Βιογραφία - Πέρα από τα πόδια υπάρχουν κι άλλα

Η Σαμπρίνα Σαλέρνο γεννήθηκε στη Γένοβα στις 15 Μαρτίου 1968. Όμορφη καλλονή από την εφηβεία της, εξελέγη Μις Λιγουρία σε ηλικία δεκαέξι ετών, το εφαλτήριο που της επέτρεψε να κάνει τα πρώτα δειλά της βήματα στον κόσμο του θεάματος. Αρχικά μπερδεμένη και ανασφαλής, η καλλονή από τη Γένοβα έχει στην πραγματικότητα πολύ θάρρος και περιμένει την κατάλληλη ευκαιρία για να βγάλει τα σαγηνευτικά της νύχια.Ωστόσο, πολλές από τις ζωηρές συμπεριφορές της κρύβουν ένα προσωπικό δράμα, όπως αφηγείται στην προσωπική της ιστοσελίδα: "Ο πατέρας μου εγκατέλειψε τη μητέρα μου όταν εκείνη έμεινε έγκυος και δεν με αναγνώριζε. Μεγάλωσα για πέντε χρόνια με τους παππούδες μου, επειδή η μητέρα μου δεν μπορούσε να με φροντίσει επειδή έπρεπε να δουλέψει. Ήμουν δώδεκα ετών όταν προσπάθησα να πάρω πίσω αυτό που ο πατέρας μουΜου χρωστούσε: αγάπη, υποστήριξη, ασφάλεια και τρυφερότητα. Τον κάλεσα στο τηλέφωνο. Στην άλλη πλευρά βρήκα έναν τοίχο. Μεγάλωσα ούτως ή άλλως, προσπαθώντας να σκληρύνω ακόμα περισσότερο την πανοπλία μου".

Σε κάθε περίπτωση, η θηλυκή, σχεδόν τέλεια σωματική της διάπλαση, η διφορούμενη αλλά άκρως σέξι εμφάνισή της (έχει έναν πολύ ελαφρύ στραβισμό της Αφροδίτης, ο οποίος της ταιριάζει πολύ), οι γενναιόδωρες φόρμες της δεν θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητες. Το 1985, πήρε αμέσως μέρος σε μια σημαντική εκπομπή, την "Premiatissima", με οικοδεσπότη αυτό το αληθινό ιερό τέρας του θεάματος, τον Johnny Dorelli.Παρόλο που η Sabrina δεν μπορεί να υποβιβαστεί σε μια απλή βοηθό. Θέλει να παίξει τα χαρτιά της στον κόσμο της μουσικής, προσελκύεται όπως είναι από τις διεθνείς παραγωγές και το μεγάλο κύμα του "χορού" που κυριάρχησε εκείνα τα χρόνια.

Sabrina Salerno

Πήρε το ρίσκο, ρίσκαρε την αξιοπιστία του και κυκλοφόρησε το πρώτο του single "Sexy Girl", ένα από τα λίγα κομμάτια που γεννήθηκαν στην Ιταλία αλλά τραγουδήθηκαν στα αγγλικά, και έφτασε στα charts της Ιταλίας και της Γερμανίας. Επιτέλους, στον ασφυκτικό κόσμο της ιταλικής μουσικής, που αποτελείται από ανείπωτες μελωδίες και μελαγχολικές ατμόσφαιρες, κάποιος που έχει το θάρρος να παρουσιαστεί με ένα προσωπείο που θα έκανε τους πιοΜε την πρώτη ακρόαση, μάλιστα, το τραγούδι δεν ακούγεται σαν εγχώρια παραγωγή, αλλά σαν τραγούδι που εισάγεται απευθείας από την άλλη πλευρά της Μάγχης.

Έχοντας δοκιμάσει, λοιπόν, το έδαφος της αποδοχής του κοινού, ήρθε η ώρα να κάνουν το ακόμα μεγαλύτερο βήμα της κυκλοφορίας ενός ολοκληρωμένου άλμπουμ. 86-87 ήταν τότε η σειρά του "Sabrina", το οποίο περιείχε το single "Boys", άλλη μια επιτυχία, αυτή τη φορά ευρέως διαδεδομένη και καλοδεχούμενη σε όλη την Ευρώπη (καθώς και στη Νότια Αμερική και την Αυστραλία).

