Biografie - Hasta la victoria

Ernesto 'Che' Guevara de la Serna, zoon van de gegoede burgerij (de bijnaam 'Che' kreeg hij omdat hij de gewoonte had dit korte woord, een soort 'i.e.', in het midden van elke toespraak uit te spreken), werd geboren op 14 juni 1928 in Rosario de la Fe, Argentinië. Zijn vader Ernesto is burgerlijk ingenieur, zijn moeder Celia is een beschaafde vrouw, een groot lezer, vooral dol op schrijvers.Frans.

Omdat hij als kind aan astma leed, verhuisde de familie Guevara in 1932 naar Cordoba op advies van de dokter, die een droger klimaat voorschreef aan de kleine Che (maar later, toen hij ouder werd, weerhield de ziekte hem er niet van om veel te sporten).

Hij studeerde met de hulp van zijn moeder, die een beslissende rol zou spelen in zijn menselijke en politieke vorming. In 1936-1939 volgde hij met passie de gebeurtenissen van de Spaanse Burgeroorlog, waarbij zijn ouders actief betrokken waren. Vanaf 1944 verslechterden de economische omstandigheden van het gezin en Ernesto begon min of meer af en toe te werken. Hij las veel, zonder zich te engagerenHij schreef zich in aan de Faculteit Geneeskunde en verdiepte zijn kennis door gratis te werken bij het Allergie Onderzoeksinstituut in Buenos Aires (waar zijn familie in 1945 naartoe verhuisde).

In 1951 maakten hij en zijn vriend Alberto Granados hun eerste reis naar Latijns-Amerika. Ze bezochten Chili, Peru, Colombia en Venezuela. Op dat moment gingen de twee uit elkaar, maar Ernesto beloofde Alberto, die in een leprakolonie werkte, dat ze elkaar weer zouden zien zodra ze klaar waren met hun studie. Ernesto Guevara studeerde af in 1953 en vertrok opnieuw om zijn belofte aan Granados na te komen. Als vervoermiddel gebruikte hij deIn La Paz ontmoet hij Ricardo Rojo, een Argentijnse banneling, met wie hij het revolutionaire proces in het land begint te bestuderen.

Op dat moment besluit hij zijn medische carrière uit te stellen. Het jaar daarop komt Che aan in Guatemala City na een avontuurlijke reis, met tussenstops in Guajaquil (Ecuador), Panama en San Josè de Costa Rica. Hij bezoekt de omgeving van de revolutionairen die vanuit heel Latijns-Amerika naar Guatemala zijn gekomen.

Hij ontmoette een jonge Peruaanse vrouw, Hilda Gadea, die zijn vrouw zou worden. Op 17 juni, ten tijde van de invasie van Guatemala door huurlingen betaald door United Fruit, probeerde Guevara een volksverzet te organiseren, maar niemand luisterde naar hem. Op 9 juli 1955, rond tweeëntwintig uur, was hij in het huis van de Cubaanse Maria Antonia Sanchez op 49 Emperàn Street in Mexico City,Ernesto Che Guevara ontmoette een beslissende figuur voor zijn toekomst, Fidel Castro. Er ontstond onmiddellijk een sterke politieke en menselijke verstandhouding tussen de twee, zozeer zelfs dat er sprake van is dat hun gesprek de hele nacht duurde zonder enige onenigheid.

Het onderwerp van de discussie zou een analyse zijn van het Zuid-Amerikaanse continent dat door de Yankee-vijand werd uitgebuit. Bij zonsopgang stelde Fidel aan Ernesto voor om deel te nemen aan de expeditie om Cuba te bevrijden van de 'tiran' Fulgencio Batista.

Beiden, inmiddels politieke ballingen, namen deel aan de landing in Cuba in november 1956. Che, een felle strijder met een ontembare ziel, bleek een bekwaam strateeg en een onberispelijke vechter. Naast zo'n sterke persoonlijkheid als die van Castro, nam hij Castro's belangrijkste theoretische richtlijnen op zich, waarbij hij de leiding nam over Cuba's economische wederopbouw als directeur van de Banco Nacional en ministervan Industrie (1959).

Hij was echter niet helemaal tevreden met de resultaten van de Cubaanse revolutie, wars van een bureaucratie die ondanks de revolutionaire hervormingen sclerotisch werd en rusteloos van aard. Hij verliet Cuba en zocht toenadering tot de Afro-Aziatische wereld en reisde in 1964 naar Algiers, andere Afrikaanse landen, Azië en Peking.

In 1967 vertrok hij, in overeenstemming met zijn idealen, naar een andere revolutie, de Boliviaanse, waar hij, in dat onmogelijke terrein, in een hinderlaag liep en werd gedood door regeringstroepen. De exacte datum van zijn dood is onbekend, maar het lijkt met goede benadering te zijn vastgesteld dat Che op 9 oktober van dat jaar werd vermoord.

Later werd Guevara een ware seculiere mythe, een martelaar van de 'rechtvaardige idealen'. Hij vertegenwoordigde voor de jeugd van Europees links (en daarbuiten) ongetwijfeld een symbool van revolutionair politiek engagement, dat soms werd gedegradeerd tot een gadget of een icoon dat op T-shirts kon worden gedrukt.