Francesco Salvi biografie: geschiedenis, leven en curiosa

 Francesco Salvi biografie: geschiedenis, leven en curiosa

Glenn Norton

Inhoudsopgave

Biografie

Francesco Salvi werd op 7 februari 1953 geboren in Luino, in de provincie Varese. Zijn eerste toenaderingen tot de showbizzwereld brachten hem dichter bij de cinema: hij debuteerde in 1978 in de film "Per vivere meglio divertitevi con noi" van Flavio Mogherini, voordat hij geregisseerd werd door Stelvio Massi in "Sbirro, la tua legge è lenta... la mia no!" en door Valentino Orsini in "Uomini e no". Na zijn deelname aan "Labaraonda', van Florestano Vancini, hij acteerde samen met Paolo Villaggio in Neri Parenti's komedie 'Fracchia la belva umana', en samen met Jerry Calà in 'Vado a vivere da solo', geregisseerd door Marco Risi.

In 1983 was hij een van de acteurs in "Sapore di mare 2 - Un anno dopo" en "Sturmtruppen 2", maar hij wordt het best herinnerd voor zijn optreden in Castellano en Pipolo's cultfilm "Attila flagello di Dio", met Diego Abatantuono in de hoofdrol. Twee jaar later speelde hij met een andere grote naam, Adriano Celentano, in "Joan Lui - Ma un giorno nel paese arrivo io di lunedì". Hij was een van de komieken tussen 1985 en 1987,van 'Drive In', het programma van Antonio Ricci op Italia 1. Op hetzelfde netwerk presenteerde hij eind jaren tachtig " MegaSalviShow "('MegaSalviShowBook', uitgegeven door Vallardi, zal ook uit het programma worden gehaald).

In 1989 bracht hij het album ' Megasalvi "In het bijzonder werd 'C'è da spostare una macchina', het openingsthema van de 'MegaSalviShow', bekroond met de Gouden plaat, terwijl de videoclip van het lied, geregisseerd door Paolo Zenatello, de Telegatto voor beste tv-themalied won.Het nummer is een cover van 'The party', een Kraze-nummer dat het jaar daarvoor was uitgebracht, en gaat over een parkeerwachter buiten een nachtclub die via de luidsprekers van de club om hulp vraagt om een auto weg te laten slepen. Ook 'Exactly!' blijkt een succes, zozeer zelfs dat het zevende wordt in het eindklassement van het 'Festival di Sanremo': het nummer spot met de bescheiden kwaliteit van dehedendaagse popmuziek, in tegenstelling tot welke Francesco Salvi besluit een aantal dieren te laten zingen (op het podium van Ariston verschijnen een aantal figuranten vermomd als beesten naast hem).

In 1990 bracht de Lombardische showman het album 'Limiamo i danni' uit: het album bevat het nummer 'A', voorgesteld op het 'Festival di Sanremo', en 'B', de B-kant van het eerste nummer en openingsthema van het tv-programma '8 millimetri'. Maar er zijn ook 'Bachelite', gecomponeerd voor Mina het jaar ervoor (de zangeres zou het publiceren in haar album 'Uiallalla') en 'Ti ricordi di me?', afkomstig van de soundtrackvan 'Vogliamoci troppo bene' (een film die hij het jaar daarvoor had geregisseerd).

In 1991 was hij te zien op Canale 5 in de muzikale parodie 'Odyssey', geïnspireerd op het beroemde Homerische gedicht, waarin hij de personages Polyphemus en Telemachus speelde: naast hem speelden onder anderen Gerry Scotti, Teo Teocoli, Davide Mengacci en Moana Pozzi. Op opnamegebied bracht hij het album 'Se lo sapevo' uit, waarop ook het nummer 'Oh signorina' stond, met medewerking van Lorella.Cuccarini en Marco Columbro. Na zijn deelname aan een andere musical-parodie, dit keer geïnspireerd door de Drie Musketiers (hij speelt Athos), publiceerde hij het album 'In gita col Salvi' (waarvan de hoes werd ontworpen door Silver, de vader van Lupo Alberto) en belandde hij bij het weekblad 'Mickey Mouse': in het nummer van 1982 van de beroemde strip verscheen hij in het verhaal 'Pippo e l'ospite d'onore' (Goofy en de eregast), dat hijgescript samen met Gabriella Damianovich.

Zie ook: Maria Rosaria De Medici, biografie, geschiedenis en CV Wie is Maria Rosaria De Medici

Het jaar daarop, na zijn debuut als schrijver voor Arnoldo Mondadori in 'Ho i capelli che mi vanno stretti', bracht Salvi het album 'La bella e il best' uit (opnieuw ontwierp Silver de hoes), met daarop 'Senorita' (opnieuw gezongen samen met Columbro en Cuccarini, het is de remix van het laatste themalied van het programma 'Bellezze sulla neve') en 'Dammi 1 bacio': het lied wasEen ster in het variétéprogramma 'La strana coppia' naast Massimo Boldi, keerde hij terug naar de boekhandel met '101 buddhanate zen', opnieuw voor Arnoldo Mondadori, en in 1995 werkte hij samen met Disney aan 'Radiotopogiro', een programma op Radio 2 Rai.