Τα επόμενα χρόνια σημαδεύτηκαν από πολλή δουλειά και πολυάριθμες παραγγελίες, καθώς και από την ηχογράφηση διαφόρων τραγουδιών, τα οποία έτυχαν τακτικά καλής υποδοχής από το κοινό. Το 88 κυκλοφόρησε το άλμπουμ "SuperSabrina" με το single "Like a Yoyo". Οι στίχοι των τραγουδιών της είναι πάντα λίγο πικάντικοι και σέξι, η Σαμπρίνα παίζει με ευκολία με την εικόνα της ανθρωποφάγου. Ένας χαρακτήρας που έχει χτίσειχάρη σε δεκάδες φωτογραφίες που εμφανίστηκαν σε όλες τις εφημερίδες, στις οποίες η τραγουδίστρια είναι πάντα προκλητική και σαγηνευτική και στις οποίες εμφανίζεται συχνά χωρίς πέπλο. Μετά από μια συναυλία στη Μόσχα το 1989, εγκαίρως, εμφανίστηκε και ο κινηματογράφος και την ίδια χρονιά γύρισε την ταινία "Fratelli d'Italia" μαζί με τον Jerry Calà.

Το '91 συμμετείχε στο SanRemo Festival μαζί με τον Jo Squillo με το τραγούδι 'Siamo Donne'. Το '95 έκανε το ντεμπούτο της στο θέατρο υπό τη σκηνοθεσία του Alessandro Capone στο ρόλο της Fata Morgana στο έργο 'I cavalieri della tavola Rotonda'. Το 1999 είχε την ευκαιρία να συμμετάσχει στην ταινία του Max Pezzali 'Jolly Blue', την ίδια στιγμή που κυκλοφόρησε το νέο της άλμπουμ 'A flower is broken'.

Sabrina Salerno με Jo Squillo

Έχοντας υπάρξει μία από τις Ιταλίδες τραγουδίστριες που αποψιλώθηκαν τη δεκαετία του '80, επέστρεψε στην τηλεόραση το 2002 ως ειδική ανταποκρίτρια στη νέα εκπομπή "Matricole e Meteore" του Italia 1, με το ειρωνικό παρατσούκλι "Sexy Bond". Η Σαλέρνο αναλαμβάνει το ρόλο μιας ειδικής πράκτορος που έχει αναλάβει να κυνηγήσει επιτυχημένες δόξες της σόουμπιζστις δεκαετίες του 1970 και 1980 και στη συνέχεια έπεσε στη λήθη.

Από το 2001 έως το 2003 πρωταγωνίστησε στο θέατρο στο μιούζικαλ "Emozioni", σε σκηνοθεσία Sergio Japino, με τους Ambra Angiolini και Vladimir Luxuria. Το μιούζικαλ σημείωσε επιτυχία και η Sabrina έπεισε τους κριτικούς. Το 2004 γεννήθηκε ο γιος της Luca Maria, πατέρας του οποίου είναι ο σύντροφός της Enrico Monti, τον οποίο παντρεύτηκε το 2006.

Το 2005 πρωταγωνίστησε, σε σκηνοθεσία του Cristiano Ceriello, στην ανεξάρτητη ταινία "Colori", ένα έργο εμπνευσμένο από το Dogma 95, το οποίο κέρδισε το βραβείο των κριτικών στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Salerno. Σε σκηνοθεσία του ίδιου σκηνοθέτη, πρωταγωνίστησε στην ταινία "Film D." το 2006.

Εννέα χρόνια μετά τον τελευταίο του δίσκο, επέστρεψε στην ιταλική μουσική σκηνή τον Σεπτέμβριο του 2008 με ένα νέο άλμπουμ με τίτλο "Erase/Rewind", δύο CD που περιέχουν 13 ιστορικές επιτυχίες και 13 ακυκλοφόρητα ποπ ροκ τραγούδια.

Για το καλοκαίρι του 2010, επιχείρησε μια αναβίωση της δεκαετίας του '80 συνεργαζόμενος με τη σέξι Samantha Fox ως τραγουδίστρια, κάνοντας ντουέτο στο περίφημο "Call Me", που αρχικά γνώρισε επιτυχία από το συγκρότημα "Blondie". Επίσης, τον Ιούλιο του 2010, διηύθυνε τέσσερα επεισόδια της εκπομπής "Myths 80" σε prime time στο Italia Uno.