Biografie - Omgeving, non-conformisme en temperament

• Marina Ripa di Meana in de jaren 1990 en 2000
• De afgelopen jaren

Marina Elide Punturieri werd geboren in Reggio Calabria op 21 oktober 1941. Ze groeide op in een middenklasse gezin en na haar studie in haar geboortestad begon ze te werken als styliste door een haute couture atelier te openen op Piazza di Spagna, Rome. In 1961 trouwde ze met Alessandro Lante della Rovere, in de kerk van San Giovanni Battista dei Cavalieri di Rodi; met Alessandro, een man van oude familiehertogin, heeft een dochter, Lucrezia Lante della Rovere, die theater-, film- en televisieactrice zal worden.

In de jaren 1970 had Marina een gekwelde liefdesrelatie met de schilder Franco Angeli. Ze schreef er een boek over, 'Cocaïne bij het ontbijt' (2005), waarin ze vertelt hoe ze zich zelfs prostitueerde om drugs voor haar minnaar te kunnen kopen.

Hij scheidde van Alessandro Lante della Rovere, maar bleef zijn achternaam houden en gebruiken, zowel voor het ondertekenen van autobiografische werken als voor licenties met betrekking tot de mode-industrie waarin hij werkte. Hij stopte met het gebruik van zijn achternaam toen de rechtbank dit verbood, op verzoek van Lante della Rovere zelf.

Ze begon een reeks romantische relaties, niet in het minst met de journalist Lino Jannuzzi, waarover ze vertelt in de bestseller 'I miei primi quarant anni' (Mijn eerste veertig jaar). In 1982 trouwde ze met Carlo Ripa di Meana, afkomstig uit een markiezenfamilie; twintig jaar later, in 2002, sloot ze een religieus huwelijk.

Vanaf het einde van de jaren 70 verscheen ze steeds vaker op tv als columniste in programma's waarin ze haar uitbundige karakter en non-conformistische aard benadrukte. Marina Ripa di Meana verscheen vaak als een over-the-top personage: ze debatteerde over politiek, natuurkwesties, de bescherming van het landschap, de verheerlijking van schoonheid en vooral de verdediging van dieren.

Ze is bevriend met intellectuelen en schrijvers als Alberto Moravia en Goffredo Parise en is in de loop der jaren steeds libertair geworden, tot het punt waarop ze door velen wordt beschouwd als een van de symbolen van junk-tv. Met haar knappe uiterlijk aarzelt Marina niet om zich volledig naakt te laten fotograferen voor campagnes tegen het gebruik van bontjassen en als getuigenis voor fondsenwerving voor onderzoek tegenkanker, een ziekte die hij twee keer aan den lijve heeft ondervonden en heeft overwonnen.

Haar professionele activiteiten zijn gevarieerd: ze schreef verschillende boeken, veel autobiografische, maar ook detective- en sentimentele romans, en regisseerde de film 'Cattive Ragazze' (1992). Er zijn twee films over haar leven uitgebracht: 'I miei primi quarant anni' van Carlo Vanzina (1987), een zeer succesvolle cultfilm, en 'La più bella del reame' van Cesare Ferrario (1989).

Marina Ripa di Meana in de jaren 1990 en 2000

In 1990 lanceerde en leidde Marina Ripa di Meana twee jaar lang het maandblad 'Elite', uitgegeven door Newton&Compton Editore. In 1995 werd ze ambassadeur in Italië voor het IFAW (International Fund for Animal Welfare - VS).

In de jaren '90 organiseerde hij campagnes in Italië en in andere landen tegen de uitroeiing van zeehondenjongen, tegen het gebruik van huiden en bont voor mode en ijdelheid, tegen stierengevechten, tegen de Franse nucleaire experimenten in het Mururoa atol, tegen de ontmanteling van het Pincio (2008), tegen de sluiting van het historische San Giacomo ziekenhuis in het hart van Rome (2008), en voor hetvroegtijdige kankerpreventie.

Onder zijn liefdes zijn vier mopshondjes: Risotto, Apple, Mango en Moka. Marina Ripa di Meana lanceerde zijn eigen merk waarmee hij brillen, porselein en ecologisch bont signeerde.

De afgelopen jaren

In 2009 nam ze deel aan de realityshow 'La fattoria', gepresenteerd door Paola Perego. In hetzelfde jaar nam ze ook deel aan een aflevering van het derde seizoen van het tv-drama I Cesaroni, uitgezonden op Canale 5, waarin ze zichzelf speelde.

In 2015 maakte ze haar debuut als theateractrice in het toneelstuk 'Il Congresso degli Arguti'. Ziek van kanker sinds 2002, overleed ze op de middag van 5 januari 2018 in Rome, op 76-jarige leeftijd.