Biografie van Stefan Edberg
Inhoudsopgave
Biografie - Een netto-engel
De Zweedse tennisser Stefan Edberg werd op 19 januari 1966 geboren in een bescheiden flatgebouw in Vastevik, een provinciestadje met tweeëntwintigduizend inwoners. Zijn vader is politieagent.
Zie ook: Biografie van Gus Van SantDe verlegen en beleefde kleine Stefan ging op zevenjarige leeftijd naar een van de gemeentelijke tenniscursussen. Met zijn eerste racket in de hand bewonderde hij op tv de Zweedse tennis rising star Bjorn Borg.
Zie ook: Biografie van Henrik IbsenIn 1978 won Stefan Edberg de belangrijkste Zweedse wedstrijd voor spelers onder 12. Zijn coach, voormalig kampioen Percy Rosberg, overtuigde de jongen ervan om de tweehandige greep te laten varen: vanaf dat moment werden de backhand en de backhandvolley zijn beste slagen.
In de finale van het 'Avvenire' onder-16 toernooi (in Milaan) werd de 15-jarige Edberg verslagen door de sterke Australiër Pat Cash.
Voor het eerst in de geschiedenis van het tennis won in 1983 een jongen de Grand Slam, de vier grote wereldtoernooien, in de juniorencategorie: het was Stefan Edberg. Een merkwaardig en ironisch feit: op de persconferentie van Wimbledon verklaarde Stefan: " Mijn vader is een crimineel "Stefan bedoelde eigenlijk dat zijn vader een criminele politieagent was.
In Gothenburg in 1984 was Stefan Edberg, gekoppeld aan Jarrid (beiden erg jong) de held van een bijna vernederende overwinning voor zijn tegenstanders, gezien het kaliber van het Amerikaanse koppel McEnroe - Fleming, de nummer één van de wereld.
In 1985 op de Australian Open won hij de finale in drie straight sets en versloeg hij de anderhalf jaar oudere titelhouder en landgenoot Mats Wilander. Stefan Edberg eindigde het seizoen met de vijfde plaats op de wereldranglijst. Het jaar daarop deed hij niet mee: in 1987 keerde hij terug naar Australië en bereikte de finale. Het was de laatste wedstrijd die op het gras werd gespeeld in het historische Kooyong Stadium (inHij versloeg die onstuimige, agressieve, ruziezoekende Pat Cash met grote klasse en koelbloedigheid in een prachtige vijfsetpartij.
Stefan Edberg verhuist naar South Kensington, een vrij rustige buitenwijk van Londen. Bij hem is Annette, de voormalige vlam van Wilander. In 1988 speelt hij dan - bij wijze van spreken - thuis, op Wimbledon. Hij bereikt de finale, treft de Duitse kampioen Boris Becker en wint in twee uur en 39 minuten. De krant Repubblica schrijft: '... Stefan batte en volleyde, engelachtig vliegend over dat tot manege gereduceerde veld, datzelfde schrale gras waar Boris steeds uitgleed. Hij leek meer op zijn gemak dan een Engelsman, Edberg. Niet voor niets besloot hij hier te gaan wonen ".
Edberg is er nog nooit in geslaagd Roland Garros te winnen. Slechts één keer heeft Stefan de finale bereikt, in 1989: zijn tegenstander is een 17-jarige Chinese paspoorthouder uit de VS, de meest onverwachte outsider, die in staat is om in elke wedstrijd minstens één wonder te verrichten. Zijn naam is Michael Chang. Tegen Chang leidt de zwaar bevoordeelde Stefan Edberg met twee sets tegen één en heeft hij in de finale 10 keer een breakpoint.Hij slaagt er op de een of andere manier in om ze allemaal te laten mislukken.
Het jaar daarop krijgt Edberg de kans om het goed te maken. Hij wint Wimbledon opnieuw en klimt naar de eerste plaats op de wereldranglijst.
In 1991 verloor hij in de finale in New York door zes games te verliezen van Courier. Het jaar daarop kwam Stefan in de laatste drie rondes drie keer terug van een break achterstand in de vijfde set. In de finale versloeg hij Pete Sampras, die het volgende over Edberg zei: '... I'm going to be a good guy. Hij is zo'n gentleman dat ik bijna voor hem aan het duimen was ".
De volgende jaren waren jaren van achteruitgang: van 1993 tot 1995 gleed Edberg van de vijfde, naar de zevende, naar de drieëntwintigste plaats.
In 1996 verliest Edberg op Wimbledon van Dick Norman, een onbekende Nederlander. Stefan besluit met pensioen te gaan en verklaart dit aan de pers. Er gaat weinig tijd voorbij en de engel vliegt weer aan het net: hij begint weer goed te spelen en vaak te winnen. Hij stijgt naar nummer 14.
Edberg leek vaak afstandelijk, maar was altijd erg elegant. Hij werkte hard tot het einde, maar hij zou nooit terugkeren naar de top van de Olympus. Zijn carrière eindigde, iedereen applaudisseerde voor hem.
Op 27 december 2013 werd aangekondigd dat Stefan Edberg wordt coach bij het team van Roger Federer.