بیوگرافی • فرشته ای در تور

استفان ادبرگ تنیسور سوئدی در 19 ژانویه 1966 در یک آپارتمان کوچک در Vastevik، یک شهر استانی با بیست و دو هزار نفر به دنیا آمد. پدر یک افسر پلیس است.

استفان کوچک، خجالتی و مودب، در سن هفت سالگی شروع به شرکت در یکی از دوره های تنیس شهرداری کرد. او با اولین راکتش در دست، بیورن بورگ ستاره نوظهور تنیس سوئدی را در تلویزیون تحسین می کند.

در سال 1978 استفان ادبرگ در مهمترین مسابقات سوئدی زیر 12 سال پیروز شد. سپس مربی، قهرمان سابق پرسی روزبرگ، پسر را متقاعد کرد که گرفتن دو دست را رها کند: از آن زمان، بک هند و بال هند به استفان تبدیل شد. بهترین ضربات

در فینال مسابقات زیر 16 سال "Avvenire" (در میلان)، ادبرگ پانزده ساله توسط پت کش استرالیایی بسیار قوی شکست خورد.

برای اولین بار در تاریخ تنیس، در سال 1983 یک پسر برنده گرند اسلم، چهار تورنمنت اصلی جهان، در رده جوانان شد: آن استفان ادبرگ بود. یک واقعیت کنجکاو و کنایه آمیز: در کنفرانس مطبوعاتی ویمبلدون، استفان اعلام می کند: " پدر من یک جنایتکار است " (پدر من یک جنایتکار است)، که باعث سردرگمی عمومی می شود. منظور استفان در واقع این بود که پدرش یک افسر پلیس جنایی بود.

در گوتنبرگ در سال 1984، استفان ادبرگ، همراه با جرید (هر دو بسیار جوان) قهرمان یک پیروزی تقریباً تحقیرآمیز برایحریفان، با توجه به کالیبر جفت آمریکایی مک انرو - فلمینگ، جفت شماره یک در جهان.

در سال 1985 در اوپن استرالیا او فینال را در سه ست متوالی برد و صاحب این عنوان و هموطنش متس ویلندر را که یک سال و نیم بزرگتر از خود داشت شکست داد. استفان ادبرگ فصل را با رتبه پنجم رنکینگ جهانی به پایان می رساند. سال بعد او شرکت نکرد: در سال 1987 به استرالیا بازگشت و به فینال رسید. این آخرین بازی است که در زمین چمن استادیوم تاریخی کویونگ (در زبان بومی برای "محل کف دست") برگزار می شود. او آن پت کش تندخو، پرخاشگر، نزاعگر را با نشان دادن کلاس و خونسردی عالی در یک مسابقه طولانی ۵ ست زیبا شکست می دهد.

استفان ادبرگ به کنزینگتون جنوبی، حومه نسبتاً آرام لندن نقل مکان می کند. با او آنت است که قبلاً شعله ویلاندر بود. بنابراین در سال 1988 او - به اصطلاح - در خانه، در ویمبلدون بازی کرد. او به فینال می رسد، با بوریس بکر قهرمان آلمان دیدار می کند و در دو ساعت و 39 دقیقه پیروز می شود. روزنامه Repubblica می نویسد: " استفان ضربه ای زد و رگبار زد، او با فرشته بر فراز آن زمین به اصطبل پرواز کرد، همان چمن فقیرانه ای که بوریس مدام در آن می لغزید. او راحت تر از یک انگلیسی، ادبرگ به نظر می رسید. تصمیم بگیرید اینجا زندگی کنید ".

ادبرگ هرگز موفق به قهرمانی رولان گاروس نشده است. استفان تنها یک بار در سال 1989 به فینال راه یافته است: حریف یک جوان 17 ساله چینی است.پاسپورت ایالات متحده، غیرمنتظره ترین گذرنامه خارجی، قادر به انجام حداقل یک معجزه در هر مسابقه است. نام او مایکل چانگ است. در مقابل چانگ، استفان ادبرگ بسیار مورد علاقه، دو ست به یک پیش می‌رود و در ست چهارم 10 بار امتیاز شکست دارد. او به هر طریقی موفق می شود همه آنها را شکست دهد.

سال بعد، ادبرگ توانست آن را جبران کند. او بار دیگر قهرمان ویمبلدون شد و به رتبه اول رنکینگ جهانی صعود کرد.

در سال 1991 در فینال نیویورک او 6 بازی را به پیک واگذار کرد. سال بعد، در سه راند آخر، استفان سه بار از شکست در ست پنجم برگشت. او در فینال پیت سامپراس را شکست می‌دهد که می‌تواند در مورد ادبرگ بگوید: " او چنان جنتلمنی است که تقریباً به دنبالش بودم ".

سال‌های بعدی در سراشیبی هستند: از 1993 تا 1995 ادبرگ از رتبه پنجم، به هفتم، به بیست و سوم سقوط کرد.

در سال 1996 در ویمبلدون، ادبرگ موفق شد در برابر دیک نورمن، هلندی ناشناس شکست بخورد. استفان تصمیم می گیرد بازنشسته شود، آن را به مطبوعات اعلام می کند. زمان بسیار کوتاهی می گذرد و فرشته به تور باز می گردد: او بازی خوب را از سر می گیرد و اغلب برنده می شود. این به عدد 14 برمی گردد.

ادبرگ اغلب ظاهراً جدا، همیشه بسیار زیبا، خود را تا آخر متعهد می کند، اما هرگز به قله المپوس باز نمی گردد. کار به پایان می رسد، همه او را تشویق می کنند.

27 دسامبر 2013 اعلام شد که استفان ادبرگ وارد بازیگری خواهد شدمربی برای حضور در تیم راجر فدرر.