بیوگرافی • Peons از سراسر جهان...

پانچو ویلا یکی از بزرگترین رهبران انقلابی مکزیک بود.

بر خلاف دیگر قهرمانان جنگ داخلی مکزیک، او گذشته ای به عنوان یک قانون شکن داشت.

این واقعیت بر قضاوت تاریخی جهانی انقلابی سنگینی می‌کرد، از این ظن که برخی مطرح می‌کردند که او نسبت به جنبش‌های اجتماعی روستا و جنبش کارگری آن زمان بیگانه است.

این تصور در حقیقت در انواع مختلف افسانه هایی که در اطراف ویلا به وجود آمده است تکرار می شود، از افسانه ای که او را قربانی استبداد اربابان سرزمین و مقامات سیاسی معرفی می کند تا افسانه. که ایده یک راهزن خشن را تداوم بخشید، تا تصویر حماسی که او را به عنوان یک رابین هود مدرن ترسیم می کند.

از سوی دیگر، در زمان‌های اخیر تفسیری راه خود را پیدا کرده است که اندازه تصویر سنتی ویلا را به عنوان یک قانون یاغی تغییر می‌دهد، و نشان می‌دهد که او در واقعیت یک موجودیت قانونی را رهبری می‌کرده است، هرچند که با قسمت‌های جزئی تضاد با مقامات محلی به دلیل دزدی کوچک یا تلاش برای اجتناب از خدمت اجباری، و اینکه هیچ شکلی از آزار و اذیت سیستماتیک علیه او وجود نداشت. در عمل، ویژگی‌های روان‌شناختی شخصیت او مرتبط با راهزنی زیر سؤال می‌رود.

Doroteo Arango Arámbula نام واقعی فرانسیسکو "پانچو" ویلا است: او در سن خوان دل ریو، دورانگو، در 5 به دنیا آمد.ژوئن 1878. او در انقلاب 1910-1911 علیه دیکتاتوری سی ساله پورفیریو دیاز شرکت کرد و در راس گروه های دهقانی، جنگ چریکی را در ایالت چیهواها سازمان داد و در پیروزی فرانسیسکو مادرو لیبرال- مترقی مشارکت کرد. . مشارکت ویلا در اولین انقلاب در چی‌هواهوا به یک استعداد طبیعی نمونه‌ای از مردانی که مردمی هستند بدون جاه‌طلبی‌های سیاسی یا آرمان‌های دموکراتیک خاص، اما قادر به ایجاد پیوند با رهبران دهقانان محلی است، بازمی‌گردد. با این حال، مشارکت در سال 1912 در دفاع از دولت مادرو به دلیل درخواست دولت مادرو و فرماندار محلی، آبراهام گونزالس بود. مبارزات نظامی بزرگ در شمال در طول انقلاب دوم 1913 سپس او را به یک رهبر کاریزماتیک و رهبر سیاسی تبدیل کرد که در دسامبر همان سال فرماندار انقلابی شد.

ارتجاع ضدانقلابی که به عنوان اتحاد بین ارتش و طبقات حاکم شناخته می شود، اما منجر به استقرار دیکتاتوری ژنرال ویکتوریا هوئرتا در 1913-1914 شد. پس از کودتای ژنرال مرتجع و ترور مادرو (که دقیقاً در سال 1913 اتفاق افتاد)، پانچو ویلا به مشروطه خواهان کارانزا پیوست تا به دولت منفور پایان دهد. ایالات متحده که منافع اقتصادی زیادی در مکزیک داشت و مرز بزرگی داشتقلمرو مشترک، در برابر هوئرتا صف آرایی کردند اما خود را محدود به اشغال ورا کروز در آوریل 1914 و چیهواهوا در مارس 1916 کردند. امیلیانو زاپاتا انقلابی، پروژه اصلاحات ارضی بزرگ (طرح آیالا، 25 نوامبر 1911)، تا نقطه تسخیر کل منطقه شمال مکزیک. او با بهره گیری از دوره سردرگمی در کشور، سرانجام موفق شد خود مکزیکو سیتی (1914-1915) را اشغال کند. بنابراین، در سال 1915 از فرمانده اوبرگون در سلایا، و متعاقباً از کالس، مشروطه‌خواه، که قبلاً از طرفداران اوبرگون بود، شکست خورد. این رویدادها دوره فعالیت چریکی او (1916-1920) و همچنین دوره "تولد دوباره" او را باز می کند، که می توان آن را در عوامل سیاسی کلی که عمدتاً به مواضع اتخاذ شده توسط ایالات متحده در قبال مشکلات در حال ظهور در انقلاب مکزیک مرتبط است، ردیابی کرد. .

در واقع، زمانی که رئیس جمهور ویلسون رسما دولت کارانزا را به رسمیت شناخت، مورد حمله آمریکایی ها قرار گرفت، با این وجود موفق شد از لشکرکشی ژنرال پرشینگ فرار کند. او بعداً در دولت آدولفو د لا هوئرتا اسلحه خود را زمین گذاشت و به مزرعه ای در دورانگو بازنشسته شد. او در 20 ژوئیه 1923 در پارال (چیهواهوا) ترور شد. بدیهی است که ترور او نقطه عطفی بودبرای سیستم سیاسی مکزیک بسیار مهم است.

نسخه "انتقام شخصی" بلافاصله غالب شد، یک سناریوی کلاسیک که تقریباً همیشه در رابطه با جنایات دولتی مطرح می شود. گفته می شد که مردان صاحب قدرت از ویلا نمی ترسیدند، بلکه از چیزی که او نمایندگی می کرد، مردمش، دامداران، پیشکسوتان بود که می توانستند رویای شورش و سرنگونی رژیم روسا را ​​دنبال کنند. انقلاب مکزیک، تعجب آور نیست که از دیرباز به عنوان اولین انقلاب اجتماعی قرن بیستم با ویژگی مردمی، ارضی و ناسیونالیستی آن در نظر گرفته شده است، حتی اگر برخی از محققان این تعبیر را مطرح کرده باشند که این انقلاب یک انقلاب سیاسی بوده است. در ساختن دولتی که قادر به ترویج توسعه سرمایه داری باشد، اما به دلیل ترس طبقه سیاسی جدید از رویارویی با قدرت به دست آمده توسط جنبش های مردمی، یک رژیم پوپولیستی را به وجود آورد.

قضاوت در مورد جنبش ویلا، از سوی دیگر، همچنان بحث برانگیز است زیرا، از یک سو، بدون شک تفاوت هایی را با توجه به جنبش زاپاتا از لحاظ قومیتی منسجم تر و از سوی دیگر، نشان می دهد. به نظر می‌رسید که شباهت‌هایی با جنبش‌های دیگر داشت که خود را به مصادره اموال زمین برای تأمین مالی انقلاب محدود کردند.