televisieprogramma in de geschiedenis van de Italiaanse televisie, 'OK, the Price is Right!

Na jaren van discografische inactiviteit verscheen in 2001 de single 'Ho bisogno di te', uitgegeven door Sugar. In datzelfde jaar bracht hij ook een boek uit, getiteld 'Polenta di castagne' waarin hij op ironische wijze het verhaal van zijn familie vertelt.

In 2002 bracht het Mbo de collectie 'Testardo io... e altri successi' uit, die alle historische nummers bevat.

2003 markeerde Iva Zanicchi's terugkeer naar haar grote liefde, muziek. Ze verscheen weer met Sugar op het 53e Sanremo Festival met het geraffineerde nummer 'Fossi un tango', geproduceerd door Mario Lavezzi. Iva verklaart " Iemand heeft in het verleden geprobeerd me te overtuigen om terug te keren naar Sanremo, maar het waren allemaal pogingen omwille van zichzelf. Deze keer is het anders, want er is een project rond deze deelname: een album en een theatertournee. Ik ben erg blij met dit werk en dan, zoals Lavezzi zegt, het belangrijkste is dat, we plezier hebben... ".

Bij de verkiezingen van 2004 stelde ze zich kandidaat voor het Europees Parlement op de lijsten van Forza Italia, maar de ervaring en resultaten waren niet de gelukkigste.

Begin 2005 keerde Iva Zanicchi terug op tv, op Channel 5, met het programma 'Il Piattoforte'.

In hetzelfde jaar was hij een van de deelnemers aan de RaiDue reality tv-show 'Music Farm'.

Na de teleurstellende verkiezingsuitslag van de Europese verkiezingen in 2014 besloot hij voorgoed te stoppen met politieke activiteiten.

Latere projecten brachten haar op verschillende gebieden: theater, muziek en literatuur.

In de herfst van 2021 werd zijn single 'Tears and Darkness' uitgebracht. Daarna presenteerde hij een show van twee avonden op Channel 5, getiteld 'D'Iva'. one-woman show waarvan de titel herinnert aan die van haar gelijknamige album uit 1980. Iva Zanicchi schetst haar carrière en zingt een duet met vele gasten.

In februari 2022 is hij een van de deelnemers aan het Sanremo Festival: het lied dat hij brengt is getiteld 'Voglio amarti'.