Βιογραφία - Τάξη και αυθεντικότητα

Η Iva Zanicchi γεννήθηκε στο Vaglie di Ligonchio, στην επαρχία Reggio Emilia, στις 18 Ιανουαρίου 1940. Σε μια πρώτη ακρόαση στα τέλη της δεκαετίας του 1950, προτιμήθηκε από τη Milva, τη μελλοντική "πάνθηρα", την οποία η Iva θα συναντούσε στο ντεμπούτο της στο Φεστιβάλ του Σανρέμο το 1965. Μαθήματα τραγουδιού, η συμμετοχή της ως διαγωνιζόμενη στην τηλεοπτική εκπομπή "Campanile sera", με παρουσιαστή τον Mike Bongiorno, μια περιοδεία σε αίθουσες χορούromagna. όλα αυτά μέσα σε λίγα χρόνια.

Το 1963, εμφανίστηκε ως διαγωνιζόμενη στο Φεστιβάλ του Castrocaro με το τραγούδι "6 ore" (6 ώρες). Έφτασε στον τελικό, αλλά μια βαριά λαρυγγίτιδα την εμπόδισε να αναδείξει την υπέροχη "μαύρη" φωνή της: κέρδισε την τρίτη θέση.

Χάρη στην εξαιρετική ερμηνευτική της δεινότητα, η Iva Zanicchi κέρδισε τους δισκογράφους της νέας δισκογραφικής εταιρείας Ri-fi Records στο Μιλάνο, οι οποίοι υπέγραψαν συμβόλαιο μαζί της. Ο πρώτος της δίσκος κυκλοφόρησε τον Μάιο του 1963 και περιείχε τα τραγούδια "Zero in amore" και "Come un tramonto", γραμμένα γι' αυτήν και διασκευασμένα από τον μαέστρο Gorni Kramer.

Η πρώτη μεγάλη επιτυχία ήρθε με το τραγούδι "Come ti vorrei", μια ιταλική εκδοχή του "Cry to me" (του Bert Russel). Χάρη σε αυτό το τραγούδι, έκανε το ντεμπούτο της στο Sanremo το 1965 με το "I tuoi anni più belli". Αλλά ήταν δύο χρόνια αργότερα, το 1967, που η Iva Zanicchi κέρδισε την πρώτη της νίκη στο Φεστιβάλ του Sanremo με το τραγούδι "Non pensare a me".

Χάρη στην υπέροχη φωνή της, με την αλάνθαστη χροιά της, κέρδισε ξεκάθαρα το Φεστιβάλ το 1969 με ένα τραγούδι που θεωρείται ακόμη σύμβολο της, το περίφημο "Zingara", το οποίο η Iva παρουσίασε μαζί με τον Bobby Solo.

Μετά τη συμμετοχή της στο Eurofestival της Μαδρίτης, τον Μάρτιο του ίδιου έτους, με το τραγούδι "Due grosse lacrime bianche" (Δύο μεγάλα λευκά δάκρυα), στο Παρίσι ήταν η πρωταγωνίστρια μιας παράστασης στο Olympia, την οποία ακολούθησε μια έντονη περιοδεία που βρήκε την Iva Zanicchi να εμφανίζεται σε πολυάριθμες συναυλίες στη Νότια Αμερική, τη Ρωσία και τις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο ξενοδοχείο Plaza της Νέας Υόρκης γνώρισε τον Frank Sinatra.

Μεταξύ 1970 και 1971, η καμπή: αποφάσισε να αφοσιωθεί στα τραγούδια του Έλληνα συνθέτη Μίκη Θεοδωράκη. Ηχογράφησε έναν από τους πιο όμορφους δίσκους της "Caro Theodorakis... Iva", ο οποίος πούλησε περισσότερα από ενάμισι εκατομμύριο αντίτυπα. Το 1970 όμως ήταν και η χρονιά της τρίτης συμμετοχής της σε έναν από τους σημαντικότερους ιταλικούς διαγωνισμούς τραγουδιού, τον "Canzonissima". Τα μεγάλα ντεκολτέ της (μπροστά, πίσω και στα πλάγια)Ένα από τα τραγούδια που παρουσίασε ήταν το "A Bitter River" (το ομώνυμο κομμάτι του LP "Dear Theodorakis...Iva"). Η επιτυχία ήταν πρωτοφανής.

Τα πράγματα, ωστόσο, δεν φαίνεται να πηγαίνουν όπως θα έπρεπε. Στο Τορίνο, κατά τη διάρκεια μιας παράστασης στο κλαμπ "Le Roi", ένας θαυμαστής αρχίζει να την παρενοχλεί, σε σημείο που να ανεβαίνει στη σκηνή και να σκίζει το στρίφωμα του φορέματός της. Η υπηρεσία ασφαλείας επεμβαίνει και καθιστά τον άνδρα, οπλισμένο με ένα μακρύ μαχαίρι και σε προφανή κατάσταση ψυχικής σύγχυσης, ακίνδυνο.

Μεταξύ 1972 και 1973 δύο ακόμη μεγάλες επιτυχίες, το "Coraggio e paura" και το "Mi ha stregato il viso tuo". Επιστρέφει για να εμφανιστεί στο "Un disco per l'estate" αλλά, κατά τη διάρκεια των προβών για την τελευταία βραδιά, της λένε ότι δεν υπάρχει πλέον χρόνος για να προβάρει το τραγούδι της "I mulini della mente". Λόγω της υπερβολικής έντασης η Iva αρρωσταίνει και μεταφέρεται σε ένα ξενοδοχείο. Οι πρόβες αναβάλλονται για το απόγευμα αλλά αποφασίζειεξίσου να παραιτηθεί από τον τηλεοπτικό τελικό.