In de tussentijd bracht hij de platen 'Statènto' uit (de gelijknamige single, samen geschreven met Vittorio Cosma, werd meegenomen naar het 'Festival di Sanremo', maar kwam niet verder dan de vijftiende plaats) en 'Testine disabilitate', met het duet met Drupi 'Uomini disperati'. Daarna, de dubbelaar Wolf Albert in de tekenfilm gewijd aan het personage Silver die werd uitgezonden op Raidue (de kip Marta heeft daarentegen de stem van Lella Costa) en schrijft 'Geschiedenis van de wereldcultuur van voor de prehistorie tot volgende week (inclusief eilanden)'; Francesco Salvi Hij is ook de auteur van 'Una strana famiglia', een verhaal in Rodolfo di Gianmarco's boek 'Ridono di noi - Una compilation comica'.

In 1998 nam hij 'Tutti Salvi x Natale' op, een verzameling kinderliedjes met een kerstzetting gearrangeerd door Tato Grieco, terwijl hij het jaar daarop verscheen in de Gialappa's Band komedie 'Tutti gli uomini del deficiente', geregisseerd door Paolo Costella. Hij werkte ook mee aan de productie van het boek 'Ughetto racconta' voor de 'Associazione Onlus A x B, Avvocati per i Bambini',Hij schreef het korte verhaal 'Il bambino più forte del mondo' (Het sterkste kind ter wereld) en in 2005 belandde Francesco bij de 'Zecchino d'Oro', zowel direct (als presentator) als indirect, omdat hij de auteur was van de Italiaanse tekst van het lied 'Kosa', in competitie voor Wit-Rusland, met de titel 'Lo zio Bè' (Oom Bè), dat de Zecchino d'Argento won als beste buitenlandse lied.

Dat jaar keerde de acteur terug naar de bioscoop in de dramatische film 'Mai + come prima' van Giacomo Campiotti, nadat hij ook was toegetreden tot de cast van het Raiuno-drama 'Un medico in famiglia'; hij nam ook deel als afgezant aan de derde editie van 'La fattoria', een realityshow op Channel 5. In 2006 speelde hij in het Raidue-programma 'Suonare Stella' en in 'Comedy Club', een Italia 1-show waarin enkele van zijn collega's de hoofdrol speelden.beroemde komieken proberen andere beroemde mensen de kunst van het lachen bij te brengen: Francesco Salvi is de meester van de zanger Syria. Het programma wordt echter na de eerste aflevering stopgezet vanwege slechte kijkcijfers.

Het jaar daarop publiceerde hij het boek 'Valentine was single' voor Rizzoli, een uitgeverij waarvoor hij in 2009 ook de thriller 'Zeitgeist' schreef. In 2012 regisseerde Marco Tullio Giordana hem in 'Romanzo di una strage', gewijd aan de bomaanslag op de Piazza Fontana, terwijl hij voor Paolo Bianchini de hoofdrol speelde in 'Il sole dentro'. Ondertussen was hij op tv een van de hoofdrolspelers in het Raiuno drama 'Un passo dal cielo'.

Zie ook: Biografie van Adriano Panatta

Glenn Norton

Glenn Norton is een ervaren schrijver en een gepassioneerd kenner van alles wat met biografie, beroemdheden, kunst, film, economie, literatuur, mode, muziek, politiek, religie, wetenschap, sport, geschiedenis, televisie, beroemde mensen, mythen en sterren te maken heeft . Met een eclectisch scala aan interesses en een onverzadigbare nieuwsgierigheid begon Glenn aan zijn schrijfreis om zijn kennis en inzichten te delen met een breed publiek.Glenn studeerde journalistiek en communicatie en ontwikkelde een scherp oog voor detail en een talent voor boeiende verhalen. Zijn schrijfstijl staat bekend om zijn informatieve maar boeiende toon, waarbij hij moeiteloos de levens van invloedrijke figuren tot leven brengt en zich verdiept in verschillende intrigerende onderwerpen. Met zijn goed onderzochte artikelen wil Glenn lezers vermaken, onderwijzen en inspireren om het rijke tapijt van menselijke prestaties en culturele fenomenen te verkennen.Als een zelfbenoemde cinefiel en literatuurliefhebber heeft Glenn een griezelig vermogen om de impact van kunst op de samenleving te analyseren en te contextualiseren. Hij onderzoekt de wisselwerking tussen creativiteit, politiek en maatschappelijke normen en ontcijfert hoe deze elementen ons collectieve bewustzijn vormen. Zijn kritische analyse van films, boeken en andere artistieke uitingen biedt de lezer een frisse kijk en nodigt uit om dieper na te denken over de wereld van de kunst.Glenn's boeiende schrijfstijl reikt verder dan degebied van cultuur en actualiteit. Met een grote interesse in economie, verdiept Glenn zich in de innerlijke werking van financiële systemen en sociaal-economische trends. Zijn artikelen splitsen complexe concepten op in verteerbare stukken, waardoor lezers de krachten die onze wereldeconomie vormen, kunnen ontcijferen.Met een brede honger naar kennis, maken de diverse expertisegebieden van Glenn zijn blog een one-stop-bestemming voor iedereen die op zoek is naar goed afgeronde inzichten in een groot aantal onderwerpen. Of het nu gaat om het verkennen van de levens van iconische beroemdheden, het ontrafelen van de mysteries van oude mythen, of het ontleden van de impact van wetenschap op ons dagelijks leven, Glenn Norton is uw go-to-schrijver, die u door het uitgestrekte landschap van menselijke geschiedenis, cultuur en prestaties leidt. .