Biografia - klasa i autentyczność

Iva Zanicchi urodziła się w Vaglie di Ligonchio, w prowincji Reggio Emilia, w dniu 18 stycznia 1940 r. Na pierwszym przesłuchaniu pod koniec lat 50-tych, była preferowana w stosunku do Milvy, przyszłej "pantery", którą Iva miała poznać podczas swojego debiutu na festiwalu w Sanremo w 1965 r. Lekcje śpiewu, jej udział jako uczestniczka w programie telewizyjnym "Campanile sera", prowadzonym przez Mike'a Bongiorno, tournee po salach tanecznychRomagna. wszystko w ciągu zaledwie kilku lat.

W 1963 r. wystąpiła jako uczestniczka na festiwalu Castrocaro z piosenką "6 ore" (6 godzin). Dotarła do finału, ale złe zapalenie krtani uniemożliwiło jej wydobycie swojego wspaniałego "czarnego" głosu: zajęła trzecie miejsce.

Dzięki swojemu niezwykłemu talentowi interpretacyjnemu, Iva Zanicchi zdobyła uznanie dyskografów nowej wytwórni Ri-fi Records w Mediolanie, którzy podpisali z nią kontrakt. Jej pierwsza płyta została wydana w maju 1963 roku i zawierała utwory "Zero in amore" i "Come un tramonto", napisane dla niej i zaaranżowane przez maestro Gorni Kramera.

Pierwszym wielkim hitem była piosenka "Come ti vorrei", włoska wersja "Cry to me" (Berta Russela). Dzięki tej piosence zadebiutowała na festiwalu w Sanremo w 1965 roku z utworem "I tuoi anni più belli". Ale to dwa lata później, w 1967 roku, Iva Zanicchi wygrała swój pierwszy festiwal w Sanremo z piosenką "Non pensare a me".

Dzięki swojemu pięknemu głosowi, o niepowtarzalnej barwie, wyraźnie wygrała Festiwal w 1969 roku z piosenką, która nadal jest uważana za jej symbol, słynną "Zingara", którą Iva zaprezentowała wraz z Bobbym Solo.

Po udziale w Eurofestiwalu w Madrycie w marcu tego samego roku, z piosenką "Due grosse lacrime bianche" (Dwie duże białe łzy), w Paryżu była gwiazdą pokazu w Olympii, po którym nastąpiła intensywna trasa koncertowa, podczas której Iva Zanicchi wystąpiła na licznych koncertach w Ameryce Południowej, Rosji i Stanach Zjednoczonych. W hotelu Plaza w Nowym Jorku poznała Franka Sinatrę.

W latach 1970-1971 nastąpił punkt zwrotny: postanowiła poświęcić się piosenkom greckiego kompozytora Mikisa Theodorakisa. Nagrała jedną ze swoich najpiękniejszych płyt "Caro Theodorakis...Iva", która sprzedała się w ponad półtora miliona egzemplarzy. Ale rok 1970 był także rokiem jej trzeciego udziału w jednym z najważniejszych włoskich konkursów wokalnych "Canzonissima". Jej duże dekolty (z przodu, z tyłu i po bokach)Jedną z piosenek, które zaprezentowała była "A Bitter River" (tytułowy utwór LP "Dear Theodorakis...Iva"). Sukces był bezprecedensowy.

W Turynie, podczas występu w klubie "Le Roi", jeden z wielbicieli zaczyna ją nękać, wchodząc na scenę i rozdzierając rąbek jej sukienki. Służby bezpieczeństwa interweniują i unieszkodliwiają mężczyznę uzbrojonego w długi nóż i w oczywistym stanie dezorientacji psychicznej.

W latach 1972-1973 powstają dwa kolejne wielkie przeboje: "Coraggio e paura" i "Mi ha stregato il viso tuo". Powraca, by wystąpić w "Un disco per l'estate", ale podczas prób do ostatniego wieczoru zostaje poinformowana, że nie ma już czasu na przećwiczenie swojej piosenki "I mulini della mente". Z powodu zbyt dużego napięcia Iva choruje i zostaje zabrana do hotelu. Próby zostają przełożone na popołudnie, ale decyduje się na to.również zrezygnować z finału telewizyjnego.