Το 1974, χάρη στην τρίτη της νίκη με το τραγούδι "Ciao cara come stai?", η Iva πέτυχε ένα εξαιρετικό ρεκόρ στην ιταλική μουσική σκηνή: είναι η μόνη γυναίκα που έχει κερδίσει τρεις φορές το Φεστιβάλ του Sanremo. Αμέσως μετά, άλλη μια μεγάλη επιτυχία: το τραγούδι "Testarda io" συμπεριλήφθηκε από τον σκηνοθέτη Luchino Visconti στην ταινία του "Gruppo di famiglia in un interno".

Το 1976, χώρισε από τον σύζυγό της Tonino Ansoldi (γιο του Giobatta Ansoldi, ιδιοκτήτη της δισκογραφικής εταιρείας Ri-fi). Η Iva θα δηλώσει " Στο τέλος του γάμου μου είχα μια διαφωνία και απάτησα τον άντρα μου. Ακόμα συγχαίρω τον εαυτό μου. Ήταν η πρώτη φορά που ερωτεύτηκα ".

Το 1983 εμφανίστηκε στη Mostra della Canzone στη Ρίβα ντελ Γκάρντα με το "Aria di luna" και την επόμενη χρονιά επέστρεψε στη σκηνή του Σανρέμο με το τραγούδι "Chi (mi darà)". Από αυτό το σημείο και μετά η Iva Zanicchi ξεκίνησε μια νέα επαγγελματική περιπέτεια: το 1985 έκανε το τηλεοπτικό της ντεμπούτο ως παρουσιάστρια με την εκπομπή "Facciamo un affare". Μόλις ένα χρόνο αργότερα της ανατέθηκε ο ρόλος της παρουσιάστριας ενός από τατο πιο επιτυχημένο και μακροχρόνιο τηλεοπτικό πρόγραμμα στην ιστορία της ιταλικής τηλεόρασης, "OK, η τιμή είναι σωστή!".

Μετά από χρόνια δισκογραφικής αδράνειας, το 2001 κυκλοφόρησε το single "Ho bisogno di te", το οποίο κυκλοφόρησε από τον εκδοτικό οίκο Sugar. Την ίδια χρονιά κυκλοφόρησε και ένα βιβλίο με τίτλο "Polenta di castagne", στο οποίο αφηγείται με ειρωνικό τρόπο την ιστορία της οικογένειάς του.

Το 2002, ο Mbo κυκλοφόρησε τη συλλογή "Testardo io... e altri successi", η οποία περιέχει όλα τα ιστορικά τραγούδια.

Το 2003 σηματοδότησε την επιστροφή της Iva Zanicchi στη μεγάλη της αγάπη, τη μουσική. Εμφανίστηκε ξανά με τη Sugar στο 53ο Φεστιβάλ του Σανρέμο με το εκλεπτυσμένο τραγούδι "Fossi un tango", σε παραγωγή του Mario Lavezzi. Η Iva δηλώνει " Κάποιος στο παρελθόν είχε προσπαθήσει να με πείσει να επιστρέψω στο Σαν Ρέμο, αλλά ήταν όλες προσπάθειες για τον εαυτό τους. Αυτή τη φορά είναι διαφορετικό, επειδή υπάρχει ένα έργο γύρω από αυτή τη συμμετοχή: ένα άλμπουμ και μια θεατρική περιοδεία. Είμαι πολύ χαρούμενος με αυτή τη δουλειά και στη συνέχεια, όπως λέει ο Lavezzi, το σημαντικό είναι ότι, περνάμε καλά. ".

Στις εκλογές του 2004, ήταν υποψήφια για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τις λίστες της Forza Italia, αλλά η εμπειρία και τα αποτελέσματα δεν ήταν και τα πιο ευχάριστα.

Στις αρχές του 2005, η Iva Zanicchi επέστρεψε στην τηλεόραση, στο Κανάλι 5, με την εκπομπή "Il Piattoforte".

Την ίδια χρονιά, ήταν ανάμεσα στους διαγωνιζόμενους, πρωταγωνιστώντας στο ριάλιτι της RaiDue "Music Farm".

Μετά τα απογοητευτικά εκλογικά αποτελέσματα των ευρωεκλογών του 2014, αποφάσισε να εγκαταλείψει οριστικά την πολιτική δραστηριότητα.

Στη συνέχεια ασχολήθηκε με διάφορους τομείς: θέατρο, μουσική και λογοτεχνία.

Το φθινόπωρο του 2021, κυκλοφόρησε το single του "Tears and Darkness". Στη συνέχεια παρουσίασε στο Channel 5 μια εκπομπή δύο βραδιών με τίτλο "D'Iva", ένα παράσταση μιας γυναίκας του οποίου ο τίτλος θυμίζει εκείνον του ομώνυμου άλμπουμ της που κυκλοφόρησε το 1980. Η Iva Zanicchi παρακολουθεί την καριέρα της, τραγουδώντας ντουέτο με πολλούς καλεσμένους.

Τον Φεβρουάριο του 2022, είναι μεταξύ των διαγωνιζομένων στο Φεστιβάλ του Σανρέμο: το τραγούδι που φέρνει στον διαγωνισμό έχει τίτλο "Voglio amarti".