Biografie - Overdreven

Rodney Stephen Steiger werd geboren op 14 april 1925 in Westhampton, New York. Als enig kind van een acteursechtpaar beleefde hij het drama van de scheiding van zijn ouders, die kort na zijn geboorte scheidden.

De vader verliet het huis en werd in de toekomst zelden gezien door kleine Rod, terwijl de moeder, die hertrouwd was en met haar nieuwe partner naar Newark, New Jersey verhuisde, niet in staat was om het kind de warme en stabiele kern te geven die onontbeerlijk was voor een gezonde en harmonieuze groei.

In werkelijkheid was er een duivel van de meest verontrustende soort in het huishouden van Steiger binnengeslopen, namelijk alcoholisme, waaraan zowel moeder als stiefvader onafhankelijk van elkaar leken te lijden. Kortom, de situatie werd zo onhoudbaar dat Rod, inmiddels 15, besloot het huis te verlaten. Een moeilijke en pijnlijke beslissing die leidde tot nogal wat onevenwichtigheden in de toekomstige acteur, aangezien hij duidelijkVijftien is nog een te jonge leeftijd om het leven alleen aan te kunnen.

De kronieken vertellen echter dat Rod, door te liegen over zijn leeftijd, erin slaagde om dienst te nemen bij de marine, wat hem de dimensie gaf van het reguliere gemeenschapsleven dat hij zo miste. De stadia van die reizen in de schaduw van de Amerikaanse vlag, op machtige en enorme schepen, waren het meest gevarieerd, hoewel in de herinneringen van de acteur de perioden altijd overheerstenIn de tussentijd ontvouwen zich echter de ergste episodes van de Tweede Wereldoorlog en Rod, verbijsterd maar ontvankelijk, bevindt zich in het midden ervan. Wanneer de oorlog voorbij is, besluit Steiger zijn militaire carrière te beëindigen en neemt hij de meest ondergeschikte baantjes aan om te overleven, terwijl hij in zijn vrije tijd begint te acteren.

Hij had er een voorliefde voor, het theater was iets dat hem afleidde van de ellende van alledag, dat hem in een andere wereld projecteerde, en dus schreef hij zich in op de toneelschool in New York waar hij wilde studeren, op de golf van enthousiasme voor alles wat 'theater' was, zelfs de grote en onsterfelijke meesterwerken van de opera. Aan de andere kant, voor iemand die van Sheakspeare hield, ook al was het niet met groteHoe kon hij de grote drama's negeren die de grote componisten, te beginnen met Verdi, uit de grote Bard hebben gehaald?

Maar Steigers lot lijkt te zijn gedegradeerd tot dat van een uitstekende amateur of, in zijn stoutste dromen, dat van een tweederangs karakteracteur. In plaats daarvan, met de beslissing om aan de Actors Studio te gaan studeren, veranderen de dingen. Zijn klasgenoten zijn namen als Marlon Brando, Eva Marie Saint, Karl Malden en Kim Stanley, en te midden van die buitengewone artistieke humus groeit Rod op.snel in bravoure en acteervaardigheid.

Vanaf dat moment is het bekende geschiedenis. De bioscoop was zijn grote kans, zoals voor elke 20e-eeuwse acteur die echt populair werd, een kunst waaraan hij ontelbare energieën wijdde. Een liefde die wederzijds was, als het waar is dat deze uitzonderlijke en charismatische artiest in zijn jarenlange carrière tientallen films wist te maken. In zijn beste momenten was Steiger zeer overtuigend in het uitbeelden vanlijdende portretten ('The Pawnbroker's Man', een film waarvoor hij werd bekroond als Beste Acteur op het filmfestival van Berlijn in 1964), oneerlijke en autoritaire mannen ('And Hands on the City') of controversiële historische figuren ('Waterloo', waarin hij niemand minder dan Napoleon speelde). De Oscar van 1967, gewonnen als Beste Acteur voor 'The Hot Night of Inspector Tibbs', bekroonde de periode van grootstesucces van de acteur.

Steiger stond bekend om zijn enorme eetlust en had vaak overgewicht, maar dat vond hij niet zo erg. Integendeel, hij gebruikte zijn omvang vaak om zijn personages meer charisma te geven. Aan de andere kant was hij vaak erg overdreven en excessief in zijn portretten, net zoals hij in het leven was, dat periodes van zware depressie doormaakte waarin alcohol en drugs niet ontbraken. Maar hij slaagde er altijd in omIk was twee jaar verlamd, in een toestand van totale afhankelijkheid van anderen, het vreselijkste wat een mens kan overkomen," onthulde hij in een interview.

Hij trouwde talloze keren en scheidde van vier vrouwen: met Sallie Gracie, actrice Claire Bloom, Sherry Nerlson en Paula Nelson. Zijn laatste huwelijk, met Joan Benedict, vond plaats in de laatste jaren van zijn leven.

Een laatste opmerking betreft zijn relatie met Italië, waaraan hij blijkbaar bijzonder gehecht was. Geen enkele andere buitenlandse acteur speelde in zoveel onvergetelijke Italiaanse films als het eerder genoemde 'Le mani sulla città', Francesco Rosi's 'Lucky Luciano', Ermanno Olmi's 'E venne un uomo' en Carlo Lizzani's 'Mussolini ultimo atto'.

Onvergetelijk blijft zijn wilde en gepassioneerde optreden naast James Coburn als de bandiet in Sergio Leone's 'Giù la testa'.

Zijn laatste films zijn onder andere 'Crazy in Alabama', het regiedebuut van Antonio Banderas.

Rod Steiger overleed in Los Angeles aan een longontsteking op 9 juli 2002.