Βιογραφία - Ένας καθαρός άγγελος

Ο Σουηδός τενίστας Stefan Edberg γεννήθηκε στις 19 Ιανουαρίου 1966 σε μια ταπεινή πολυκατοικία στο Vastevik, μια επαρχιακή πόλη είκοσι δύο χιλιάδων κατοίκων. Ο πατέρας του είναι αστυνομικός.

Ο ντροπαλός και ευγενικός μικρός Stefan άρχισε να παρακολουθεί ένα από τα δημοτικά μαθήματα τένις σε ηλικία επτά ετών. Με την πρώτη του ρακέτα στο χέρι, θαύμαζε στην τηλεόραση το ανερχόμενο αστέρι του σουηδικού τένις Bjorn Borg.

Το 1978 ο Stefan Edberg κέρδισε τη σημαντικότερη σουηδική διοργάνωση κάτω των 12. Τότε ο προπονητής του, ο πρώην πρωταθλητής Percy Rosberg, έπεισε το αγόρι να εγκαταλείψει τη λαβή με τα δύο χέρια: από τότε, το backhand και το backhand volley έγιναν τα καλύτερα χτυπήματα του Stefan.

Στον τελικό του τουρνουά "Avvenire" κάτω των 16 ετών (στο Μιλάνο), ο 15χρονος Edberg ηττήθηκε από τον ισχυρό Αυστραλό Pat Cash.

Για πρώτη φορά στην ιστορία του τένις, το 1983 ένα αγόρι κέρδισε το Grand Slam, τα τέσσερα μεγάλα παγκόσμια τουρνουά, στην κατηγορία των juniors: ήταν ο Stefan Edberg. Ένα περίεργο και ειρωνικό γεγονός: στη συνέντευξη Τύπου του Wimbledon, ο Stefan δήλωσε: " Ο πατέρας μου είναι εγκληματίας "(ο πατέρας μου είναι εγκληματίας), προκαλώντας γενική απορία." Ο Stefan εννοούσε στην πραγματικότητα ότι ο πατέρας του ήταν εγκληματίας αστυνομικός.

Στο Γκέτεμποργκ το 1984, ο Stefan Edberg, σε ζευγάρι με τον Jarrid (και οι δύο πολύ νέοι) ήταν ο ήρωας μιας σχεδόν ταπεινωτικής νίκης για τους αντιπάλους του, δεδομένου του διαμετρήματος του αμερικανικού ζεύγους McEnroe - Fleming, του νούμερο ένα ζεύγους στον κόσμο.

Το 1985 στο Αυστραλιανό Όπεν κέρδισε τον τελικό με τρία σετ, νικώντας τον κάτοχο του τίτλου και συμπατριώτη του Ματς Γουϊλάντερ, ενάμιση χρόνο μεγαλύτερό του. Ο Στέφαν Έντμπεργκ έκλεισε τη σεζόν με την πέμπτη θέση στην παγκόσμια κατάταξη. Την επόμενη χρονιά δεν συμμετείχε: επέστρεψε στην Αυστραλία το 1987 και έφτασε στον τελικό. Ήταν ο τελευταίος αγώνας που διεξήχθη στο γρασίδι του ιστορικού Kooyong Stadium (στοΑβορίγινες "ο τόπος των φοινικοειδών"). Νίκησε τον ορμητικό, επιθετικό, εριστικό Pat Cash, δείχνοντας μεγάλη κλάση και ψυχραιμία, σε έναν όμορφο αγώνα πέντε σετ.

Ο Stefan Edberg μετακομίζει στο South Kensington, ένα αρκετά ήσυχο προάστιο του Λονδίνου. Μαζί του είναι και η Annette, η πρώην φλόγα του Wilander. Το 1988 παίζει - κατά κάποιο τρόπο - στο σπίτι του, στο Wimbledon. Φτάνει στον τελικό, συναντά τον Γερμανό πρωταθλητή Boris Becker και κερδίζει σε δύο ώρες και 39 λεπτά. Η εφημερίδα Repubblica γράφει: Ο Στέφαν χτυπούσε και έπαιζε βόλεϊ, πετώντας αγγελικά πάνω από αυτό το γήπεδο που είχε μετατραπεί σε στάβλους ιππασίας, το ίδιο φτωχό γρασίδι όπου ο Μπόρις γλιστρούσε συνέχεια. Έδειχνε πιο άνετος από έναν Άγγλο, τον Έντμπεργκ. Όχι άδικα αποφάσισε να ζήσει εδώ ".

Ο Έντμπεργκ δεν έχει καταφέρει ποτέ να κερδίσει το Ρολάν Γκαρός. Μόνο μία φορά ο Στέφαν έφτασε στον τελικό, το 1989: ο αντίπαλός του είναι ένας 17χρονος κάτοχος κινεζικού διαβατηρίου από τις ΗΠΑ, το πιο απρόσμενο αουτσάιντερ, ικανό να κάνει τουλάχιστον ένα θαύμα σε κάθε αγώνα. Το όνομά του είναι Μάικλ Τσανγκ. Απέναντι στον Τσανγκ, ο εξαιρετικά ευνοημένος Στέφαν Έντμπεργκ προηγείται με δύο σετ έναντι ενός και έχει 10 φορές το break point στον τελικό.Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, καταφέρνει να αποτύχει σε όλα.

Την επόμενη χρονιά ο Έντμπεργκ έχει την ευκαιρία να επανορθώσει. Κερδίζει ξανά το Γουίμπλεντον και ανεβαίνει στο νούμερο ένα της παγκόσμιας κατάταξης.

Το 1991 στον τελικό της Νέας Υόρκης έχασε χάνοντας έξι games από τον Courier. Την επόμενη χρονιά, στους τρεις τελευταίους γύρους ο Stefan επέστρεψε τρεις φορές από break πίσω στο πέμπτο σετ. Στον τελικό κέρδισε τον Pete Sampras, ο οποίος είχε να πει το εξής για τον Edberg: "... Θα είμαι καλό παιδί. Είναι τόσο κύριος που σχεδόν τον υποστήριζα. ".

Τα επόμενα χρόνια ήταν χρόνια κάμψης: από το 1993 έως το 1995 ο Έντμπεργκ έπεσε από πέμπτος, έβδομος, εικοστός τρίτος.

Το 1996 στο Γουίμπλεντον, ο Έντμπεργκ χάνει από τον Ντικ Νόρμαν, έναν άγνωστο Ολλανδό. Ο Στέφαν αποφασίζει να αποσυρθεί, το δηλώνει στον Τύπο. Περνάει πολύ λίγος καιρός και ο άγγελος επιστρέφει να πετάει στο φιλέ: αρχίζει πάλι να παίζει καλά, κερδίζοντας συχνά. Ανεβαίνει στο νούμερο 14.

Συχνά φαινομενικά απόμακρος, πάντα πολύ κομψός, ο Έντμπεργκ δούλεψε σκληρά μέχρι το τέλος, αλλά δεν θα επέστρεφε ποτέ στην κορυφή του Ολύμπου. Η καριέρα του τελείωσε, όλοι τον χειροκρότησαν.

Στις 27 Δεκεμβρίου 2013 ανακοινώθηκε ότι Stefan Edberg θα ενταχθεί στην ομάδα του Ρότζερ Φέντερερ ως προπονητής.