W 1974 roku, dzięki trzeciemu zwycięstwu z piosenką "Ciao cara come stai?", Iva osiągnęła wyjątkowy rekord na włoskiej scenie muzycznej: jest jedyną kobietą, która trzykrotnie wygrała festiwal w Sanremo. Wkrótce potem kolejny wielki sukces: piosenka "Testarda io" została włączona przez reżysera Luchino Viscontiego do jego filmu "Gruppo di famiglia in un interno".

W 1976 roku rozstała się ze swoim mężem Tonino Ansoldi (synem Giobatty Ansoldi, właściciela wytwórni Ri-fi). Iva oświadczyła, że " Pod koniec mojego małżeństwa miałam wpadkę i zdradziłam męża. Wciąż sobie gratuluję. To był pierwszy raz, kiedy się zakochałam. ".

W 1983 roku wystąpiła na Mostra della Canzone w Riva del Garda z utworem "Aria di luna", a rok później powróciła na scenę Sanremo z piosenką "Chi (mi darà)". Od tego momentu Iva Zanicchi rozpoczęła nową zawodową przygodę: w 1985 roku zadebiutowała jako prezenterka telewizyjna w programie "Facciamo un affare". Zaledwie rok później otrzymała rolę prezenterki jednego z programów telewizyjnych.najbardziej udany i najdłużej emitowany program telewizyjny w historii włoskiej telewizji, "OK, cena jest odpowiednia!".

Po latach bezczynności dyskograficznej, w 2001 roku ukazał się singiel "Ho bisogno di te", wydany przez Sugar. W tym samym roku wydał również książkę, zatytułowaną "Polenta di castagne", w której w ironiczny sposób opowiada historię swojej rodziny.

W 2002 roku Mbo wydał kolekcję "Testardo io... e altri successi", która zawiera wszystkie historyczne utwory.

W 2003 roku Iva Zanicchi powróciła do swojej wielkiej miłości, muzyki. Ponownie wystąpiła z zespołem Sugar na 53 Festiwalu w Sanremo z wyrafinowaną piosenką "Fossi un tango", wyprodukowaną przez Mario Lavezzi. Iva deklaruje " Ktoś w przeszłości próbował przekonać mnie do powrotu do Sanremo, ale były to próby dla samego siebie. Tym razem jest inaczej, ponieważ wokół tego udziału jest projekt: album i trasa teatralna. Jestem bardzo zadowolony z tej pracy, a potem, jak mówi Lavezzi, ważne jest to, że dobrze się bawimy. ".

W wyborach w 2004 r. kandydowała do Parlamentu Europejskiego z list Forza Italia, ale jej doświadczenie i wyniki nie były najszczęśliwsze.

Na początku 2005 roku Iva Zanicchi powróciła do telewizji, na Channel 5, z programem "Il Piattoforte".

W tym samym roku był jednym z uczestników reality show RaiDue "Music Farm".

Po rozczarowujących wynikach wyborów europejskich w 2014 r. postanowił na dobre zrezygnować z działalności politycznej.

Kolejne projekty zaangażowały ją w kilka dziedzin: teatr, muzykę i literaturę.

Jesienią 2021 r. ukazał się jego singiel "Tears and Darkness", a następnie zaprezentował dwudniowy program na Channel 5 zatytułowany "D'Iva". występ jednej kobiety którego tytuł nawiązuje do jej albumu o tej samej nazwie wydanego w 1980 r. Iva Zanicchi śledzi swoją karierę, śpiewając w duecie z wieloma gośćmi.

W lutym 2022 r. znalazł się wśród uczestników festiwalu w Sanremo: piosenka, którą przyniósł na konkurs, nosi tytuł "Voglio amarti".